Συνέντευξη Μιχάλης Γρίμπιλας: «Δεν έπαιξα στην Εθνική γιατί δεν είχα μάνατζερ»
Ο Μιχάλης Γρίμπιλας, ο εμβληματικός άσος του Ιωνικού των 80ς και των 90ς μιλάει για την καριέρα του στα γήπεδα της Α’ Εθνικής και τον αείμνηστο Νίκο Κανελλάκη
Ανήμερα της συμπλήρωσης 18 χρόνων από το θάνατο του αείμνηστου Νίκου Κανελλάκη, ο εμβληματικός άσος του Ιωνικού των 80’ς και των 90’ς Μιχάλης Γρίμπιλας, ξετυλίγει το κουβάρι των αναμνήσεων και ανοίγει την καρδιά του στον Γιώργο Μπιτσικώκο για την καριέρα του και την ομάδα της καρδιάς του!
Ο Μιχάλης Γρίμπιλας έγραψε τη δική του ιστορία στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Ουσιαστικά την συνέδεσε με την περίοδο που αγωνίστηκε στον Ιωνικό από το 1986 έως και το 1998. Όπως είναι φυσικό έχει ζήσει όλες τις μεγάλες στιγμές της ομάδας του Νίκου Κανελλάκη, αλλά και τον ίδιο, για τον οποίο μας διηγήθηκε ανέκδοτες ιστορίες.
Τις συζητήσεις για την ανανέωση του συμβολαίου του, το πως είχε επιλέξει την ενδεκάδα σε ένα παιχνίδι ο Νίκος Αλέφαντος, το πόσο κοντά έφτασε στο να χρισθεί διεθνής και με την Εθνική ομάδα των ανδρών, το χρυσό μετάλλιο στους Μεσογειακούς αγώνες της Αθήνας, αλλά και πως βλέπει τον τωρινό Ιωνικό που γύρισε για να παραμείνει στην μεγάλη κατηγορία.
–Μιχάλη θα ξεκινήσω την συνέντευξη διαφορετικά. Πέρασαν 18 χρόνια από την ημέρα που ο Νίκος Κανελλάκης δεν είναι πια μαζί μας.
–Τι να πω για τον Νίκο Κανελλάκη; Αείμνηστος. Έχει συμβάλει στο να γραφτεί η ιστορία του Ιωνικού. Ήταν ένας πρόεδρος που δεν αγαπούσε απλά την ομάδα. Ζούσε για την ομάδα. Πρόσφερε στην ομάδα, αλλά και στην πόλη μας και νομίζω ότι θα μείνει αξέχαστος στις καρδιές των φιλάθλων, αλλά και στων παικτών που τον είχαμε πρόεδρο.
«Μιχάλη, όσα ραντεβού και να κάνουμε θα μείνεις στον Ιωνικό, οπότε τελείωνε να πάμε και διακοπές»
–Πες μου μια ιστορία με τον Νίκο Κανελλάκη που να σε αφορά.
–Μιλούσαμε αρκετά με τον πρόεδρο. Θα σου πω ότι όταν τελείωσε το πρώτο μου συμβόλαιο, είχαμε ξεκινήσει τις συζητήσεις για την ανανέωση. Κάναμε 4-5 ραντεβού, αλλά δεν φτάναμε σε συμφωνία. Σε κάποιο από αυτά λοιπόν μου λέει: “Μιχάλη, όσα ραντεβού και να κάνουμε, εσύ θα μείνεις στον Ιωνικό, οπότε αποφάσισε γρήγορα για να μην ταλαιπωρούμαστε. Τελείωνε να πάμε και διακοπές”.
–Ζήσατε μεγάλες στιγμές, καθώς ήταν και η πρώτη περίοδος που η ομάδα ανέβηκε στην μεγάλη κατηγορία.
–Την ομάδα την είχαν ο κ. Σπανός με τον κ. Μελισσανίδη και όταν ανέβηκε στη μεγάλη κατηγορία, την έδωσαν στον Νίκο Κανελλάκη. Τα πρώτα χρόνια είχαμε αρκετά σκαμπανεβάσματα, μέχρι να καταφέρουμε να σταθεροποιηθούμε στην μεγάλη κατηγορία. Ήμασταν οι “νεοφώτιστοι” και μέχρι να καταλάβουμε που είμαστε, δεν τα πηγαίναμε και τόσο καλά.
–Τότε στον Ιωνικό, λόγω και της παρουσίας του Νίκου Κανελλάκη, είχατε καταφέρει να μαζευτείτε αρκετοί καλοί παίκτες.
–Να ξέρεις ένα πράγμα. Ο Ιωνικός έχει τον κόσμο του, ο οποίος πραγματικά είναι ο 12ος παίκτης του. Εκείνα τα χρόνια, η Νεάπολη ήταν “κάστρο” και μπορώ να σου πω κι όλας ότι ήταν μικρή για να χωρέσει τον κόσμο. Κρεμόντουσαν από τα κάγκελα σαν τα σταφύλια. Όπου και να κοίταζες έβλεπες κόσμο. Αντλούσαμε δύναμη από τον κόσμο μας. Όποιος και να ερχόταν στον Ιωνικό, το αντιλαμβανόταν γρήγορα και έπαιζε και για τον κόσμο. Και οι ξένοι παίκτες, αλλά πολύ περισσότερο οι Έλληνες. Μπορεί να είχαν παίξει σε μεγάλες ομάδες, Ολυμπιακό, ΠΑΟΚ, Παναθηναϊκό, αλλά οι ίδιοι έλεγαν ότι στη Νεάπολη ένιωθαν διαφορετικά. Γι αυτό ίσως όταν πηγαίναμε εκτός έδρας, χάναμε τη δύναμή μας και είχαμε διαφορές στην απόδοσή μας.
–Ήρθαν πολλοί ξένοι στον Ιωνικό, μπορείς να ξεχωρίσεις κάποιους;
–Θα σου πω έναν, που δεν έμεινε πολύ στην ομάδα, αλλά μου έκανε τρομερή εντύπωση και είχα άριστη συνεργασία μαζί του. Είναι ο Βούλγαρος ο Ντραγκόλοφ. Μπορεί να μην πρόσφερε πολλά, είτε λόγω τραυματισμών, είτε γιατί έμεινε μόνο ένα χρόνο. Είχε έρθει από τη Λάρισα και θυμάμαι ότι εκτός από εξαιρετικός παίκτης, ήταν και θαυμάσιο παιδί. Από κει και πέρα φυσικά ο Μοσιμάνε Πίτσο, ο οποίος έμεινε και για χρόνια και πρόσφερε πολλά στην ομάδα. Τώρα μαθαίνω ότι είναι προπονητής στην πατρίδα του.
«Ο Αλέφαντος μια φορά δεν μπορούσε να αποφασίσει εάν θα βάλει εμένα ή τον Νταρακλίτσα και μας έπαιξε… κορώνα – γράμματα»
–Από προπονητές τι σου έχει μείνει, τι σου είχε κάνει εντύπωση τότε;
–Θα σου πω μια ιστορία με τον Νίκο Αλέφαντο. Παίζαμε με την Δόξα Βύρωνα και προβληματιζόταν ποιον θα ξεκινήσει. Εμένα ή τον Νταρακλίτσα. Μας κάλεσε στο δωμάτιό του στο ξενοδοχείο και μας λέει: “Δεν μπορώ κάποιον να αδικήσω, οπότε θα πάρω την απόφαση διαφορετικά”. Βγάζει λοιπόν ένα νόμισμα από την τσέπη του και αποφάσισε ποιον θα χρησιμοποιήσει παίζοντας “κορώνα, γράμματα”. Έτσι λοιπόν ξεκίνησε σε εκείνο το ματς ο Νταρακλίτσας.
–Θέλω να μου πεις τώρα, εάν έφτασες ποτέ κοντά στην Εθνική ομάδα και δεν το ρωτάω τυχαία, κάτι έχω ακούσει, αλλά δεν το έχω διασταυρώσει.
–Βέβαια και έφτασα. Κατ αρχήν να σας θυμίσω ότι έχω παίξει σε όλες τις υπόλοιπες εθνικές ομάδες. Μάλιστα ήμουν μέλος της μεσογειακής ομάδας που πήρε το χρυσό μετάλλιο στην διοργάνωση που έγινε στην πατρίδα μας. Όταν έφτασε η ώρα για να παίξω στην Εθνική ομάδα των ανδρών, κλήθηκα σε προεπιλογή, αλλά τελικά έμεινα εκτός της 22αδας. Έμεινα εκτός ομάδας γιατί δεν είχα… μάνατζερ. Δεν θέλω να πω κάτι άλλο πάνω σε αυτό.
–Πες μου δυο λόγια και για τον σημερινό Ιωνικό, που γύρισε και πέτυχε και την παραμονή του στην κατηγορία.
–Ο σημερινός Ιωνικός είναι των δύο προέδρων του, του Γιάννη και του Τάκη Τσιριγώτη. Αυτοί οι άνθρωποι ήρθαν πριν από 3 χρόνια, πήραν μια ομάδα που είχε πέσει χαμηλά και μέσα σε 3 χρόνια την πήγαν στην Superleague. Μάλιστα έκανε μια πορεία ο Ιωνικός, στηρίζοντας τον προπονητή, Δημήτρη Σπανό, που είναι ένας άνθρωπος δικός μας και ξέρει τι σημαίνει Ιωνικός. Δικαιώθηκαν και οι πρόεδροι και ο προπονητής, ο οποίος απέδειξε ότι μπορεί και δικαιούται να δουλεύει σε ομάδα της μεγάλης κατηγορίας. Είμαστε περήφανοι γιατί μας θυμίζει και τη δική μας εποχή. Τα παιδιά παίζουν δυνατά και για τη φανέλα και έχουν αυτόν τον “ποδοσφαιρικό τσαμπουκά” που πρέπει να βγάζει ο Ιωνικός. Πιστεύω ότι του χρόνου, υπάρχουν όλες οι προϋποθέσεις για να γίνει ο Ιωνικός η ευχάριστη έκπληξη όπως λέμε.
Ο Μιχάλης Γρίμπιλας με τον συντάκτη του sportday.gr Γιώργο Μπιτσικώκο.