Ολυμπιακός: Η στιγμή του Βέλντε και οι υπόλοιποι κερδισμένοι της Λεωφόρου

Η νίκη του Ολυμπιακού στη Λεωφόρο, απέναντι στην Καλλιθέα, ήταν εξαιρετικά σημαντική αν και δεν ήταν αυτό που λέμε «ξέσπασμα». Οι Πειραιώτες δεν είχαν την κακή εικόνα των 70’ λεπτών με τον Λεβαδειακό, δεν είχαν το προβληματικό αμυντικό τρανζίσιον του αγώνα στην Τρίπολη (κάθε άλλο), πήραν δίκαια «κεφάλι», όμως αν είχαν την… τύχη του προηγούμενου Σαββατοκύριακου, πιθανώς τώρα θα είχαν βουτήξει στην απελπισία.

Αυτή τη φορά, οι τύχες δεν έφεραν… κόντρες και Γιαμπλόνσκι, αλλά ένα γκολ, σα μίνι δείγμα ποιότητας, από τον Βέλντε, που δίνει το δικαίωμα στον Ολυμπιακό να σταθεί σε μερικά θετικά που αποκόμισε φεύγοντας από τη νοικιασμένη Λεωφόρο Αλεξάνδρας.

Ο ίδιος ο Νορβηγός, πρώτα – πρώτα, κατάφερε να δείξει για μία στιγμή ένα δείγμα του ποδοσφαιριστή που… χρησιμοποιούσε το ονοματεπώνυμό του στην καλοκαιρινή προετοιμασία και για πολλές εβδομάδες αγνοούταν, οδηγώντας τον Μεντιλίμπαρ στην απόφαση να τον βγάλει εκτός των βασικών του πλάνων.

Πήρε την έξυπνη πάσα από τον Ελ Καμπί, τοποθέτησε τη μπάλα σε βολικό σημείο με ανοιχτό κοντρόλ και… πέταξε από πάνω του τη σκόνη. Γενικά, απέναντι στην Καλλιθέα, ο Βέλντε έδειξε σε συγκεκριμένες φάσεις την ποιότητα που ξέρουμε ότι έχει. Ασφαλώς, δεν έκανε… τον Ζέλσον στο Μάλμε, ούτε κάποια εμφάνιση που ανατρέπει συνολικά τα δεδομένα της παρουσίας του, ωστόσο επιτέλους έδειξε «κάτι». Ο ίδιος γνωρίζει ότι έχει απογοητεύσει και αν κανείς κρίνει από την έκφρασή του στον πανηγυρισμό, διαπιστώνει ότι δεν είναι ευτυχισμένος με αυτό που συμβαίνει. Το καλό είναι ότι, δεδομένου του ταλέντου του, μπορεί να το φέρει τούμπα από μόνος του. Το γκολ, ίσως και να ήταν μία αρχή.

Ο ισπανόφωνος Νορβηγός, όμως, δεν είναι ο μοναδικός που βγήκε κερδισμένος από τον αγωνιστικό χώρο. Ο Σέρτζιο Ολιβέιρα μπορεί να μην πραγματοποίησε… την εμφάνιση της ζωής του, αλλά υπενθύμισε αυτό που τον ξεχωρίζει μεταξύ των μεταγραφών του κέντρου: Είναι ένας μέσος που μπορεί να γεννήσει καταστάσεις με μία του επαφή. Με μία απλή μεταβίβαση, με μία κάθετη, με έναν… κεραυνό, σαν εκείνον που χτύπησε τον Γκέλιο στην πρώτη φάση του δευτέρου ημιχρόνου.

Αν τα πόδια και οι… ανάσες του Πορτογάλου συνηγορούν, τότε είναι δύσκολο να δώσει κανείς συγκριτικό πλεονέκτημα στον Γκαρθία (που έχει παίξει αρκετά) ή στον Στάμενιτς.

Αριστα σε εύκολο τεστ

Κακά τα ψέματα: Θα ήταν δύσκολο να κάνει κακό παιχνίδι υπό αυτές τις συνθήκες ο Ζουλιάν Μπιανκόν, ο οποίος ελάχιστα ένιωσε απειλή. Η επανεμφάνισή του μετά από 40 μέρες σε επίσημο παιχνίδι (τελευταία φορά είχε παίξει 15 λεπτά με τον Αρη στις 21/9), όμως, ήταν άκρως θετική.

Εντύπωση έκαναν κυρίως οι κάθετες μεταβιβάσεις του, μία εκ των οποίων οδήγησε στο δοκάρι του Τσικίνιο. Γενικά ο Γάλλος είναι ένα θετικό στοιχείο στην ομάδα, έχει κάποια ενδιαφέροντα χαρακτηριστικά και δεν είναι παράλογο να μπει σιγά σιγά στο μυαλό του Μεντιλίμπαρ όσον αφορά το ροτέισιον στη θέση του δεξιού στόπερ, μαζί με τους Ρέτσο και Ντόη.

Μόνο το γκολ

Δεν είναι μεγάλη υπερβολή αν πούμε ότι από όταν μπήκε στο ροτέισιον της πρώτης ομάδας, ο Μπάμπης Κωστούλας είναι ο πιο σταθερά θετικός παίκτης της επιθετικής γραμμής του Ολυμπιακού. Είναι δύσκολο να βρει κανείς κακό παιχνίδι του νεαρού, ο οποίος συνεισφέρει πάρα πολύ στη δημιουργία ευκαιριών, είναι φρέσκος και βρίσκεται σε καλές θέσεις εκτέλεσης.

Το γκολ είναι το μόνο που δεν έχει έρθει ακόμα για τον υπερταλαντούχο επιθετικό, που πάει να καταφέρει κάτι που ελάχιστοι… ανήλικοι έχουν πετύχει στις μεγάλες ομάδες της Ελλάδας: Να καθιερωθεί στην πρώτη γραμμή των επιθετικών.

Οσον αφορά την αφλογιστία, το πιθανότερο είναι ότι ο Κωστούλας πρόκειται για ένα από τα πολλά… θύματα της κακής ψυχολογίας στην τελική προσπάθεια. Αλλωστε γνωρίζουμε από τα επιτεύγματά του με την ομάδα νέων ότι δεν έχει πρόβλημα με το γκολ. Τουναντίον. Θα έρθει, λοιπόν, και αυτό.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News