Ντάντο Πρσο: Από το... συνεργείο αυτοκινήτων, στο επίκεντρο της Ευρώπης

Τη βραδιά που το πρώτο θέμα συζήτησης στην Ελλάδα ήταν ο θρίαμβος του Ολυμπιακού επί της Γαλατασαράι με 3-0, με το «μαγικό» γκολ του Τζιοβάνι στον Φαρίντ Μοντραγκόν, σημειώθηκε ένα απίστευτο αποτέλεσμα στο «Λουί ΙΙ».

Η Μονακό συνέτριψε με 8-3 την Ντεπορτίβο Λα Κορούνια κι έγινε η πρώτη ομάδα που σημείωσε τόσα πολλά τέρματα στο Champions League από τη φάση των ομίλων και μετά! Το ακόμα πιο εντυπωσιακό ήταν ότι τέσσερα από τα οκτώ γκολ της τα πέτυχε ένας σχετικά άγνωστος μέχρι τότε επιθετικός, ο Κροάτης Ντάντο Πρσο. Ο οποίος μάλιστα είχε γενέθλια και έκλεινε τα 29 του χρόνια!

Ο Πρσο σκόραρε αρχικά στο 25′ και το 29′, ανεβάζοντας τον δείκτη του σκορ από 2-0 σε 4-0. Στη συνέχεια η Λα Κορούνια μείωσε στο 39′ με τον Ντιέγκο Τριστάν (39′) και τον νυν προπονητή της Εθνικής Αργεντινής, Λιονέλ Σκαλόνι (44′), αλλά η συνέχεια ήταν καταιγιστική. Ο Πρσο πέτυχε άλλα δύο γκολ στο 45′ και το 49′, ενώ μεσολάβησε άλλο ένα του Γιάροσλαβ Πλάσιλ (47′) που ανέβασαν τον δείκτη του σκορ στο 7-2! Και όλοι παραμιλούσαν με το καρέ του μακρυμάλλη Κροάτη επιθετικού πριν ακόμα λήξει το ματς με το αδιανόητο 8-3.

Ο Πρσο έγινε εκείνο το βράδυ μόλις ο τρίτος ποδοσφαιριστής στην ιστορία του Champions League που πέτυχε τέσσερα γκολ σε ένα παιχνίδι. Έβαλε το όνομά του δίπλα σ’ εκείνα του Μάρκο Φαν Μπάστεν (Μίλαν-Γκέτεμποργκ 4-0 στις 25 Νοεμβρίου 1992) και του Σιμόνε Ιντσάγκι (Λάτσιο-Μαρσέιγ 5-1 στις 14 Μαρτίου 2000) και μνημονεύεται ακόμα παρότι το ρεκόρ έχει μπει πια στο χρονοντούλαπο της ιστορίας, με τον Λιονέλ Μέσι να το καταρρίπτει πρώτος (με τα πέντε τέρματα που πέτυχε στον αγώνα Μπαρτσελόνα-Λεβερκούζεν 7-1 στις 7 Μαρτίου 2012).

Η ιστορία του Πρσο είναι ένα ακόμα παράδειγμα του τι μπορεί να πετύχει κανείς αν πιστέψει στον εαυτό του και αρπάξει τη μία μεγάλη ευκαιρία που μπορεί να του παρουσιαστεί. Διότι ο γεννημένος στις 5 Νοεμβρίου 1974 επιθετικός μεταγράφηκε το 1996 στη Μονακό απ’ ευθείας από τη Σαν Ραφαέλ, έναν ερασιτεχνικό σύλλογο της τέταρτης κατηγορίας της Γαλλίας! Είχε βρεθεί στη χώρα από το 1993 όταν είχε ενταχθεί στη Ρουέν, προερχόμενος από την άσημη Παζίνκα της πατρίδας του και για τρία χρόνια παρέμενε ουσιαστικά άγνωστος.

Αρκούσε η καλή απόδοσή του σε ένα φιλικό κόντρα στη δεύτερη ομάδα των Μονεγάσκων για να αλλάξει την τύχη του νεαρού τότε Κροάτη, ο οποίος για να συμπληρώνει το εισόδημά του εργαζόταν παράλληλα και ως βοηθός σε συνεργείο αυτοκινήτων! Τον αγώνα παρακολούθησε και ο προπονητής της πρώτης ομάδας της Μονακό, ο περίφημος Ζαν Τιγκανά, ο οποίος διέκρινε προφανώς κάτι που άλλοι δεν είχαν δει έως τότε στον Πρσο και τον κάλεσε για δοκιμή. Tα πράγματα πήραν τον δρόμο τους και το καλοκαίρι του 1996 η μεταγραφή ολοκληρώθηκε.

Από δανεικός… πρωταθλητής

Από τις υπογραφές, ωστόσο, μέχρι το 2003 που έλαμψε σ’ εκείνο το 8-3 επί της Λα Κορούνια, η πορεία του Πρσο πέρασε από σαράντα κύματα. Αρχικά εντάχθηκε στις «ρεζέρβες» της Μονακό (όπου είχε συμπαίκτη τον Νταβίντ Τρεζεγκέ, ο οποίος είχε αποκτηθεί έναν χρόνο νωρίτερα απ’ την Πλατένσε) και δεν αγωνίστηκε καθόλου στην πρώτη ομάδα μέχρι το τέλος της σεζόν.

Το 1997 οι Μονεγάσκοι τον παραχώρησαν δανεικό στην Αζαξιό, η οποία αγωνιζόταν τότε στην τρίτη κατηγορία κι εκεί ο Κροάτης άρχισε να ξεδιπλώνει το ταλέντο του. Είχε πρωταγωνιστικό ρόλο στην άνοδό της την πρώτη του χρονιά και τα πήγε πολύ καλά και στο απαιτητικό πρωτάθλημα της Ligue 2 (13 γκολ σε 30 συμμετοχές). Έτσι, το καλοκαίρι του 1999 ο Κλοντ Πιέλ, ο οποίος είχε στο μεταξύ αναλάβει την τεχνική ηγεσία της Μονακό, αποφάσισε να του δώσει μία θέση στο ρόστερ της πρώτης ομάδας.

Δουλεύοντας σκληρά, ο Πρσο κατέφερε να πάρει χρόνο συμμετοχής σε μια επιθετική την οποία απάρτιζαν ο παλιόφιλός του (και ήδη πρωταθλητής κόσμου με την Εθνική Γαλλίας) Τρεζεγκέ και ο Ιταλός Μάρκο Σιμόνε. Έκανε ντεμπούτο ως αλλαγή στη νίκη επί της Μπαστιά με 4-0 στις 14 Αυγούστου 1999 και είχε σημαντική συμβολή (20 συμμετοχές/2 γκολ) στην κατάκτηση του πρωταθλήματος εκείνης της σεζόν. Για έναν ποδοσφαιριστή που δεν είχε παίξει στην κορυφαία κατηγορία της Γαλλίας μέχρι τα 25 του, αυτό που ζούσε έμοιαζε με όνειρο.

Ο Πρσο παρέμεινε δεύτερη επιλογή για τη θέση του σέντερ φορ και την περίοδο 2000-01, αφού μόλις ο Τρεζεγκέ έφυγε για τη Γιουβέντους η Μονακό κάλυψε το κενό του με τον Κονγκολέζο Σαμπανί Νοντά. Ο Κροάτης, ωστόσο, έκανε πάλι αισθητή την παρουσία του ερχόμενος από τον πάγκο (4 γκολ σε 21 συμμετοχές) και παρέμενε πολύτιμη μονάδα για την ομάδα του. Ένας σοβαρός τραυματισμός δεν του επέτρεψε να παίξει πολύ τη σεζόν που ακολούθησε, στα τέλη του 2002 όμως επέστρεψε με γκολ στο 4-0 επί της Γκινγκάμπ κι από τότε δεν κοίταξε πίσω.

Ο Ντιντιέ Ντεσάν, ο οποίος ήταν o προπονητής του από το 2001, τον καθιέρωσε στο βασικό σχήμα ως δίδυμο με τον Νοντά και δικαιώθηκε. Ο Πρσο σημείωσε 12 γκολ σε 20 συμμετοχές εκείνη τη «μισή» σεζόν και λογιζόταν πλέον ως βασικός στην επίθεση, παρότι οι Μονεγάσκοι είχαν αποκτήσει και τον Φερνάντο Μοριέντες από τη Ρεάλ Μαδρίτης – ενώ στο ρόστερ τους είχαν πια και τον δικό μας, Άκη Ζήκο, στα χαφ. Ο Κροάτης πρωταγωνίστησε και στην κατάκτηση του Λιγκ Καπ εκείνης της σεζόν με τρία γκολ, ανάμεσά τους και το νικητήριο στην εκτός έδρας νίκη επί της Μαρσέιγ στον ημιτελικό (1-0) και ένα στον τελικό με τη Σοσό (4-1).

Η καταξίωση, όμως, ήρθε τη σεζόν 2003-04 στο Champions League. Πριν από τα τέσσερα γκολ στο 8-3 επί της Λα Κορούνια, ο Πρσο είχε σκοράρει μία φορά και στο 4-0 της Μονακό επί της ΑΕΚ, ενώ είχε πρωταγωνιστική παρουσία και στη συνέχεια της πορείας της ομάδας του, που έφτασε μέχρι τον τελικό της διοργάνωσης. Πέτυχε το γκολ της πρόκρισης επί της Λοκομοτίβ Μόσχας (1-0) στη φάση των «16», σκόραρε και επί της Τσέλσι στον πρώτο ημιτελικό (3-1) και έπαιξε και στον τελικό κόντρα στην Πόρτο (0-3) από το 23′, αντί του τραυματία Λουντοβίκ Ζιουλί.

Η Εθνική Κροατίας και η Ρέιντζερς

Όσο καιρό ο Πρσο βρισκόταν στην αφάνεια, δεν είχε προκαλέσει φυσικά το παραμικρό ενδιαφέρον στους εκλέκτορες της Εθνικής Κροατίας. Από το 2002 που άρχισε να κάνει αισθητή την παρουσία του στη Μονακό συμπεριλήφθηκε σε κάποιες κλήσεις, αλλά έκανε ντεμπούτο σε ηλικία 28 ετών στις 29 Μαρτίου 2003, στη νίκη με 4-0 επί του Βελγίου για τα προκριματικά του Euro 2004.

Καταξιωμένος πλέον μετά την πορεία της Μονακό μέχρι τον τελικό του Champions League, ξεκίνησε στο βασικό σχήμα της εθνικής ομάδας και στα τελικά του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος που κατέκτησε τελικά η Εθνική Ελλάδας. Πέτυχε μάλιστα ένα εξαιρετικό γκολ κόντρα στη Γαλλία, δίνοντας προσωρινά προβάδισμα στην Κροατία με 2-1. Λίγο αργότερα, όμως ο Τρεζεγκέ διαμόρφωσε το τελικό 2-2, που αποδείχθηκε κομβικό για να αφήσει εκτός οκτάδας την παρέα του Πρσο (που ηττήθηκε στο τελευταίο ματς από την Αγγλία).

Σε συλλογικό επίπεδο, ο μακρυμάλλης κυνηγός είχε κρίνει ότι ο κύκλος του στη Μονακό είχε κλείσει απ’ τη στιγμή που είχε πιάσει «ταβάνι». Επέλεξε, έτσι, να μετακινηθεί με τη λήξη του συμβολαίου του στη Ρέιντζερς, όπου συνέχισε να είναι εξαιρετικά αποδοτικός στο σκοράρισμα. Με 18 γκολ στο πρωτάθλημα βοήθησε την ομάδα του να κερδίσει με δραματικό τρόπο τον τίτλο του 2004-05, ενώ έστειλε δύο φορές την μπάλα στα δίχτυα και στην πορεία μέχρι την κατάκτηση του Λιγκ Καπ.

Εξίσου καλός ήταν και τη σεζόν 2005-06, παρότι η Ρέιντζερς έμεινε χωρίς τίτλο, με αποτέλεσμα να διατηρήσει τη θέση του στην εθνική ομάδα και να παίξει στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Γερμανίας. Όμως, η Κροατία είχε χάσει τη δυναμική που είχε τα προηγούμενα χρόνια και αποκλείστηκε από τον πρώτο γύρο, αποτυγχάνοντας να νικήσει την Ιαπωνία (0-0) και την Αυστραλία (2-2).

Ο Πρσο αποσύρθηκε από την εθνική ομάδα ύστερα από εκείνη τη διοργάνωση. Συναισθανόμενος, μάλιστα, ότι οι τραυματισμοί στα γόνατα δεν θα του επέτρεπαν να κάνει μακροπρόθεσμα σχέδια, ανακοίνωσε ότι θα κρεμούσε τα παπούτσια του στο τέλος της σεζόν 2006-07, παρότι θα ήταν τότε μόλις 32 ετών. Τελικά ένας τραυματισμός στον αστράγαλο δεν του επέτρεψε να παίξει ούτε μέχρι το τέλος εκείνου του πρωταθλήματος, αλλά αυτό δεν περιόρισε ούτε στο ελάχιστο την αγάπη των οπαδών της Ρέιντζερς προς το πρόσωπό του.

Η παραμονή του Πρσο στο κορυφαίο επίπεδο του ποδοσφαίρου κράτησε ελάχιστα, αλλά ισοδυναμούσε με άθλο, αν αναλογιστεί κανείς πόσο χαμηλά βρισκόταν μέχρι τα 25 του. Μόλις κρέμασε τα παπούτσια του εγκαταστάθηκε μόνιμα στη Γαλλία (έχει πάρει και την υπηκοότητα μια και έχει παντρευτεί Γαλλίδα) και δεν ασχολήθηκε με το ποδόσφαιρο, πέρα από κάποια περιστασιακά περάσματα από συλλόγους ως ανιχνευτής ταλέντων. Πέρυσι, ωστόσο, ανέλαβε το πόστο του βοηθού προπονητή στην Μπορντό, η οποία κάνει επανεκκίνηση από τις ερασιτεχνικές κατηγορίες ύστερα από τη χρεωκοπία της.

Την παράδοση του Πρσο συνεχίζει ο γιος του, Λορένζο, ο οποίος αγωνίζεται σε μία ομάδα τρίτης κατηγορίας της Γαλλίας. Ποδόσφαιρο παίζει και ο ανιψιός του, Λούκα.

Πηγές: Wikipedia («Dado Prso»), transfermarkt.com («Dado Prso»), eu-football.info.

Άλλα γεγονότα στην Ελλάδα και τον κόσμο στις 5 Νοεμβρίου

2021: Ο Ανδρέας Βαζαίος κατακτά το χρυσό μετάλλιο στον τελικό των 200 μέτρων μικτής ατομικής του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος 25άρας πισίνας στο Καζάν της Ρωσίας με χρόνο 1.51.70 και διατηρεί τον τίτλο του πρωταθλητή Ευρώπης που είχε κερδίσει το 2019 στη Γλασκώβη.

2016: Πεθαίνει από ανακοπή καρδιάς σε ηλικία 63 ετών ο Ανδρέας Βγενόπουλος, πρόεδρος του ομίλου Marfin Investment Group. Ήταν εγγονός του παλαιού παράγοντα του ελληνικού ποδοσφαίρου Ανδρέα Βγενόπουλου, ο οποίος διετέλεσε και πρόεδρος της ΕΠΣ Αθηνών τη δεκαετία του 1950. Υπήρξε πρωταθλητής Ελλάδας στην ξιφασκία, έχοντας στο παλμαρέ και διεθνείς διακρίσεις, ενώ από το 2008 αναμείχθηκε και στα διοικητικά της ΠΑΕ Παναθηναϊκός.

2013: Ο Ολυμπιακός νικά με 1-0 την Μπενφίκα με σκόρερ τον Κώστα Μανωλά (13′) και πολυτιμότερο παίκτη τον τερματοφύλακα Ρομπέρτο και κάνει μεγάλο βήμα για την πρόκριση στους «16» του Champions League.

2006: Με αυτογκόλ του Θανάση Κωστούλα στο 48′, ο Παναθηναϊκός νικά με 1-0 τον Ολυμπιακό στο ντέρμπι πρωταθλήματος στο ΟΑΚΑ.

2003: Ο Ολυμπιακός νικά με 3-0 τη Γαλατασαράι στη Ριζούπολη για τη φάση των ομίλων του Champions League και την παράσταση κλέβει ο Ζιοβάνι, με το φανταστικό τρίτο που σημειώνει με «λόμπα» απέναντι στον Κολομβιανό τερματοφύλακα, Φαρίντ Μοντραγκόν.

1998: Ο Πανιώνιος νικά 1-0 τον Απόλλωνα Λεμεσού στο «Τσίρειο» με γκολ του Αντώνη Σαπουντζή και προκρίνεται πανηγυρικά στους «8» του Κυπέλλου Κυπελλούχων. Οι «κυανέρυθροι», προπονητής των οποίων είναι ο Ιρλανδός παλαίμαχος άσος της Λίβερπουλ, Ρόνι Γουίλαν, είχαν νικήσει με 3-2 και στο πρώτο ματς στη Νέα Σμύρνη.

1997: Ο Ολυμπιακός αναδεικνύεται ισόπαλος 0-0 με τη Ρεάλ Μαδρίτης στο ΟΑΚΑ, στο πλαίσιο του Champions League. Ο αγώνας σημαδεύεται από τη θερμή υποδοχή των οπαδών του Παναθηναϊκού στον σέντερ φορ της «βασίλισσας», Νταβόρ Σούκερ, λόγω του γκολ που είχε σημειώσει δύο χρόνια νωρίτερα επί των «ερυθρόλευκων» ως παίκτης της Σεβίλλης.

1994: Ο 45χρονος Τζορτζ Φόρμαν σοκάρει τον κόσμο της πυγμαχίας, όταν βγάζει νοκ άουτ τον παγκόσμιο πρωταθλητή, Μάικλ Μούρερ, στον αγώνα τους στο Λας Βέγκας και ανακτά τον τίτλο που είχε χάσει είκοσι χρόνια νωρίτερα από τον Μοχάμεντ Αλί στην Κινσάσα. Γίνεται έτσι ο γηραιότερος πρωταθλητής βαρέων βαρών στην ιστορία του αθλήματος.

1992: Πεθαίνει σε ηλικία 89 ετών ο Άρπαντ Έλο, ο Ούγγρος φυσικός που εμπνεύστηκε το σύστημα αξιολόγησης των σκακιστών που φέρει το όνομά του.

1988: Ο ΠΑΟΚ δίνει τέλος στο σερί 80 νικών του Άρη στην κορυφαία κατηγορία του μπάσκετ, με τη νίκη του με 81-78 στο Αλεξάνδρειο. Με τους «κίτρινους» δεν αγωνίζεται ο Παναγιώτης Γιαννάκης, ο οποίος απέχει λόγω οικονομικών διεκδικήσεων, ενώ MVP του ΠΑΟΚ είναι ο Μάικ Τζόουνς με 30 πόντους.

1989: Ο Τανζανός Τζούμα Ικάνγκα (2 ώρες 08:01) και η Νορβηγίδα Ίνγκριντ Κρίστιανσεν (2 ώρες 25:30) κερδίζουν τον 19ο Μαραθώνιο της Βοστώνης.

1986: Ο Παναθηναϊκός λύνει τη συνεργασία με τον Γιουγκοσλάβο τεχνικό, Τόμισλαβ Ίβιτς, ύστερα από το άσχημο ξεκίνημα στο ελληνικό πρωτάθλημα και τον πρόωρο αποκλεισμό από το Κύπελλο Πρωταθλητριών. Στη θέση του αναλαμβάνει ο Βασίλης Δανιήλ.

1980: Ο Νίκος Γκάλης πετυχαίνει 56 πόντους και οδηγεί τον Άρη στον εκτός έδρας θρίαμβο επί της Βάσας με 97-90, για τον 2ο γύρο του Κυπέλλου Κόρατς.

1975: Με εντυπωσιακή εμφάνιση στο δεύτερο ημίχρονο η ΑΕΚ νικά με 3-1 την Ίντερ Μπρατισλάβας στη Νέα Φιλαδέλφεια (58′, 60′ Τάσος, 74′ Βάγκνερ/1′ Νοβότνι), αλλά χάνει την πρόκριση στους «16» του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ μια και είχε ηττηθεί με 2-0 στον πρώτο αγώνα.

1971: Η Πριγκίππισα Άννα της Αγγλίας ψηφίζεται «Αθλήτρια της Χρονιάς» από τους Βρετανούς αθλητικούς συντάκτες, όταν κερδίζει σε 3ήμερο ευρωπαϊκό τουρνουά ιππασίας στο Μπέργκλι.

1967: Η Δυτικογερμανίδα Λίζελ Βέστερμαν καταρρίπτει το παγκόσμιο ρεκόρ στη δισκοβολία με 61.26 μ., το οποίο σηματοδοτεί την έναρξη της περιόδου κυριαρχίας της στο αγώνισμα.

1967: Οι Αυστριακοί φίλαθλοι εισβάλλουν στον αγωνιστικό χώρο του σταδίου «Πράτερ» στο 85′ του αγώνα Αυστρία-Ελλάδα 1-1 και επιτίθενται στους Έλληνες διεθνείς, με αφορμή την αποβολή του Τάκη Λουκανίδη. Ο διαιτητής διακόπτει τον αγώνα, αλλά η ΟΥΕΦΑ δεν διατάσσει την επανάληψή του ούτε μηδενίζει τους Αυστριακούς.

1932: Ο μάνατζερ της Άρσεναλ, Χέρμπερτ Τσάπμαν, πείθει τους υπεύθυνους των συγκοινωνιών του Λονδίνου να μετονομαστεί από «Gillespie Road» σε «Arsenal» ο καινούριος σταθμός του μετρό κοντά στο «Χάιμπουρι» .

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News