Ρότζερ Φέντερερ: Ο τελευταίος χορός πλημμύρισε με δάκρυα τον πλανήτη!

Ο Ρότζερ Φέντερερ έπαιξε το τελευταίο παιχνίδι της καριέρας του δίπλα στον Ράφα Ναδάλ και στο φινάλε… πλάνταξε στο κλάμα. Και μαζί του ολόκληρος ο πλανήτης που αποχαιρέτησε έναν θρύλο του παγκόσμιου αθλητισμού!

Όρθια καθ’ όλη τη διάρκεια του διπλού των Ρότζερ Φέντερερ και Ράφα Ναδάλ με τους Φράνσις Τιαφό και Τζακ Σοκ, η πραγματικά σπουδαία Μίρκα Βάβρινετς, μητέρα πέντε παιδιών, ήταν διαρκώς όρθια και χαμογελαστή.

Όλη η οικογένεια του Ρότζερ Φέντερερ ήταν εκεί. Η μητέρα του Λινέτ και ο πατέρας του Ρόμπερτ, τα δύο δίδυμα, το σύνολο τέσσερα, ο αρχηγός της εθνικής Ελβετίας στο τένις και ένας από τους στενότερους φίλους του Φέντερερ, ο Σέβεριν Λούθι.

Αν βρήκε ήδη ο αναγνώστης το λάθος, χαλάλι του, αλλά ο Φέντερερ κατέστησε σαφές ότι είναι το πρώτο από τα πέντε παιδιά της Μίρκα. «Θα μπορούσε να με κάνει να σταματήσω πριν χρόνια, αλλά δεν το έκανε, με άφησε να συνεχίσω να παίζω», είπε, προφανώς κλαίγοντας με λυγμούς.

«Η πλάκα είναι ότι κατηγορούμε τη μάνα μου για όλα, αλλά αν δεν υπήρχε εκείνη δεν θα βρισκόμουν εγώ εδώ», συνέχισε.

Ο Ρότζερ Φέντερερ δεν γινόταν να σταματήσει να κλαίει στη συνέντευξή του με τον Τζιμ Κούριερ

Την ώρα που μιλούσε για την οικογένειά του, η Μίρκα κοιτούσε σε ένα μέρος που δεν μπορούσε να το πιάσει η κάμερα. Μόνο να εκτιμηθεί, γίνεται, ότι μία από τις κόρες της είχε λυγίσει και δεν μπορούσε να αντέξει άλλο.

Ενώ κοίταζε στο κορτ, με ένα πρόσωπο που παραπέμπει απευθείας στις Τρωάδες, η Βάβρινετς άφησε να της φύγει ένα «i can’t». Αυτό που εννοούσε, και έγινε σαφές από τα δάκρυα, ήταν ότι δεν μπορούσε αυτήν τη φορά να συγκρατηθεί.

Για να γίνει κατανοητό πόσο σημαντικό είναι αυτό, πρέπει να αναλογιστεί ότι σε όλη την καριέρα του Ρότζερ Φέντερερ, στους έξι χαμένους match points με τον Νόβακ Τζόκοβιτς στους δύο ημιτελικούς του US Open το 2010 και το 2011 και στον τελικό του Γουίμπλεντον, οι πλέον επώδυνοι, στον τελικό του ίδιου Major με τον Χουάν Μαρτίν ντελ Πότρο το 2009 και στις ήττες που του προκάλεσαν σπαραγμό και οδύνη από τον Ράφα Ναδάλ, ουδείς είδε τη Μίρκα Βάβρινετς να κλαίει.

Τώρα έρχεται στο μυαλό το βλοσυρό ύφος που είχε την 1η Φεβρουαρίου του 2009, όταν, ύστερα από την ήττα από τον Ισπανό στον τελικό του Australian Open και έπειτα από το κλάμα με λυγμούς, μάλωσε τον άντρα της για την κατάρρευσή του στη συνέντευξη Τύπου.

Πάλι πρόκειται για την εξαγωγή συμπερασμάτων, αλλά είναι βέβαιο ότι η αποδοκιμασία της έγκειτο στο ότι ο Φέντερερ έκλεψε, με κάποιον τρόπο, την παράσταση από το δίκαιο νικητή εκείνου του τελικού των 4 ωρών και 34 λεπτών, δηλαδή τον Ράφα Ναδάλ.

Ο Ναδάλ ήταν έντονα φορτισμένος τα ξημερώματα του Σαββάτου στην «Ο2» του Λονδίνου

Ο Ναδάλ, φορώντας μια κόκκινη φόρμα, σχεδόν αναγκάστηκε να τον αγκαλιάσει. Ο ίδιος ο «ταύρος από το Μανακόρ», 13 χρόνια μετά, λύγισε βλέποντας τον πρώτιστο ανταγωνιστή του και φίλο του να σπαράζει στο κορτ, να γονατίζει και να μην μπορεί να απαντήσει όπως πρέπει τις ερωτήσεις του Τζιμ Κούριερ. Έτσι, του έπιασε το χέρι. Η εικόνα ενός ιδανικού σύγχρονου κόσμου.

Τι φανταστική γυναίκα! Με πόση μαεστρία οδήγησε το σύζυγό της στη δόξα, όχι μόνο υπό την έννοια της κορυφής αλλά, στη διάσταση της διαχείρισής της. Ο Φέντερερ δεν είναι μόνο ο πιο σημαντικός αθλητής στο τένις όλων των εποχών, αλλά και ο πιο αγαπητός. Μάλιστα, αν ήταν μόνο ένας από τους δύο επιθετικούς προσδιορισμούς να μην επιδέχεται αμφισβήτηση, είναι σίγουρα ο δεύτερος.

Ο Φέντερερ έπαιζε παντού εντός έδρας. Τα χρόνια της έντασης, ο Νόβακ Τζόκοβιτς, ο οποίος επίσης συγκινήθηκε, όπως φάνηκε στο συσπασμένο πρόσωπό του, φρόντισε να γνωστοποιήσει το παράπονό του στη Νέα Υόρκη και το Λονδίνο.

Η ομάδα της Ευρώπης, στο Laver Cup του 2022, χαιρετίζει τον Ρότζερ Φέντερερ στις τελευταίες στιγμές της καριέρας του στο κορτ για το επαγγελματικό τουρ

Ο Ναδάλ έχει κατακτήσει 14 Roland Garros και ούτε κατά διάνοια έχει βιώσει την αποθέωση που ρούφηξε με το μεδούλι ο Φέντερερ στην πρωτεύουσα της Γαλλίας το 2009, όταν κατέκτησε το ένα και μοναδικό τρόπαιό του στην πόλη του Φωτός, φτάνοντας τα 14 και ισοφαρίζοντας τον Πιτ Σάμπρας.

Είχε πλάκα, επίσης, ο τελικός του Wimbledon του 2012. Η παρουσία του (Βρετανού στις νίκες και Σκωτσέζου στις ήττες) Άντι Μάρεϊ εκεί υποσχόταν ότι για μία φορά ο Φέντερερ θα αντιμετώπιζε εχθρικό κοινό.

Χμμμ… Άντε, ας τους δοθεί. Αλλά για λίγο. Αν ήταν οποιοσδήποτε άλλος, δεν θα τηρούνταν ούτε τα προσχήματα.

Ο κλαψιάρης Φέντερερ και η αποκάλυψη

Όλη η οικουμένη γνωρίζει ότι ο Ρότζερ Φέντερερ είναι κλαψιάρης. Όταν αναφέρει το όνομα του Ροντ Λέιβερ, οι υδρογόνοι αδένες του μοιάζουν να ανοίγουν κατευθείαν. Έκλαψε σχεδόν σε όλα τα Wimbledon που κατέκτησε, οι λυγμοί του στην Αυστραλία είναι διάσημοι, στο Παρίσι η βροχή αντάμωσε με τα δάκρυά του.

Εννοείται ότι έκλαψε από χαρά στο Davis Cup που κατέκτησε η Ελβετία το 2014, παρέα με τον… τέως φίλο του Σταν Βαβρίνκα -με τον οποίο είχε κατακτήσει το χρυσό ολυμπιακό μετάλλιο στο Πεκίνο το 2008, για το διπλό, στο οποίο προσέθεσε το ασημένιο στο μονό στο Λονδίνο το 2012- που είχαν τσακωθεί βαρβάτα λίγες εβδομάδες πριν στους ATP Finals.

Έκλαψε στο τελευταίο τρόπαιο ATP που πήρε, στη Βασιλεία το 2019, έχει κλάψει στη Νέα Υόρκη, αλλά αυτό στο Λονδίνο τα ξημερώματα του Σαββάτου, 24 Σεπτεμβρίου, δεν ξανάγινε.

Από την ώρα που τελείωσε το παιχνίδι με τους Τιαφό και Σοκ -το οποίο, ειρήσθω εν παρόδω, συνοδεύτηκε από ήττα (6-4, 6-7, 9-11) με την αγωνία να διατηρείται μέχρι το τέλος- και αγκάλιασε τον προπονητή του Κόσμου, Τζον ΜάκΕνρο, ο Φέντερερ δεν σταμάτησε να κλαίει.

Το τελευταίο παιχνίδι του Ρότζερ Φέντερερ στο τένις έχει μόλις λήξει

Ήταν ανεξέλεγκτο. Η Έλι Γκούλντινγκ ερμήνευσε δύο τραγούδια για να τον ξεπροβοδίσει στην επόμενη μέρα του και ο Φέντερερ ήταν εκεί, στον πάγκο, χωρίς να κάνει οποιαδήποτε προσπάθεια για να συνέλθει. Είχε παραδοθεί στον κόσμο των δακρύων, τα οποία κρατούσε με κόπο σε όλες τις συνεντεύξεις Τύπου που η ομάδα της Ευρώπης έδωσε για το Laver Cup.

Το αστείο ήταν ότι με το σκορ 9-9 στο τρίτο σετ και τους τενίστες να πηγαίνουν προς τους πάγκους για να αλλάξουν πλευρές, ο Φέντερερ αυτοσαρκάστηκε με την πολύ αργή κίνησή του.

Πράγματι, σε αυτό το ματς, που ο Κόσμος ισοφάρισε τη σειρά σε 2-2, έμοιαζε… γέρος.

Εννοείται ότι ήταν πρίγκιπας, όμορφος, γοητευτικός, κινηματογραφικός σταρ και όλα τα σχετικά, αλλά ύστερα από ένα γερό διάλειμμα δύο χρόνων, η παρουσία του ανάμεσα σε τενίστες που έχουν χρόνια μπροστά, τον Τζόκοβιτς, αλλά και τον Ναδάλ, ο οποίος έχει κάνει ένα συμπαθητικό μπιφτεκάκι, κάτι που πρέπει να τον ενοχλεί αφού ήταν πάντα περήφανος για την πλούσια κώμη του, ήταν εκείνη του παλαίμαχου.

Πάλι, αυτή η κατάρρευση είχε κάτι περίεργο. Δεν επρόκειτο απλώς για την αντανάκλαση της μεγαλειώδους καριέρας του, των 20 Major σε 31 τελικούς, των διαδοχικών ημιτελικών από το Wimbledon του 2004 έως και το Australian Open του 2010 (23, ένα ρεκόρ που θα είναι εκπληκτικό αν σπάσει όσο ζούμε), των 237 συνεχόμενων εβδομάδων στο νούμερο 1 της παγκόσμιας κατάταξης και 310 συνολικά.

Αυτό το κλάμα εξερράγη επειδή δεν πρόκειται να ξαναπαίξει. Ο άνθρωπος απλώς ήθελε να μην τελειώσει ποτέ την καριέρα του. Επιθυμούσε να βρίσκεται συνεχώς στο κορτ και να παίζει τένις.

Δεν θα ήταν εφικτό να γίνει αυτό. Ακόμα κι αν δεν έμπαινε χαλινάρι στη φαντασία, ο Φέντερερ θα έφτανε να χάνει στα τρία σετ από έναν unseeded τενίστα και αυτό θα γινόταν ο κανόνας. Θα έπαιζε στο κορτ νούμερο 15 του Wimbledon.

Ο φόβος να γίνει αυτό δεν είναι τωρινός από τους θαυμαστές του. Το γεγονός ότι το 2021, λίγο πριν κλείσει τα 40, ο Φέντερερ έφτασε στα προημιτελικά του Wimbledon, ήταν ένα θαύμα. Αλλά ο Χουμπέρτ Χουρκάτς τον… κομμάτιασε, νικώντας τον 3-0 σετ και κάνοντας bagel, δηλαδή 6-0 σε ένα. Τον 21ο αιώνα, ο Φέντερερ ηττήθηκε μόνο δύο φορές 6-0 σετ, η προηγούμενη ήταν από τον Ναδάλ στον τελικό του Roland Garros το 2008.

Έπρεπε να φύγει, αλλά ήθελε να μείνει. Το επιθυμούσε και το λαχταρούσε. Παρακολουθούσες το συναισθηματικό ρεσιτάλ ενός ανθρώπου, που ενώ δήλωνε ότι τα δάκρυά του ήταν χαράς, είχαν όλα τα συστατικά του πένθους. Της απώλειας.

Και ενώ μοιάζει φυσιολογικό, δεν είναι. Ο Φέντερερ δεν θα μείνει εκτός νυμφώνος. Τα project που τρέχει είναι τέτοια, που το 2021 είχε, σύμφωνα με το «Forbes», έσοδα 90 εκατομμυρίων δολαρίων. Έβγαλε τόσα χρήματα χωρίς να παίξει. Όλη τη χρονιά.

Άρα, η ωδή στο δακρύβρεχτο δεν αφορούσε στο άγχος για την επόμενη μέρα. Διά της εις άτοπον απαγωγής, λοιπόν, απομένει το εξής απλό: με όλες τις συμφωνίες, τους χορηγούς, την οδύνη από ήττες, τις συναπτές προπονήσεις, τις εξοντωτικές διατροφές, τα προγράμματα, τους τραυματισμούς και τα χειρουργεία, ο Φέντερερ αγαπάει το τένις σαν παιδί.

Απλώς θέλει να είναι εκεί. Στο τουρ. Να βγάζει τη ρακέτα από την τσάντα του, να κάνει την κίνηση του forehand χωρίς το μπαλάκι, να μπαίνει στο κορτ, να φωτογραφίζεται με τον αντίπαλο, να κερδίζει το κέρμα, να διαλέγει το σερβίς, να ξεκινά με άσο, να τελειώνει με forehand στην ευθεία και όταν γίνεται αυτό, να ακούγεται η φωνή.

Game, Roger Federer.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News