Γιώργος Χελάκης: Ναι, οι οπαδοί στα κάγκελα, αλλά ο Παναθηναϊκός κάτι έπαιξε στη Βοσνία...

H γενική εικόνα του «τριφυλλιού» στην Μπάνια Λούκα δεν ήταν για πέταμα. Εξηγεί ο Γιώργος Χελάκης.

Και πώς να σηκωθούν απ’ τα πατώματα οι οπαδοί του Παναθηναϊκού. Οταν προηγείσαι πριν συμπληρωθεί το δεκάλεπτο στη Βοσνία επί μιας -έτσι κι αλλιώς- αδύναμης ομάδας τότε απλώς προετοιμάζεσαι για ένα καλό (μετά από καιρό) ποδοσφαιρικό βράδυ και κάνεις λογαριασμό για το πόσα γκολ θα ακολουθήσουν αυτό που πέτυχε ο Μπακασέτας.

Kι όμως! Ακόμα κι αυτό το βράδυ, που ξεκίνησε τόσο καλά, τελικά βγήκε ξινό. Για λόγους που δεν εξηγούνται εύκολα, ο Παναθηναϊκός -αφού σπατάλησε μία -δύο καλές ευκαιρίες- ισοφαρίστηκε σε μία στιγμιαία αδράνεια της άμυνάς του και το όνειρο μετατράπηκε περίπου σε εφιάλτη.

Είναι εφιαλτικό να μην μπορείς να νικήσεις μία κάτω του μετρίου ομάδα και να μένεις στην ισοπαλία. Με αυτά τα δεδομένα, ο κόσμος του «τριφυλλιού» έσκασε απ’ το κακό του κι όπως συμβαίνει σ’ αυτές τις περιπτώσεις ξέσπασε στον «μαγικό» κόσμο των social media.

Ετσι φτάσαμε στο σημείο να έχουμε μία ομάδα, της οποίας οι οπαδοί στη μεγάλη πλειονότητά τους δεν θέλουν να βλέπουν ούτε ζωγραφιστούς τον ιδιοκτήτη και τον προπονητή. Μέσες-άκρες αυτή είναι η κατάσταση στον Παναθηναϊκό.

Mιλώντας χθες στο ραδιόφωνο με τον προπονητή Μιχάλη Γρηγορίου μού είπε κάτι τόσο σοφό, όσο κι αυτονόητο. Πώς να αξιολογήσω τη δουλειά ενός προπονητή μέσα σε δυόμιση μήνες, όταν δεν ξέρω τι κάνει ο άνθρωπος αυτός στις προπονήσεις; Οταν δεν ξέρω πώς δουλεύει; Αυτή ήταν η απάντησή του όταν η συζήτηση πήγε στον Ντιέγκο Αλόνσο. Το δίκιο του βουνό. Είναι φανερό, το λένε κι οι παίκτες του πως ο Ουρουγουανός δουλεύει πολύ στις προπονήσεις. Δεν ισχυρίζομαι ότι αυτά που επιχειρεί να περάσει στους παίκτες του είναι τόσο πρωτοποριακά που χρειάζεται περισσότερος χρόνος ώστε οι παίκτες του να τα αντιληφθούν.

Ισχυρίζομαι ότι ο Παναθηναϊκός που είδαμε στην Μπάνια Λούκα δεν ήταν ίδιος με αυτόν που βλέπουμε στα παιχνίδια του πρωταθλήματος. Υπήρξαν διαστήματα που έβαλε την μπάλα κάτω, έπαιξε συνδυαστικό ποδόσφαιρο κι έβγαλε κάποιους αυτοματισμούς. Οχι, μάτια δεν έβγαλε. Επαιξε, όμως, κάτι που έμοιαζε με ποδόσφαιρο κι έφτασε κάμποσες φορές με αξιώσεις στο αντίπαλο τέρμα.

Τώρα αν ο Σπόραρ έχασε τα άχαστα κι η μπάλα προτίμησε το δοκάρι, αντί για τα δίχτυα, είναι άλλης τάξης ζήτημα. Hγενική εικόνα του «τριφυλλιού» δεν ήταν για πέταμα στο παιχνίδι αυτό.

Ναι, απ’ τη στιγμή που δεν ήρθε η νίκη υπάρχει πρόβλημα διότι μικραίνουν οι πιθανότητες να προχωρήσει η ομάδα στο Κόνφερενς Λιγκ. Η πίεση είναι πολύ μεγάλη απ’ τον κόσμο, που δεν πείθεται με τίποτα κι από κανέναν.

Ούτε ο ιδιοκτήτης έχει την έξωθεν καλή μαρτυρία για να ζητήσει πίστωση χρόνου. Κάτω απ’ αυτές τις πιεστικές συνθήκες πηγαίνουν οι «πράσινοι» στο ντέρμπι με τον Ολυμπιακό. Εδώ τα πράγματα κινούνται με άλλη λογική, πέρα κι έξω απ’ την αγωνιστική κατάσταση των ομάδων και τα όποια προβλήματά τους.

Οσοι θεωρούν ότι ο Παναθηναϊκός είναι χα- μένος από χέρι είναι εκτός ποδοσφαιρικής πραγματικότητας, που λέει ότι τα… πληγωμένα θηρία στα ντέρμπι έχουν τον πρώτο λόγο.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News