Μπόμπι Μουρ: Ο Μπανκς έκανε την απόκρουση κι εκείνος το τάκλιν του αιώνα
Όλοι έχετε δει τη λεγόμενη «απόκρουση του αιώνα» που έκανε ο Γκόρντον Μπανκς στην κεφαλιά του Πελέ, στις 7 Ιουνίου 1970. Στο ίδιο ματς όμως (Βραζιλία-Αγγλία 1-0) ο Μπόμπι Μουρ έκανε ένα αντίστοιχης αξίας τάκλιν στον Ζαϊρζίνιο.
Αν έχετε προσέξει τους στίχους του τραγουδιού «Three Lions» των Ντέιβιντ Μπαντίελ και Φρανκ Σκίνερ, που τα τελευταία χρόνια έχει εξελιχθεί σε ύμνο για την Εθνική Αγγλίας, θα έχετε προσέξει την εξής αναφορά στο δεύτερο κουπλέ:
So many jokes, so many sneers
But all those “Oh, so near”s wear you down through the years
But I still see that tackle by Moore and when Lineker scored
Bobby belting the ball, and Nobby dancing
Όλοι γνωρίζουν για την ικανότητα του Γκάρι Λίνεκερ στο σκοράρισμα ή τα δυνατά σουτ του Μπόμπι Τσάρλτον. Ακόμα και τις μάχες που έδινε ο «εργάτης» της μεσαίας γραμμής στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1966, Νόμπι Στάιλς (το «χορεύει» του στίχου είναι προφανώς ευφημισμός). Ποιο ήταν, όμως, εκείνο το τάκλιν του Μπόμπι Μουρ και γιατί δεν είναι ευρύτερα γνωστό εκτός Αγγλίας;
Συνέβη στις 7 Ιουνίου 1970 στη Γουαδαλαχάρα, στον αγώνα των «τριών λιονταριών» κόντρα στη Βραζιλία. Ναι, στο ίδιο ματς που έχει μείνει ιστορικό πιο πολύ για την απόκρουση του αιώνα του Γκόρντον Μπανκς στην κεφαλιά του Πελέ, παρά για την υπέροχη ομαδική προσπάθεια της «Σελεσάο» που κατέληξε στο γκολ του Ζαϊρζίνιο, με το οποίο διαμορφώθηκε το τελικό 1-0.
Πρόκειται για την ενέργεια που εμπεριέχει όλες τις αμυντικές αρετές του αρχηγού της παγκόσμιας πρωταθλήτριας του 1966. Με ακρίβεια, δύναμη, αλλά και χάρη συνάμα, ο Μουρ κατάφερε να ανακόψει πεντακάθαρα έναν εξτρέμ-«οδοστρωτήρα» όπως ήταν ο Ζαϊρζίνιο, να του αποσπάσει την μπάλα σαν να είχε απέναντί του ένα… παιδάκι και να αρχίσει την επόμενη επίθεση της Αγγλίας.
Για πολλούς, η φάση αυτή αποτελεί την απόλυτη έκφανση της αμυντικής τέχνης στο ποδόσφαιρο. Ίσως με δόση υπερβολής, την οποία όμως επέβαλε η συγκυρία της αναμέτρησης. Αλλιώς είναι να βλέπεις αυτήν τη φάση στο Μουντιάλ, στον αγώνα της κατόχου του τίτλου με το μεγάλο φαβορί για να τη διαδεχθεί στον θρόνο. Κι αλλιώς σε κάποιο ασήμαντο ματς ενός εθνικού πρωταθλήματος. Διότι μη μας πείτε ότι δεν έχετε δει καλύτερες αποκρούσεις από εκείνη του Μπανκς…
Όπως προκύπτει κι απ’ το τραγούδι των Μπαντίελ και Σκίνερ, το «τέλειο τάκλιν» του Μουρ θεωρείται πιο εμβληματικό για τους Άγγλους από την επέμβαση του Μπανκς στο ίδιο παιχνίδι. Έχει συμπεριληφθεί σε σήματα εκπομπών στο Νησί και αποτελεί το ιδανικό παράδειγμα καθαρού αμυντικού παιχνιδιού που χρησιμοποιούν οι προπονητές όταν διδάσκουν νεαρούς αμυντικούς. Τέχνη, άλλωστε, στο ποδόσφαιρο δεν είναι μόνο το γκολ και η ντρίμπλα.
Το γεγονός ότι ο Μουρ ήταν ο αρχηγός της Αγγλίας και κατάφερε να σταματήσει με τέτοιον τρόπο έναν απ’ τους κορυφαίους επιθετικούς στον κόσμο (που έμελλε να κρίνει και την αναμέτρηση με δικό του γκολ), προσδίδει ακόμα μεγαλύτερο κύρος στη στιγμή.
Η σύλληψη για τη δήθεν κλοπή ενός ρολογιού
Ο Μπόμπι Μουρ θεωρούνταν φυσικά ένας από τους κορυφαίους μεσοαμυντικούς στον κόσμο και πριν από εκείνο το εμβληματικό τάκλιν στον Ζαϊρζίνιο. Η συμβολή του στην κατάκτηση του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1966 ήταν τεράστια κι επισκιάστηκε από τα γκολ του Τζεφ Χαρστ ή τις σπουδαίες δημιουργικές στιγμές του Μπόμπι Τσαρλτον.
Ο προπονητής, Αλφ Ράμσεϊ, τον θεωρούσε το μυαλό της εθνικής ομάδας και είχε πει πολλές φορές ότι χωρίς εκείνον δύσκολα η Αγγλία θα είχε κατακτήσει το τρόπαιο. Την ίδια εκτίμηση είχαν και οι φίλαθλοι της χώρας, που τον ανέδειξαν κορυφαία αθλητική φυσιογνωμία του 1966, στην ψηφοφορία που οργανώνει κάθε χρόνο το BBC.
Ήδη, άλλωστε, είχε πετύχει σπουδαία πράγματα και με τη φανέλα της σπουδαίας Γουέστ Χαμ της εποχής του, με αποκορύφωμα το Κύπελλο Αγγλίας (και το Charity Shield) του 1964 και το Κύπελλο Κυπελλούχων του 1965. Κι όμως, ο μεγάλος αυτός άσος βρέθηκε στο επίκεντρο της κόντρας των Άγγλων με τους Λατινοαμερικάνους, που είχε αρχίσει στον περιβόητο προημιτελικό του 1966. Τότε που ο Ράμσεϊ αποκάλεσε «ζώα» τους Αργεντινούς, για το σκληρό τους παιχνίδι.
Εκεί αποδίδουν πολλοί τη σκευωρία που στήθηκε εναντίον του Μουρ τον Μάιο του 1970 στην Κολομβία, κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας της Αγγλίας για το Μουντιάλ. Σε μια βόλτα που έκανε με τους συμπαίκτες του σε ένα κοσμηματοπωλείο της Μπογκοτά, μια υπάλληλος τον κατηγόρησε ότι έκλεψε ένα χρυσό βραχιόλι, κάτι που είχε ως συνέπεια τη σύλληψή του. Αν και αφέθηκε ελεύθερος για να παίξει στο φιλικό με τον Ισημερινό, συνελήφθη ξανά με την επιστροφή της αποστολής στην Κολομβία και παρέμεινε σε κατ’ οίκον περιορισμό για τέσσερις μέρες, μέχρι να απαλλαγεί πλήρως από τις κατηγορίες ελλείψει αποδεικτικών στοιχείων.
Παρά την ταλαιπωρία που πέρασε, ο Μουρ έπαιξε κανονικά στο Μουντιάλ και πραγματοποίησε την πιο μνημειώδη ενέργειά του, έστω κι αν η Αγγλία ηττήθηκε και χρειάστηκε να νικήσει στο τελευταίο ματς του ομίλου την Τσεχοσλοβακία (1-0 με πέναλτι του Άλαν Κλαρκ). Στον προημιτελικό, όμως, γνώρισε την ήττα από τη Δυτική Γερμανία με 3-2 στην παράταση, παρά το γεγονός ότι είχε προηγηθεί με 2-0. Και τότε έδωσαν και πήραν οι θεωρίες συνομωσίας, μια και ο Μπανκς απουσίασε λόγω στομαχικών διαταραχών που είχε υποστεί την παραμονή του ματς.
Φόρεσε και τη φανέλα του Ολυμπιακού
Ο Μουρ έπαιξε για τρία χρόνια και στη Φούλαμ (1974-77), ενώ τον Ιούνιο του 1972 ήταν ο επίσημος προσκεκλημένος του Νίκου Γουλανδρή στην Ελλάδα και μάλιστα φόρεσε και τη φανέλα του Ολυμπιακού σε έναν φιλικό αγώνα με την Κορίνθιανς (0-2).
Μέχρι το 1983 συνέχισε να αγωνίζεται στις ομάδες του αναπτυσσόμενου τότε πρωταθλήματος των ΗΠΑ και τα χρόνια που ακολούθησαν οι Άγγλοι τον αντιμετώπιζαν ως θρύλο. Η μοίρα, όμως, είχε άλλα σχέδια για εκείνον. Τον Απρίλιο του 1991 διαγνώστηκε με καρκίνο στο παχύ έντερο, τον οποίο αντιμετώπισε με χειρουργική επέμβαση χωρίς να ανακοινώσει δημόσια από τι έπασχε πραγματικά. Δύο χρόνια αργότερα, όμως, η ασθένεια επανεμφανίστηκε κάνοντας μετάσταση και στο συκώτι. Ο Μουρ έχασε τελικά τη μάχη το πρωί της 24ης Φεβρουαρίου 1993, μόλις στα 51 του χρόνια.
Ο εμβληματικός αρχηγός της Γουέστ Χαμ και της Εθνικής Αγγλίας είχε διαγνωστεί και το 1964 με καρκίνο στους όρχεις, τον οποίο αντιμετώπισε αποτελεσματικά με θεραπείες και ορχιδεκτομή.
Άλλα γεγονότα στην Ελλάδα και τον κόσμο στις 7 Ιουνίου
2020: Με γκολ του Γιουσέφ Ελ Αραμπί στο 23′ ο Ολυμπιακός νικά με 1-0 τον ΠΑΟΚ στην Τούμπα, στην πρεμιέρα των πλέι οφ που διεξάγεται ύστερα από την τρίμηνη διακοπή λόγω του lock down του κορωνοϊού.
2015: Σκοτώνεται σε τροχαίο δυστύχημα σε προάστιο της Μόσχας ο Ρώσος χρυσός ολυμπιονίκης της ξιφασκίας (1996, 2000), Σεργκέι Σαρίκοφ.
2006: Οι κροτίδες που πετούν οι οπαδοί του Παναθηναϊκού στους παίκτες του Ολυμπιακού, κατά τη διάρκεια του τρίτου τελικού της Α1 μπάσκετ στο κλειστό του ΟΑΚΑ προκαλούν ρήξη τυμπάνου στον Νίκο Αργυρόπουλο και εγκαύματα στα πλευρά στον Δημήτρη Καλαϊτζίδη. Οι «πράσινοι» επικρατούν με 82-70 και κατακτούν τον τίτλο με 3-0 νίκες.
2002: Η Αγγλία νικά με 1-0 την Αργεντινή με γκολ του Ντέιβιντ Μπέκαμ με πέναλτι στο 44′ και κάνει μεγάλο βήμα πρόκρισης από τον όμιλο της 1ης φάσης του Παγκοσμίου Κυπέλλου της Άπω Ανατολής. Ο άσος της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ πανηγυρίζει έξαλλα και λόγω της αποβολής του στον αγώνα με την «αλμπισελέστε» για τη φάση των «16» το 1998, εξαιτίας της οποίας είχε δεχθεί αμέτρητες επικρίσεις από τους συμπατριώτες του.
1993: Ο κορυφαίος μπασκετμπολίστας της Κροατίας και σταρ των Νιου Τζέρσι Νετς, Ντράζεν Πέτροβιτς, χάνει τη ζωή του σε τροχαίο δυστύχημα έξω από το Ίνγκολσταντ της Γερμανίας, όταν το αυτοκίνητο που οδηγεί η σύντροφός του πέφτει πάνω σε φορτηγό.
1992: Ο Πανιώνιος υποβιβάζεται για πρώτη φορά στην ιστορία του στη Β’ Εθνική. Στην τελευταία αγωνιστική ηττάται με 4-0 στο Αλκαζάρ από τη μέχρι τότε ισόβαθμή του ΑΕΛ και σε συνδυασμό με τα υπόλοιπα αποτελέσματα (κυρίως την εκτός έδρας νίκη της Ξάνθης επί του Αθηναϊκού), μένει τελευταίος στην ισοβαθμία και ακολουθεί τους Εθνικό και Πανσερραϊκό στην δεύτερη κατηγορία.
1991: Ατομικό ρεκόρ επίτευξης πόντων σε αγώνα της Εθνικής Ελλάδας σημειώνει ο Παναγιώτης Φασούλας (34), στη νίκη με 93-85 επί της Κοινοπολιτείας Ανεξαρτήτων Κρατών (η πρώην ΕΣΣΔ), στο τουρνουά για το Ιωβηλαίο του μπάσκετ του Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας.
1989: Ανάμεσα στα 176 θύματα της αεροπορικής τραγωδίας που σημειώνεται στην πρωτεύουσα του Σουρινάμ, Παραμαρίμπο, βρίσκονται και 14 επαγγελματίες ποδοσφαιριστές με καταγωγή από τη χώρα της Νοτίου Αμερικής οι οποίοι αγωνίζονται σε ολλανδικές ομάδες (ανάμεσά τους και ο τερματοφύλακας του Άγιαξ, Λόιντ Ντούσμπουργκ), καθώς και ο προπονητής, Νικ Στίνστρα. Άλλοι τρεις επιβιώνουν, αλλά οι τραυματισμοί που έχουν υποστεί δεν θα τους επιτρέψουν να παίξουν ξανά ποδόσφαιρο σε υψηλό επίπεδο.
1987: Η Εθνική Ελλάδας νικά με 82-69 τη Γαλλία στον τελευταίο αγώνα της για τον πρώτο γύρο του Ευρωμπάσκετ και κερδίζει την πρόκριση στους «8», όπου την περιμένει η Ιταλία. Ο Νίκος Γκάλης είναι και πάλι ο πρώτος σκόρερ με 34 πόντους.
1981: Ο Ντίνος Κούης φτάνει τα 21 γκολ στο πρωτάθλημα της Α’ Εθνικής, με τα δύο που σημειώνει στην εντός έδρας ήττα του Άρη από την ΑΕΛ με 3-4. Ο διεθνής μέσος θα γίνει έτσι ο πρώτος ποδοσφαιριστής των «κίτρινων» που θα αναδειχθεί κορυφαίος σκόρερ της διοργάνωσης, επίδοση που θα ισοφαρίσει τη σεζόν 2023-24 ο Λορέν Μορόν.
1981: Ο Μπιορν Μποργκ κατακτά το Ρολάν Γκαρός για έκτη φορά στην καριέρα του, χάρη στη νίκη του με 3-2 επί του Ιβάν Λεντλ στον τελικό (6-1, 4-6, 6-2, 3-6, 6-1). Οι έξι κατακτήσεις του γαλλικού γκραν σλαμ συνιστούν ρεκόρ μέχρι το 2012, οπότε και θα το καταρρίψει ο Ράφαελ Ναδάλ (ο οποίος θα κλείσει την καριέρα του με 14 κατακτήσεις).
1978: Η Σκωτία που έχει ταξιδέψει με πλειάδα αστέρων στην Αργεντινή για το Παγκόσμιο Κύπελλο (Νταλγκλίς, Σούνες, Γκέμιλ, Τζόρνταν, Μακάρι κ.ά.) αναδεικνύεται ισόπαλη 1-1 με το Ιράν, αποτέλεσμα που θα της στερήσει την πρόκριση στους «8». Οι Σκωτσέζοι ανοίγουν το σκορ με αυτογκόλ του Εσκανταριάν (43′), όμως ο Νταναϊφάρ θα ισοφαρίσει στο 60′.
1970: Ο Τσεχοσλοβάκος Γιαν Κόντες κερδίζει για πρώτη φορά τον τίτλο στο μονό του Ρολάν Γκαρός, νικώντας στον τελικό τον Γιουγκοσλάβο Ζέλκο Φρανούλοβιτς με 3-0 σετ (6-2, 6-4, 6-0).
1962: Ο Τσεχοσλοβάκος Βάτσλαβ Μάσεκ σκοράρει στο 16ο δευτερόλεπτο του αγώνα της εθνικής του ομάδας με το Μεξικό (1-3), για το Παγκόσμιο Κύπελλο της Χιλής. Πρόκειται για το πιο γρήγορο γκολ στη μέχρι τότε ιστορία της διοργάνωσης, ρεκόρ το οποίο θα καταρρίψει το 2002 ο Χακάν Σουκούρ, όταν θα ανοίξει το σκορ για την Τουρκία στο 11ο δευτερόλεπτο του μικρού τελικού με τη Νότια Κορέα (3-2).
1959: Με γκολ του Θανάση Μπέμπη και του Ηλία Υφαντή ο Ολυμπιακός νικά με 2-1 τον Παναθηναϊκό στη Λεωφόρο και κάνει ένα ακόμα βήμα για την κατάκτηση του Πανελληνίου Πρωταθλήματος για έκτη διαδοχική σεζόν. Την ίδια μέρα, αίσθηση προκαλεί ο θρίαμβος του Πανιωνίου επί του ΠΑΟΚ με 6-1 στη Νέα Σμύρνη
1934: Η Γερμανία νικά με 3-2 την Αυστρία στον μικρό τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου της Ιταλίας, με τον Ερνστ Λένερ να ανοίγει το σκορ για τους νικητές μόλις στο 24ο δευτερόλεπτο. Το γκολ αυτό παραμένει το τρίτο πιο γρήγορο στην ιστορία της διοργάνωσης.