Ροντ Μίλμπερν: Ο ολυμπιονίκης του στίβου που έχασε τη ζωή του σε εργατικό ατύχημα

Σοκ προκάλεσε στους φίλους του στίβου στις 11 Νοεμβρίου 1997 η είδηση ότι ο Ροντ Μίλμπερν, χρυσός ολυμπιονίκης των 110 μέτρων με εμπόδια το 1972 στο Μόναχο, είχε χάσει τη ζωή του σε εργατικό ατύχημα στη Λουιζιάνα.

Σε μια εποχή που οι ολυμπιονίκες του στίβου ήταν ήδη σταρ παγκόσμιου βεληνεκούς και έβγαζαν αμύθητα ποσά, η είδηση του θανάτου του Ροντ Μίλμπερν σε εργατικό ατύχημα προκάλεσε σοκ.

Ήταν 11 Νοεμβρίου 1997 κι ο παλαίμαχος Αμερικανός πρώην παγκόσμιος ρέκορντμαν των 100 μέτρων με εμπόδια ήταν μόνο 47 ετών. Δεν είχε κερδίσει, δηλαδή, χρυσό μετάλλιο… προπολεμικά, αλλά μόλις 25 χρόνια νωρίτερα, στο Μόναχο. Δεν είχε προλάβει, όμως, την εποχή του επαγγελματισμού, γι’ αυτό και αναγκαζόταν να κάνει χειρωνακτικές εργασίες για να βγάζει το μεροκάματο. Η τελευταία του ήταν στη μονάδα της χαρτοβιομηχανίας «George Pacific» στο Πορτ Χάντσον της Λουιζιάνα, της πολιτείας όπου γεννήθηκε (στις 18 Μαΐου 1950).

Κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες, ο Μίλμπερν έπεσε σε μια δεξαμενή την ώρα που επέβλεπε το γέμισμά της με διάλυμα χλωρικού νατρίου. Λίγα λεπτά αργότερα ανασύρθηκε νεκρός, με το σώμα του γεμάτο εγκαύματα. Η είδηση έκανε τον γύρο του κόσμου. «Ολυμπιονίκης νεκρός σε εργατικό ατύχημα». Δεν ήταν και ό,τι πιο συνηθισμένο μπορούσες να ακούσεις στο τέλος του 20ού αιώνα.

Ο θάνατος του Μίλμπερν προκάλεσε τη συγκίνηση του προέδρου των ΗΠΑ, Μπιλ Κλίντον, ο οποίος απέστειλε συλλυπητήριο τηλεγράφημα το οποίο διαβάστηκε στην κηδεία του. Δεν ήταν τυχαίος αθλητής, αλλά ένας πρωτοπόρος του αγωνίσματός του, που απλώς στάθηκε πολλαπλά άτυχος. Αν είχε γεννηθεί μερικά χρόνια αργότερα ή αν η IAAF και η ΔΟΕ είχαν αποδεχθεί νωρίτερα τον επαγγελματισμό, δεν θα αναγκαζόταν να κάνει τη δουλειά που, εντέλει, του στοίχισε τόσο πρόωρα τη ζωή.

Χρυσό μετά τον «Μαύρο Σεπτέμβρη»

Ο Μίλμπερν δεν μπόρεσε να χαρεί ούτε τη στιγμή της απόλυτης δόξας του στο Μόναχο. Ο τελικός των 110 μέτρων με εμπόδια διεξήχθη στις 7 Σεπτεμβρίου 1972, την ημέρα δηλαδή της επανέναρξης των αγώνων ύστερα από την επίθεση της παλαιστινιακής οργάνωσης «Μαύρος Σεπτέμβρης» στο Ολυμπιακό Χωριό, που κόστισε τις ζωές έντεκα Ισραηλινών αθλητών και συνοδών.

Πέρα από το βαρύ κλίμα που δικαιολογημένα επικρατούσε, τη νίκη του Μίλμπερν είχε επισκιάσει και η πρωτοφανής διαμαρτυρία των νικητών των 400 μ., Βινς Μάθιους και Γουέιν Κόλετ, που είχε προκαλέσει γενική κατακραυγή. Υπό διαφορετικές συνθήκες ο Μίλμπερν θα ήταν το πρόσωπο της ημέρας, μια και όχι μόνο νίκησε τον μεγάλο Ευρωπαίο αντίπαλό του, τον Γάλλο Γκι Ντρι, αλλά σημείωσε και νέο παγκόσμιο και ολυμπιακό ρεκόρ με 13.24.

Ήταν οι πρώτοι Ολυμπιακοί Αγώνες στους οποίους χρησιμοποιήθηκαν ηλεκτρονικά χρονόμετρα που μετρούσαν και τα εκατοστά του δευτερολέπτου, σε αντίθεση με τα χρονόμετρα χειρός που έπιαναν μόνο τα δέκατα. Εκείνη τη μέρα το 13.24 θεωρήθηκε ισότιμο με το 13.2 του Δυτικογερμανού Μάρτιν Λάουερ από το 1959. Τρία χρόνια αργότερα όμως, όταν επικράτησαν πλήρως τα ηλεκτρονικά μέσα, αναγνωρίστηκε ως το πρώτο παγκόσμιο ρεκόρ της νέας εποχής (το 13.2 του Λάουερ υπολογίστηκε ότι στην πραγματικότητα ήταν 13.56).

Κι όμως, ο «Hot Rod» (όπως ήταν το παρατσούκλι του) είχε κινδυνεύσει να μην μπει καν στο αεροπλάνο για το Μόναχο, παρότι το 1971 είχε ανακηρυχθεί ο κορυφαίος αθλητής στίβου της χρονιάς. Είχε κι ένα σερί 27 νικών, που περιλάμβανε και την κατάκτηση του χρυσού μεταλλίου στους Παναμερικανικούς Αγώνες στο Κάλι, αλλά δεν έκανε καλό αγώνα στον τελικό των τράιαλς των ΗΠΑ για τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Χτύπησε το έβδομο και το δέκατο εμπόδιο και λίγο έλειψε να πέσει, αλλά τελικά στάθηκε όρθιος και πήρε την πρόκριση ως τρίτος, πίσω από τους Τόμας Χιλ και Γουίλι Ντέιβενπορτ (οι οποίοι αρκέστηκαν στην τρίτη και την τέταρτη θέση στο Μόναχο).

Η εξάσκηση… της δεκάρας και των δύο χεριών

Η παρολίγον αποτυχία του Μίλμπερν στα τράιαλς ήταν πρωτόγνωρη, επειδή φημιζόταν για την εξαιρετική τεχνική που είχε αναπτύξει στην υπερπήδηση των εμποδίων. Μια τεχνική που όφειλε στη μέθοδο εξάσκησης… της δεκάρας! Δεν κάνουμε πλάκα. Ο Αμερικανός αθλητής τοποθετούσε ένα κέρμα των δέκα σεντ στην επιφάνεια κάθε εμποδίου και κατάφερνε να περνάει τόσο οριακά πάνω από αυτό, που έβρισκε με το πόδι του μόνο το κέρμα και το έριχνε κάτω!

Εξίσου πρωτοποριακή για την εποχή ήταν και η τεχνική της χρήσης και των δύο χεριών για να περνάει πάνω απ’ τα εμπόδια. Αν προσέξετε στα βίντεο ή τις φωτογραφίες, ο Μίλμπερν εκτείνει και τα δύο χέρια του προς τα εμπρός, αν και η φυσιολογική κίνηση είναι το ένα να μένει πίσω. Μ’ αυτόν τον τρόπο κατάφερνε να μένει για λιγότερη ώρα στον αέρα και ταυτόχρονα να δίνει μεγαλύτερη ώθηση στο σώμα του, ώστε να φτάνει πιο γρήγορα στο επόμενο εμπόδιο.

Χάρη σ’ αυτές τις ιδιαίτερες τεχνικές ο Αμερικανός αθλητής κατάφερε τον Ιούλιο του 1973 να τρέξει δύο φορές τα 110 μέτρα με εμπόδια σε 13.1, καταρρίπτοντας οριστικά το παλιό ρεκόρ του Λάουερ. Όμως, αν και δημιούργησε ένα νέο σερί 31 νικών, το οποίο έσπασε το 1975, δεν είχε τη δυνατότητά να υπερασπιστεί τον ολυμπιακό τίτλο του το 1976 στο Μόντρεαλ.

Ο λόγος; Είχε δοκιμάσει την τύχη του στο αμερικάνικο ποδόσφαιρο και μάλιστα είχε υπογράψει συμβόλαιο στους Σρίβπορτ Στίμερ (μια ομάδα της βραχύβιας World Football League). Η αποδοχή αμοιβής τον μετέτρεπε αυτόματα σε επαγγελματία αθλητή και του στερούσε το δικαίωμα συμμετοχής στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Το χειρότερο ήταν ότι δεν ήταν τόσο ταλαντούχος ως ποδοσφαιριστής όσο ως εμποδιστής, ενώ και ο σύλλογός του δεν άργησε να διαλυθεί, όταν κατέρρευσε οικονομικά και η λίγκα στην οποία αγωνιζόταν.

Η επιστροφή και το τέλος

Ο Μίλμπερν ήταν ακόμα πολύ νέος και επέστρεψε στον στίβο, αλλά είχε χάσει πολύτιμο έδαφος. Επανήλθε σε υψηλό επίπεδο το 1980 και θα έφτανε πιθανότατα στο σημείο να κυνηγήσει μια διάκριση στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Μόσχας, αν η κυβέρνηση των ΗΠΑ δεν αποφάσιζε να κάνει μποϊκοτάζ στη διοργάνωση.

Παρότι δεν μπορούσε να συναγωνιστεί αθλητές όπως ο Ρενάλντο Νεεμάια, ο οποίος το 1981 κατέβασε το παγκόσμιο ρεκόρ των 100 μέτρων με εμπόδια κάτω από τα 13 δευτερόλεπτα (12.93), ο χρυσός ολυμπιονίκης κρατιόταν σε αρκετά υψηλό επίπεδο. Κρέμασε οριστικά τα spikes του το 1983, ύστερα από την αποτυχία του να προκριθεί στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του Ελσίνκι, όπου το χρυσό μετάλλιο στο αγώνισμα κέρδισε ο Γκρεγκ Φόστερ με μέτριο χρόνο (13.42).

Στη συνέχεια εργάστηκε ως προπονητής στην ομάδα στίβου του Southern University στο Μπάτον Ρουζ της Λουιζιάνα, όπου είχε σημειώσει κι ο ίδιος τις πρώτες του διακρίσεις ως αθλητής. Όμως, το συμβόλαιό του δεν ανανεώθηκε το 1987, γι’ αυτό και αναγκάστηκε να κάνει διάφορες δουλειές… του ποδαριού για να βγάζει τα προς τα ζην, μέχρι που μία από αυτές στάθηκε μοιραία.

Πηγές: worldathletics.org («The day ‘Hot Rod’ Milburn hurdled under Lauer’s world record»), Wikipedia («Rod Milburn», «Men’s 110 metres hurdles world record progression»), olympedia.org («Rod Milburn»), hurdlesfirstbeta.com («Rod Milburn: The Double-Armed Man»).

Άλλα γεγονότα στην Ελλάδα και τον κόσμο στις 11 Νοεμβρίου

2022: Η Δώρα Γκουντούρα κατακτά το χάλκινο μετάλλιο στη σπάθη στο Παγκόσμιο Κύπελλο Ξιφασκίας που φιλοξενείται στο Αλγέρι.

2018: O Στέφανος Τσιτσιπάς κατακτά το NextGen ATP του Μιλάνου, νικώντας στον τελικό με 3-1 σετ τον Αυστραλό Άλεξ Ντε Μινόρ.

2013: Ο Νόβακ Τζόκοβιτς κερδίζει για δεύτερη διαδοχική χρονιά το ΑΤΡ Finals, νικώντας στον τελικό τον Ράφαελ Ναδάλ με 2-0 σετ (6-3, 6-4).

2012: Με τον Κώστα Μήτρογλου να σημειώνει δύο γκολ, ο Ολυμπιακός συντρίβει με 4-0 την ουραγό ΑΕΚ στο Φάληρο.

2002: Η 19χρονη Βελγίδα Κιμ Κλάιστερς κατακτά το WTA Tour Finals νικώντας στον τελικό τη Σερένα Γουίλιαμς με 2-0 σετ (7-5, 6-3).

1994: Ο Ευθύμης Κιουμουρτζόγλου προσλαμβάνεται στην τεχνική ηγεσία της ομάδας μπάσκετ του Παναθηναϊκού, στη θέση του Κώστα Πολίτη.

1994: Πεθαίνει σε ηλικία μόλις 52 ετών από οξύ πνευμονικό οίδημα ο Βασίλης Δουρίδας, ο θρυλικός τρομπετίστας των οργανωμένων οπαδών του Ολυμπιακού που ήταν γνωστός με το παρατσούκλι «Ατίλιο».

1990: Πρωτοφανές είναι αυτό που συμβαίνει στον αγώνα πρωταθλήματος Απόλλων Σμύρνης-ΠΑΟΚ 4-2. Από ένα γκολ σημειώνουν για τον Απόλλωνα οι αδελφοί Άρης και Θεόφιλος Καρασαββίδης, ενώ σκόρερ του «Δικεφάλου» είναι οι δίδυμοι αδελφοί Ιμπραήμ και Χοσάμ Χασάν.

1980: Ο Μίμης Δομάζος αγωνίζεται για τελευταία φορά με τα χρώματα της Εθνικής Ελλάδας,στο επίσημο φιλικό με την Αυστραλία στο γήπεδο του Παναθηναϊκού (3-3). Ο 38χρονος άσος, ο οποίος λίγο καιρό αργότερα θα κρεμούσε οριστικά τα παπούτσια του (ήταν παροπλισμένος στον Παναθηναϊκό) πέτυχε ένα γκολ στο 68και αποχώρησε καταχειροκροτούμενος στο 74′, για να μπει στη θέση του ο Μάρκος Μαυρομμάτης. Είχε 50 συμμετοχές στην Εθνική, η πρώτη εκ των οποίων καταγράφηκε στις 2 Δεκεμβρίου 1959 σε ένα φιλικό με τη Δανία στη Λεωφόρο (1-3).

1979: Ο ΠΑΣ Γιάννινα νικά την πρωταθλήτρια ΑΕΚ με 3-2 ενώ έχει προηγηθεί με 3-0 στο ημίχρονο (13′ Γκλασμάνης, 32′ Σεϊταρίδης, 38′ Κουρογεωργάκης/57′ αυτ. Παπαγεωργίου, 72′ Μπάγεβιτς) και η ΑΕΛ με 1-0 τον Παναθηναϊκό στα Φάρσαλα (71′ Αργυρούλης) σε μία αγωνιστική γεμάτη εκπλήξεις στην Α’ Εθνική.

1970: Ο Γιόχαν Νέεσκενς κάνει ντεμπούτο με την Εθνική Ολλανδίας στην ήττα από την Ανατολική Γερμανία στη Δρέσδη (1-0) για τα προκριματικά του Κυπέλλου Εθνών Ευρώπης.

1964: Με κορυφαίο παίκτη τον τερματοφύλακα, Τάκη Οικονομόπουλο, ο Παναθηναϊκός αναδεικνύεται ισόπαλος 1-1 με την Κολωνία στο γήπεδο της Λεωφόρου Αλεξάνδρας, στην πρώτη αναμέτρηση για τον 2ο γύρο του Κυπέλλου Πρωταθλητριών. Το γκολ της ελληνικής ομάδας πετυχαίνει ο Κώστας Παπουτσάκης.

1962: Ο Ολυμπιακός νικά με 3-2 τον Παναθηναϊκό στο ντέρμπι πρωταθλήματος του «Γ. Καραϊσκάκης» με δύο γκολ του Γιώργου Σιδέρη, ο οποίος έχει μόλις επιστρέψει από την Ιταλία (είχε διαπραγματευθεί ανεπιτυχώς τη μεταγραφή του στη Βιτσέντζα).

1955: Η ΔΟΕ ανακοινώνει ότι όλοι οι κριτές των Ολυμπιακών Αγώνων θα πρέπει να δίνουν όρκο αμεροληψίας για να αντιστρέψουν την άποψη ότι υποστηρίζουν τους αθλητές της χώρας τους στους αγώνες.

1868: Διεξάγονται οι πρώτοι αγώνες στίβου στις ΗΠΑ, στο κλειστό στάδιο Empire Skating Rink της Νέας Υόρκης.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News