Ραλφ Μπόστον: Ο άνθρωπος που έσπασε το ρεκόρ του Όουενς στο μήκος

Η ζωή του Ραλφ Μπόστον δεν περιέχει πολλή ίντριγκα, όπως συμβαίνει συνήθως με τους αθλητές των οποίων τις βιογραφίες παρουσιάζουμε. Πέτυχε, ωστόσο, εξαιρετικά πράγματα ως άλτης του μήκους, που τον κατατάσσουν ως έναν απ’ τους κορυφαίους όλων των εποχών.

Ένα από τα σημαντικότερα κατορθώματα του μεγάλου αυτού Αμερικανού αθλητή καταγράφηκε στις 12 Αυγούστου 1960. Με άλμα στα 8.21 μ. κατά τη διάρκεια μίτινγκ στο Γουόλνατ της Καλιφόρνια, κατέρριψε το παγκόσμιο ρεκόρ που κατείχε ο Τζέσι Όουενς με 8.13 μ.! Ο θρύλος του στίβου το είχε σημειώσει στις 25 Μαΐου 1935 στο Αν Άρμπορ, δηλαδή έναν χρόνο πριν από τους ιστορικούς άθλους του στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Βερολίνου.

«Ο Τζέσι μου είχε πει ότι δεν θα είχε πρόβλημα αν του έπαιρνα το ρεκόρ, το είχε βαρεθεί», είχε δηλώσει ο Μπόστον στους ρεπόρτερ που τον είχαν περικυκλώσει εκείνη τη μέρα. Στην πραγματικότητα, όμως, δεν είχε μιλήσει ποτέ με τον θρύλο του παγκόσμιου αθλητισμού και αναγκάστηκε να του ζητήσει συγγνώμη για εκείνη τη δήλωση όταν τον συνάντησε έναν μήνα αργότερα στη Ρώμη, στο περιθώριο των Ολυμπιακών Αγώνων. Ο Όουενς δεν του κράτησε κακία.

Αυτό το ρεκόρ θα ήταν αρκετό για να χαρίσει στον Μπόστον μία θέση στο πάνθεο του αγωνίσματος. Ο ίδιος, όμως, φρόντισε να εδραιώσει τη φήμη του κατακτώντας μερικές εβδομάδες αργότερα και το χρυσό ολυμπιακό μετάλλιο στην πρωτεύουσας της Ιταλίας. Με άλμα στα 8.12 μ. στην τρίτη προσπάθεια, έσπασε και το ολυμπιακό ρεκόρ που είχε σημειώσει ο Όουενς το 1936 (8.06 μ.) και άφησε μόλις για ένα εκατοστό πίσω του τον συμπατριώτη του, Μπο Ρόμπερσον.

Για τα επόμενα οκτώ χρόνια ο Μπόστον ήταν το κορυφαίο όνομα του αγωνίσματος. Όσο ζούσε μάλιστα (πέθανε στις 30 Απριλίου 2023 σε ηλικία 83 ετών), μπορούσε να καυχιέται για το γεγονός ότι ήταν ο άλτης του μήκους με τις περισσότερες καταρρίψεις του παγκόσμιου ρεκόρ στην Ιστορία (πέντε, συν μία ισοφάριση), έστω κι αν οι επιδόσεις του δεν συγκρίνονται ούτε κατά διάνοια με το μυθικό 8.90 μ. του Μπομπ Μπίμον, στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1968.

Στις 27 Μαΐου 1961, ο Μπόστον «προσγειώθηκε» στα 8.24 μ. κι έσπασε για πρώτη φορά το φράγμα των 27 ποδιών (η μονάδα μέτρησης που αντιλαμβάνονται καλύτερα οι Αμερικανοί). Λίγες εβδομάδες αργότερα το ανέβασε στα 8.28 μ., σε αγώνες που διεξήχθησαν στη Μόσχα. Ύστερα, όμως, συνάντησε ισχυρό ανταγωνισμό. Τον Ιούνιο του 1962, ο Σοβιετικός (από την Αρμενία) Ίγκορ Τερ-Οβανεσιάν του πήρε το ρεκόρ με άλμα στα 8.31 μ. στο υψόμετρο του Γερεβάν.

Η απάντηση του Αμερικανού άλτη ήρθε τον Αύγουστο του 1963 με την ισοφάριση του 8.31 μ., αφού στο μεταξύ ένα άλμα του νεαρού συμπατριώτη του, Φιλ Σίνικ, στα 8.33 μ., τρεις μήνες νωρίτερα, δεν είχε αναγνωριστεί ως επίσημο (επειδή υπήρχε μόνο ένας μετρητής της φοράς του ανέμου – θα αναγνωριζόταν εντέλει το 2021). Έτσι κι αλλιώς, ο Μπόστον πήδησε πιο μακριά στη συνέχεια: στα 8.34 μ. το 1964 και στα 8.35 μ. το 1965. Ο Τερ-Οβανεσιάν ισοφάρισε την τελευταία επίδοση το 1967 πάλι σε υψόμετρο (στην Πόλη του Μεξικού) κι ύστερα… ήρθε ο Μπίμον.

Ήταν ο «μέντορας» του Μπίμον

Ο Μπόστον είχε κατέβει ως ένα από τα φαβορί για το χρυσό μετάλλιο στον τελικό των Ολυμπιακών Αγώνων του 1968. Ήταν ο κάτοχος του παγκοσμίου ρεκόρ και ήθελε να πάρει ρεβάνς για την ήττα του από τον Βρετανό, Λιν Ντέιβις, το 1964 στο Τόκιο, παρότι είχε μείνει ικανοποιημένος και με το ασημένιο μετάλλιο που είχε κατακτήσει.

Ήξερε, βέβαια, ότι δεν θα είχε εύκολο έργο απέναντι στον Μπομπ Μπίμον, ο οποίος τον είχε νικήσει στα τράιαλς των ΗΠΑ στο Έκο Σάμιτ, με άλμα στα 8.39 μ. που θα συνιστούσε παγκόσμιο ρεκόρ αν δεν είχε σημειωθεί με άνεμο πάνω απ’ το επιτρεπτό όριο (+3,2). Ήδη εκτελούσε ανεπίσημα καθήκοντα προπονητή του νεαρού συμπατριώτη του, μια και πίστευε στις δυνατότητές του και ήθελε να τον βοηθήσει μετά την αποβολή του από το Πανεπιστήμιο του Τέξας (μαζί με δέκα μαύρους συναθλητές του είχαν αρνηθεί να συμμετάσχουν σε αγώνες κόντρα στο Πανεπιστήμιο «Μπρίγκαμ Γιανγκ» της Γιούτα, το οποίο φημιζόταν για τις ρατσιστικές καταβολές του).

Ήταν η ταραγμένη περίοδος αμέσως μετά τη δολοφονία του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, που θα οδηγούσε τους Τόμι Σμιθ και Τζον Κάρλος να αναπαραστήσουν τον χαιρετισμό της «Μαύρης Δύναμης» κατά την απονομή των μεταλλίων για τα 200 μ. Δεν έχει γίνει γνωστό τι είχαν ψηφίσει ο Μπόστον και ο Μπίμον στην ψηφοφορία των Αφροαμερικανών αθλητών για το αν έπρεπε να μποϊκοτάρουν τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Μεξικού. Σημασία έχει ότι η σκέψη δεν προχώρησε κι έτσι σημειώθηκε το πιο μυθικό ρεκόρ στην ιστορία του στίβου.

Ο Μπόστον είχε πρόσθετη συμβολή σ’ εκείνο το 8.90 μ. Όταν ο Μπίμον βγήκε άκυρος στις δύο πρώτες προσπάθειές του στον προκριματικό, τον συμβούλευσε να μη φοβηθεί να πατήσει μακριά απ’ τη βαλβίδα στην τρίτη κι ας έχανε αρκετά εκατοστά. Παράλληλα, του έδωσε οδηγίες για να διορθώσει κάποια λάθη στον βηματισμό του και να βελτιστοποιήσει το άλμα του. Ο Μπίμον τις ακολούθησε, πήδησε στα 8.19 μ. και πέρασε στον τελικό με δεύτερη καλύτερη επίδοση. Ο μέντοράς του είχε σημειώσει λίγο νωρίτερα νέο ολυμπιακό ρεκόρ (8.27 μ.).

Στον τελικό ο Μπίμον πέταξε από την πρώτη κιόλας προσπάθεια στα 8.90 μ. Όλες οι σκέψεις που είχαν εκφραστεί περί αμφίρροπου αγώνα είχαν πάει περίπατο. Ο Μπόστον ήταν εκείνος που «μετέφρασε» σε πόδια στον συναθλητή του την απίστευτη επίδοσή του και ταυτόχρονα του είπε: «Εγώ δεν μπορώ να πηδήσω τόσο μακριά». Αρκέστηκε στο χάλκινο μετάλλιο με άλμα στα 8.16 μ. και λίγο καιρό αργότερα, κρέμασε τα παπούτσια του παρότι ήταν μόλις 29 ετών.

Εμπνεύστηκε από τον αδελφό του

Ο Μπόστον γεννήθηκε στις 9 Μαΐου 1939 στο Λόρελ του Μισισίπι και ήταν το μικρότερο από τα δέκα συνολικά παιδιά της οικογένειάς του. Ένας από τους μεγαλύτερους αδελφούς του, ο Πίτερ, ήταν καλός αθλητής σε διάφορα αγωνίσματα του στίβου στους σχολικούς αγώνες και παρακολουθώντας τον, ο μικρός Ραλφ αποφάσισε να δοκιμάσει κι εκείνος την τύχη του.

Εκείνα τα χρόνια, βέβαια, υπήρχε φυλετικός διαχωρισμός στις νότιες πολιτείες των ΗΠΑ ακόμα και στη χρήση των αθλητικών εγκαταστάσεων. Ο Μπόστον δεν μπορούσε να έχει πρόσβαση παντού, αλλά φανέρωσε το ταλέντο του στο λύκειο, όπου διακρινόταν σε πολλά αγωνίσματα του στίβου, όπως ο αδελφός του που τον είχε εμπνεύσει. Το 1956, μάλιστα, σημείωσε και εθνικό σχολικό ρεκόρ στις 180 γιάρδες με (χαμηλά) εμπόδια και παρότι ήταν καλός και ως quarter back στην ομάδα αμερικάνικου ποδοσφαίρου, η μητέρα του τον πίεσε να το παρατήσει και να αφοσιωθεί στον στίβο. Κυρίως στο μήκος, όπου είχε αρχίσει να γίνεται όλο και καλύτερος.

Καθοριστικό ρόλο στην εξέλιξή του σε παγκόσμιας κλάσης άλτη έπαιξε η εγγραφή του στο Πανεπιστήμιο του Τενεσί, ύστερα από ενέργειες του προπονητή του στο λύκειο, Τζακ Φράι. Τα κολέγια του Μισισίπι δεν δέχονταν μαύρους αθλητές κι ο Μπόστον έπρεπε να εγκατασταθεί πολλά χιλιόμετρα μακριά απ’ τον τόπο του για να μπορέσει να σπουδάσει και να συναγωνιστεί τους κορυφαίους αθλητές της χώρας.

Παράλληλα με την εξέλιξή του ως άλτης του μήκους, σπούδασε βιοχημεία και πήρε το πτυχίο του το 1962, χρονιά κατά την οποία παντρεύτηκε την αγαπημένη του, Τζενίβα Τζάκσον Σπένσερ, με την οποία απέκτησαν δύο γιους, προτού χωρίσουν το 1971. Μετά το τέλος της αθλητικής του καριέρας ανέλαβε διάφορα πόστα στο Πανεπιστήμιο του Τενεσί, ενώ παράλληλα εργάστηκε και ως αθλητικός σχολιαστής στο CBS Sports και στο ESPN.

Το Λόρελ τον τίμησε το 1980, δίνοντας το όνομά του σε ένα πάρκο στη νότια πλευρά της πόλης. Από το 1974 έχει εισαχθεί στο Hall of Fame του στίβου των ΗΠΑ, ενώ το 1985 έγινε μέλος και στο αντίστοιχο των ολυμπιονικών της χώρας. Εργάστηκε για πολλά χρόνια και στον ιδιωτικό τομέα κατέχοντας διευθυντικές θέσεις, ενώ διακρίθηκε και για το φιλανθρωπικό του έργο.

Πηγές: Fletcher F. Moon: Ralph Boston (Digital Scholarship @ Tennessee State University), Wikipedia («Ralph Boston», «Bob Beamon», «1960 Summer Olympics», «1968 Summer Olympics»), pressdemocrat.com («Ralph Boston, Olympian who soared into the record books, dies at 83»), olympics.org («Ralph Boston»).

 

Άλλα γεγονότα στην Ελλάδα και τον κόσμο στις 12 Αυγούστου

2018: Ο Λευτέρης Πετρούνιας αναδεικνύεται πρωταθλητής Ευρώπης στους κρίκους για τέταρτη διαδοχική χρονιά, στη διοργάνωση που φιλοξενείται στη Γλασκώβη.

2017: Ο Γιουσέιν Μπολτ συμμετέχει στην τελευταία κούρσα της καριέρας του, τον τελικό της σκυταλοδρομίας 4×100 στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του Λονδίνου. Ωστόσο, λίγα μέτρα αφότου παίρνει στα χέρια του τη σκυτάλη αναγκάζεται να εγκαταλείψει λόγω της επιδείνωσης ενός μυϊκού τραυματισμού και το χρυσό μετάλλιο κερδίζει η ομάδα της Βρετανίας με νέο εθνικό ρεκόρ (37.47).

2016: Ο 35χρονος Αμερικανός κολυμβητής, Άντονι Έρβιν, κατακτά το χρυσό μετάλλιο στα 50 μέτρα ελεύθερο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο και γράφει Ιστορία ως ο γηραιότερος κολυμβητής που ανεβαίνει στο ψηλότερο σκαλί του βάθρου. Ρεκόρ είναι και η απόσταση των 16 χρόνων από το προηγούμενο χρυσό του μετάλλιο στο αγώνισμα, το 2000 στο Σίδνεϊ.

2007: Η Εθνική μπάσκετ των εφήβων κατακτά το ασημένιο μετάλλιο στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα της Ισπανίας, αφού στον τελικό ηττάται στις λεπτομέρειες από τη Σερβία με 92-89. Προπονητής είναι ο Νίκος Κεραμέας και βασικά στελέχη οι Κώστας Κουφός (αναδεικνύεται και MVP της διοργάνωσης) και Μάριος Ματαλών.

2005: Η Άλισον Φίλιξ κερδίζει το πρώτο της χρυσό μετάλλιο στα 200 μ. στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του Ελσίνκι.

2004: Τραυματίζονται σε τροχαίο με μηχανή μεγάλου κυβισμού οι κορυφαίοι Έλληνες αθλητές, Κώστας Κεντέρης και Κατερίνα Θάνου, την παραμονή της Τελετής Έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας. Οι δύο αθλητές κατευθύνονταν στο Ολυμπιακό Χωριό για να περάσουν από ντόπινγκ κοντρόλ και η απουσία τους οδηγεί τη ΔΟΕ στην απόφαση να τους αποκλείσει από τους αγώνες και να τους επιβάλει διετή αποκλεισμό από κάθε διοργάνωση. Ο Κεντέρης, ο οποίος είχε επιλεγεί ως τελευταίος λαμπαδηδρόμος, αντικαθίσταται από τον ιστιοπλόο, Νίκο Κακλαμάνάκη. Το 2011 οι δύο αθλητές αθώωνονται ομόφωνα από τα πολιτικά δικαστήρια.

2001: Στην τελευταία ημέρα του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος του Έντμοντον, ο Κώστας Γκατσιούδης κερδίζει το χάλκινο μετάλλιο στον ακοντισμό με βολή στα 89.95 μ. Το χρυσό κερδίζει ο Τσέχος, Γιαν Ζελέζνι (92.80 μ.) και το ασημένιο ο Φινλανδός, Άκι Παρβιάινεν (91.31 μ.).

1998: Ο Ολυμπιακός νικά με 2-1 την Ανόρθωση στο ΟΑΚΑ (11′ Γιαννακόπουλος, 33′ Λουτσιάνο/65′ Μιχαΐλοβιτς), στον πρώτο αγώνα για τα προκριματικά του Champions League. Την ίδια ώρα, ο Παναθηναϊκός αποσπά ισοπαλία 2-2 από τη Στεάουα στο Βουκουρέστι.

1995: Ο Κουβανός Ιβάν Πεντρόσο κερδίζει το χρυσό μετάλλιο στο μήκος στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του Γκέτεμποργκ με άλμα στα 8.70 μ. Πρόκειται για το πρώτο από τα τέσσερα διαδοχικά χρυσά που κατακτά ο Πεντρόσο στη διοργάνωση.

1984: Ο Πορτογάλος Κάρλος Λόπες κερδίζει τον Μαραθώνιο των Ολυμπιακών Αγώνων του Λος Άντζελες με χρόνο 2 ώρες 09:21. Πρόκειται το πρώτο χρυσό μετάλλιο της Πορτογαλίας στην κορυφαία αθλητική διοργάνωση.

1984: Στην τελευταία αγωνιστική ημέρα των Ολυμπιακών Αγώνων του Λος Άντζελες, ο Γκρεγκ Λουγκάνις κάνει νταμπλ στα χρυσά μετάλλια στις καταδύσεις κερδίζοντας και στα 10 μ., μετά τα 3 μ.

1983: Ο Αμερικανός πρωταθλητής των 110 μέτρων με εμπόδια, Γκρεγκ Φόστερ, κερδίζει στο Ελσίνκι το πρώτο από τα τρία χρυσά μετάλλιά του σε Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Στίβου, με χρόνο 13.42.

1971: Η Γιουγκοσλάβα Βέρα Νίκολιτς κερδίζει το χρυσό μετάλλιο στα 800 μ. στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Στίβου του Ελσίνκι, με χρόνο 2:00.0. Την ίδια μέρα, η Σοβιετική Φάινα Μέλνικ κατακτά το χρυσό στη δισκοβολία με νέο παγκόσμιο ρεκόρ (64.22 μ.).

1970: Ιδρύεται η ομάδα ποδοσφαίρου της Παρί Σεν Ζερμέν, μετά από την συγχώνευση της Παρί και της Σταντ Σαν Ζερμέν.

1964: Η Νότιος Αφρική αποκλείεται από τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο λόγω του Απαρτχάιντ. Ο αποκλεισμός θα λήξει το 1992 με την κατάρρευση του καθεστώτος.

1960: Ο Αμερικανός Ραλφ Μπόστον πηδάει 8.21 μ. στο Γουόλνατ και καταρρίπτει το παγκόσμιο ρεκόρ του Τζέσε Όουενς στο μήκος, που άντεχε από το 1935 (8.13 μ.).

1953: Σημειώνεται ένας από τους ισχυρότερους σεισμούς στη σύγχρονη ιστορία της Ελλάδας (7,3 Ρίχτερ), που πλήττει κυρίως τη Ζακυνθο και τη Λευκάδα. Ανάμεσα στους χιλιάδες ανθρώπους που τραυματίζονται είναι και ο ποδοσφαιριστής του Ολυμπιακού, Σούλης Κίνλεϊ.

1936: Η Αμερικανίδα Μάρτζορι Γκέστρινγκ γίνεται η νεότερη χρυσή ολυμπιονίκης όταν κατακτά την πρώτη θέση στις καταδύσεις από τραμπολίνο 3 μ. στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Βερολίνου σε ηλικία 13 ετών και 286 ημερών.

1932: Η Αμερικανίδα Ντόροθι Πόιντον-Χιλ κερδίζει το χρυσό μετάλλιο στις καταδύσεις από βατήρα 10 μ. στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λος Άντζελες. 

1928: Ολοκληρώνονται στο Άμστερνταμ οι 9οι Ολυμπιακοί Αγώνες, στους οποίους συμμετείχαν 2.606 αθλητές και 277 αθλήτριες σε 14 διαφορετικά σπορ. Το τελευταίο χρυσό μετάλλιο απονέμεται στο ατομικό της υπερπήδησης αλμάτων στην ιππασία και το κερδίζει ο Τσεχοσλοβάκος Φράντισεκ Βεντούρα με τον ίππο Έλιοτ.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News