Σταύρος Γεωργακόπουλος: Οταν ακόμη κι οι ρεζέρβες αποθεώνουν τον προπονητή

Δεν χρειάζεται να διαθέτει κάποιος προπονητικές γνώσεις για να κατανοήσει πως το μεγάλο μυστικό της επιτυχίας του Ολυμπιακού τον τελευταίο περίπου ενάμιση χρόνο βρίσκεται μέσα στα αποδυτήριά του.

Ανεξάρτητα από το τι παράγει η ομάδα πάνω στο χορτάρι σε κάθε αγώνα, το σίγουρο είναι ένα. Όλοι όσοι παίζουν, όλοι όσοι βρίσκονται στον πάγκο, ακόμη και την εξέδρα, είναι ορκισμένοι για τη φανέλα που φορούν. Κι αυτό είναι έργο του προπονητή που στον Πειραιά φέρει το ονοματεπώνυμο Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ.

Αρκεί να ρίξουμε μια πρόχειρη ματιά στις δηλώσεις και τη συμπεριφορά όχι εκείνων που αποτελούν τις βασικές επιλογές, αλλά εκείνων που παίζουν από λίγο έως καθόλου για να βρούμε το βασικό συστατικό της επιτυχίας.

Βγαίνει πριν από μερικές μέρες σε συνέντευξή του στην Ιταλία ο Λορέντσο Πιρόλα και αποθεώνει τον προπονητή. Ακολουθεί ο Ζουλιάν Μπιανκόν, ο οποίος παίζει δεν παίζει σε κάθε ευκαιρία πλέκει το εγκώμιο του Βάσκου κόουτς. Έρχεται το βράδυ της Κυριακής ο Ρόμαν Γιάρεμτσουκ για να υποστηρίξει στις δηλώσεις του ότι ο «Μέντι» του έδωσε αυτοπεποίθηση, τον απελευθέρωσε και τα απανωτά γκολ που πετυχαίνει τον τελευταίο καιρό είναι απόρροια αυτής της εμπιστοσύνης.

Όταν ένας προπονητής, με τα καλά και τα στραβά του – κανείς δεν είναι τέλειος – καταφέρνει να έχει δημιουργήσει ένα τόσο δυνατό σύνολο που ο ένας να παίζει για τον άλλο, ανεξάρτητα με τις συμμετοχές του και το πόσο βρίσκεται πάνω στο χορτάρι δεν έχεις και πολλά να πεις. Το διακρίναμε στη διάθεση του Βέλντε, ο οποίος ξέρει ότι τα πράγματα για εκείνον φέτος δεν έχουν πάει όσο καλά θα ήθελε, ωστόσο, άδραξε την ευκαιρία και ήταν πρωταγωνιστής και σκόρερ στην 5η νίκη σε βάρος της ΑΕΚ από το ξεκίνημα της σεζόν. Το είδαμε στην προσπάθεια του… φευγάτου Στάμενιτς, ο οποίος πραγματοποίησε μία από τις κορυφαίες φετινές του εμφανίσεις, με τη συμμετοχή του στο πρώτο γκολ να είναι καθοριστική. Κάποια στιγμή στο δεύτερο ημίχρονο τραυματίστηκε, βγήκε από το τερέν κι ενώ ο Εσε ήταν έτοιμος να τον αντικαταστήσει, εκείνος έσφιξε τα δόντια για να ξαναμπεί και να μείνει έως το φινάλε ενός αδιάφορου βαθμολογικά αγώνα.

Το ποδόσφαιρο είναι πολύ απλό άθλημα και μέσα σε αυτή την απλότητα κρύβεται κι όλη του η δυσκολία. Ο Μεντιλίμπαρ δεν τρελαίνει το μυαλό των παικτών του με άπειρη πληροφορία. Δεν ζητάει λαγούς με πετραχήλια, ούτε κάνει τα πλάνα… αεροπλάνα από αγώνα σε αγώνα. Έχει τις αρχές του, ξέρει τι μπορεί να περιμένει και τι να πάρει από τον κάθε παίκτη κι αυτό ζητάει σε κάθε ευκαιρία. Κάπως έτσι οι παίκτες του ξέρουν ότι είναι δίκαιος, ότι δεν έχει παιδιά και αποπαίδια με αποτέλεσμα να μπαίνουν και να καθαρίζουν ντέρμπι εκτός έδρας, απέναντι σε αντιπάλους με πολύ μεγαλύτερο κίνητρο.

Κι όταν τα φώτα σβήνουν, ο κόουτς παραμένει ο πιο σεμνός κι ο πιο ταπεινός από όλους. Δεν του αρέσουν οι πανηγυρισμοί, κοκκινίζει σαν μικρό παιδί όταν ακούει ρυθμικά το όνομά του από την εξέδρα και δηλώνει εντελώς ακομπλεξάριστα, ότι για να πάει καλά ο Ολυμπιακός έπρεπε πρώτα απ’ όλα να αλλάξει ο ίδιος. Να συνηθίσει στον πρωταθλητισμό, καθώς για πρώτη φορά στην καριέρα του βρίσκεται σε μια ομάδα που έχει μάθει να τρέφεται από τις διαδοχικές νίκες, τους τίτλους και τις διακρίσεις. Από τη στιγμή που ένας προπ

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο στην SPORTDAY που κυκλοφορεί Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News