Σάντος: Το Διηπειρωτικό που κατέκτησε χωρίς τον Πελέ, με επική ανατροπή

«Μπορεί η Σάντος χωρίς τον Πελέ;». Η απάντηση που έδωσε η βραζιλιάνικη ομάδα στις 16 Νοεμβρίου 1963 ήταν ένα εμφατικό «ναι», μια και νίκησε 1-0 τη Μίλαν και κατέκτησε το Διηπειρωτικό Κύπελλο!

Για την ακρίβεια, η Σάντος είχε αποδείξει με ότι μπορούσε να πετύχει σπουδαία πράγματα χωρίς τον «Βασιλιά» του ποδοσφαίρου και δύο ημέρες νωρίτερα. Όταν νίκησε με 4-2 τους «ροσονέρι» στο «Μαρακανά», ισοφαρίζοντας το σκορ της ήττας της στον πρώτο αγώνα που είχε διεξαχθεί στις 16 Οκτωβρίου στο Σαν Σίρο – εκεί όπου ο Πελέ είχε πετύχει δύο γκολ και είχε τραυματιστεί σοβαρά από ένα σκληρό φάουλ του Τζιοβάνι Τραπατόνι, με συνέπεια να μην είναι διαθέσιμος για το δεύτερο ματς. Έτσι δημιουργήθηκε η ανάγκη να διεξαχθεί μπαράζ το οποίο, βάσει του κανονισμού της FIFA, έπρεπε να διεξαχθεί 48 ώρες αργότερα στην έδρα που είχε φιλοξενήσει τη ρεβάνς.

Η Σάντος αξιοποίησε αυτό το πλεονέκτημα και με γκολ που πέτυχε με πέναλτι στο 31′ ο αριστερός μπακ, Ντάλμο Γκασπάρ, πήρε τη νίκη που της χάρισε το βαρύτιμο τρόπαιο για δεύτερη διαδοχική χρονιά – είχε προηγηθεί η επικράτησή της επί της Μπενφίκα το 1962, με τον Πελέ να σημειώνει χατ τρικ στο 5-2 του «Μαρακανά». Η υπεροχή των ομάδων της Νοτίου Αμερικής έναντι εκείνων της Ευρώπης επιβεβαιώθηκε, αν και η Μίλαν είχε σοβαρά παράπονα από τη διαιτησία.

Ο Τσέζαρε Μαλντίνι, εις βάρος του οποίου καταλογίστηκε το πέναλτι στο μπαράζ (για μαρκάρισμα στον αντικαταστάτη του Πελέ, Αλμίρ Περναμπουκίνιο), διαμαρτυρήθηκε έντονα για την απόφαση στον Αργεντινό διαιτητή Μπρόσι, ο οποίος τον απέβαλε. Έντονα παράπονα είχαν οι Μιλανέζοι και για το 4-2 του «Μαρακανά», το οποίο είχαν παρακολουθήσει 150.000 θεατές. Κυρίως για το σκληρό παιχνίδι των παικτών της Σάντος, που είχε μείνει ατιμώρητο από τον ίδιο ρέφερι.

«Κάθε φορά που γινόμασταν κάτοχοι της μπάλας, ο διαιτητής μας σταματούσε. Ήταν αδιανόητο. Οι οπαδοί τους ήταν ανεξέλεγκτοι και έμπαιναν στον αγωνιστικό χώρο, η κατάσταση ήταν χαοτική», δήλωσε χρόνια αργότερα ο Τζιάνι Ριβέρα, ο οποίος τραυματίστηκε σ’ εκείνον τον αγώνα και δεν μπόρεσε να αγωνιστεί στο μπαράζ που έκρινε τον τίτλο στις 16 Νοεμβρίου. Την ίδια τύχη είχε κι ο τερματοφύλακας Τζόρτζιο Γκέτσι.

Στη Μίλαν αγωνίζονταν τότε και δύο αστέρια της Εθνική Βραζιλίας, ο Ζοζέ Αλταφίνι κι ο Αμαρίλντο, οι οποίοι όμως δεν αρκούσαν για να κάνουν τους οπαδούς της Σάντος να αντιμετωπίσουν την ομάδα τους με ελάχιστη έστω συμπάθεια. Ο Αλταφίνι άνοιξε μάλιστα το σκορ στο 12′ και ακολούθησε και το 0-2 από τον Μπρούνο Μόρα στο 17′. Στο δεύτερο ημίχρονο, όμως, και με την ανοχή του διαιτητή (όπως ισχυρίζονται οι Ιταλοί, μια και δεν έχουν διασωθεί τηλεοπτικά στιγμιότυπα για να τους επιβεβαιώσουν) ήρθε η επική ανατροπή.

Καθοριστικό ρόλο έπαιξε και η καταρρακτώδης βροχή που ξέσπασε στην ανάπαυλα και έπιασε απροετοίμαστους τους Ιταλούς. Έτσι η Σάντος κατάφερε να σκοράρει τέσσερις φορές μέσα σε διάστημα τεσσάρων λεπτών και να πάρει τη νίκη! Δύο γκολ σημείωσε ο αριστερός εξτρέμ Πέπε (50′, 68′), ίσως ο δεύτερος σε αξία παίκτης της ομάδας μετά τον Πελέ κι από ένα ο Αλμίρ (54′) κι ο Αντόνιο Λίμα (65′).

Τότε δεν έπαιζε ρόλο η διαφορά τερμάτων – οι ομάδες θα οδηγούνταν σε μπαράζ είτε κέρδιζαν οι Βραζιλιάνοι με ένα είτε… με δέκα γκολ διαφορά. Και το εύστοχο πέναλτι του Ντάλμο στο τρίτο ματς αποδείχθηκε αρκετό για να χαρίσει στη Σάντος το τρόπαιο, παρότι από το 44′ αγωνίστηκε κι αυτή με δέκα παίκτες, λόγω αποβολής του Ίσμαελ.

Ο αδικημένος Πέπε

Ο βετεράνος Ντάλμο πήρε τη δόξα με το εύστοχο πέναλτι στο μπαράζ, όμως ο μεγάλος πρωταγωνιστής εκείνου του Διηπειρωτικού ήταν ο Πέπε. Ο κατά κόσμον Ζοζέ Μασία, ο οποίος ήταν ο βασικός αριστερός εξτρέμ της Σάντος και στα τρία παιχνίδια με τη Μίλαν.

Πρόκειται για έναν θρύλο του βραζιλιάνικου ποδοσφαίρου, ο οποίος όμως δεν είναι ευρύτερα γνωστός για τον γνωστό λόγο που έχει «χαντακώσει» κι άλλα αστέρια απ’ τη Λατινική Αμερική. Δεν αγωνίστηκε ποτέ σε Παγκόσμιο Κύπελλο. Αν και ήταν μέλος της αποστολής της «σελεσάο» και στους δύο πρώτους θριάμβους της στη διοργάνωση, το 1958 και το 1962, παρακολούθησε όλα τα ματς από την εξέδρα λόγω τραυματισμών. Στη θέση του έπαιξε ο Μάριο Ζαγκάλο.

Η μοναδική μεγάλη διοργάνωση στην οποία αγωνίστηκε με την εθνική ομάδα ήταν το Κόπα Αμέρικα του 1957 στο Περού, όπου πέτυχε τρία γκολ στην πορεία μέχρι τον ουσιαστικό τελικό (όπου ηττήθηκε με 3-0 από την Αργεντινή). Με τη Σάντος, όμως, κατέκτησε τα πάντα μέχρι το 1969, οπότε αποσύρθηκε σε ηλικία 34 ετών (είναι γεννημένος στις 25 Φεβρουαρίου 1935), με αποκορύφωμα τα Διηπειρωτικά και τα Κόπα Λιμπερταδόρες του 1962 και του 1963, αλλά και το Διεθνές Σούπερ Καπ του 1968 (μια διοργάνωση στην οποία μετείχαν οι πέντε έως τότε παγκόσμιες πρωταθλήτριες, δηλαδή η Ρεάλ Μαδρίτης, η Ίντερ, η Πενιαρόλ κι η Ρασίνγκ, εκτός από τη Σάντος).

Ειδικά τα δύο γκολ στον δεύτερο τελικό κόντρα στη Μίλαν το 1963, είναι ίσως η κορυφαία στιγμή της καριέρας του Πέπε – ο οποίος έκανε σπουδαία καριέρα και ως προπονητής μέχρι τα 70 του. «Ακόμα κι όταν βρεθήκαμε να χάνουμε με 2-0, δεν πάψαμε ποτέ να πιστεύουμε ότι μπορούσαμε να νικήσουμε», είχε δηλώσει σε αφιέρωμα της ιστοσελίδας της FIFA. «Όσο η βροχή δυνάμωνε, γινόμασταν όλο και καλύτεροι. Ήταν η πιο ευτυχισμένη ημέρα της ζωής μου. Ο πατέρας μου είχε τα γενέθλιά του, παρακολουθούσε τον αγώνα απ’ την τηλεόραση και του έκανα το καλύτερο δώρο».

Πηγές: fifa.com «King-less Santos retain throne in style», wikipedia.org («1963 Intercontinental Cup», «Pepe, footballer born 1935», «Dalmo, footballer born 1932»)

Άλλα γεγονότα στην Ελλάδα και τον κόσμο στις 16 Νοεμβρίου

2022: Η 18χρονη Θεοπούλα (Θένια) Σαρβανάκη κατακτά τη δεύτερη θέση στην κατηγορία των 62 κ. στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Ταεκβοντό. Στον τελικό γνωρίζει την ήττα από την Βελγίδα Σάρα Τσάαρι με 7-12.

2019: Ο «ασημένιος» παραολυμπιονίκης του Ρίο, Πάνος Τριανταφύλλου, κατακτά το χρυσό μετάλλιο στην σπάθη του Παγκοσμίου Κυπέλλου ξιφασκίας με αμαξίδιο που διεξάγεται στο Άμστερνταμ.

2018: Το χρυσό μετάλλιο στον παγκόσμιο αγώνα oceanman world championship (κολύμβηση ανοιχτής θάλασσας) που πραγματοποιείται στο εμιράτο του Ντουμπάι κατακτά ο τυφλός κολυμβητής Χρήστος Κορομηλάς του Συλλόγου ΙΩΝΑΣ ΑμεΑ, συνοδευόμενος από τον προπονητή του Γιώργο Γκούντα. Ο 55χρονος αθλητής είχε χάσει την όρασή του δέκα χρόνια νωρίτερα.

2012: Σκοτώνεται σε ηλικία 52 ετών ο Γάλλος θρύλος των αναρριχήσεων με γυμνά χέρια, Πάτρικ Έντλιντζερ πέφτοντας από τις σκάλες μέσα στο σπίτι του.

2009: Ο Μεξικανός επιθετικός της ΑΕΛ, Αντόνιο Ντε Νίγκρις, πεθαίνει από ανακοπή καρδιάς που παθαίνει στο σπίτι του στη Λάρισα. H άμεση μεταφορά του στο νοσοκομείο δεν επαρκεί για να τον κρατήσει στη ζωή.

2008: Ο Νόβακ Τζόκοβιτς κερδίζει για πρώτη φορά στην καριέρα του το ATP Finals, νικώντας στον τελικό τον Νικολάι Νταβιντένκο με 2-0 σετ (6-1, 7-5).

2003: Ο 16χρονος Λιονέλ Μέσι κάνει το ανεπίσημο ντεμπούτο του στην πρώτη ομάδα της Μπαρτσελόνα, σε ένα φιλικό παιχνίδι με την Πόρτο στο Ντραγκάο (ήττα με 2-0). Ο Αργεντινός άσος μπαίνει ως αλλαγή στο 71′ στη θέση του Φερνάντο Ναβάρο.

2003: Ο Ρότζερ Φέντερερ κερδίζει τον πρώτο από τους έξι τίτλους του στο ATP Finals με τη νίκη του επί του Αντρέ Άγκασι με 3-0 στον τελικό (6-3, 6-0, 6-4).

1997: Ο Πιτ Σάμπρας κατακτά για δεύτερη σερί χρονιά το ATP Finals, νικώντας στον τελικό τον Γεβγκένι Καφέλνικοφ με 3-0 σετ (6-3, 6-2, 6-2).

1989: Η αγγλική ποδοσφαιρική ομοσπονδία ανανεώνει τον θεσμό του England Travel Club το οποίο ξεκίνησε το 1980 σε μια προσπάθεια να ελέγξει τον χουλιγκανισμό

1983: Η Αγγλία νικά εκτός έδρας το Λουξεμβούργο με 4-0 αλλά χάνει την πρόκριση στα τελικά του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος, αφού νωρίτερα την ίδια ημέρα η Δανία έχει νικήσει την Ελλάδα με 2-0 στο ΟΑΚΑ και τερματίζει στην πρώτη θέση του ομίλου. Στο Λουξεμβούργο ξεσπούν φοβερά επεισόδια με 50 Άγγλους να συλλαμβάνονται και 13 να φυλακίζονται.

1976: Το σερί διαδοχικών εύστοχων βολών του Ρικ Μπάρι στο ΝΒΑ σταματάει στις 60, στη νίκη των Γκόλντεν Στέιτ Γουόριορς επί των Σιάτλ Σουπερσόνικς με 110-102.

1969: Η Εθνική Ελλάδας αναδεικνύεται ισόπαλη 1-1 με τη Ρουμανία στο Βουκουρέστι και χάνει την πρόκριση στην τελική φάση του Παγκοσμίου Κυπέλλου του Μεξικού, αφού χρειαζόταν νίκη. Ο αγώνας αυτός θα αποδειχθεί και ο τελευταίος του Γιώργου Σιδέρη με τη φανέλα της Εθνικής.

1962: Ο Γουίλτ Τσάμπερλεν σημειώνει 73 πόντους στη νίκη των Σαν Φρανσίσκο Γουόριορς επί των Νιου Γιορκ Νικς με 127-111 και ισοφαρίζει το δικό του ρεκόρ επίτευξης πόντων σε ένα ματς του ΝΒΑ, που είχε σημειώσει στις 13 Ιανουαρίου του ίδιου έτους (στο 135-117 των Φιλαδέλφεια Γουόριορς επί των Σικάγο Πάκερς).

1957: Ο Μπιλ Ράσελ μαζεύει 49 ριμπάουντ στη νίκη των Μπόστον Σέλτικς επί των Φιλαδέλφεια Γουόριορς με 111-89 και σημειώνει νέο ρεκόρ στο ΝΒΑ. Θα το βελτιώσει ο ίδιος στις 5 Φεβρουαρίου 1960, όταν θα μαζέψει 51 στο ματς με τους Σίρακιουζ Νάσιοναλς, αλλά στις 24 Νοεμβρίου 1960 θα του το πάρει ο Γουίλτ Τσάμπερλεν των Γουόριορς, με 55 στον μεταξύ τους αγώνα.

1949: Η Δάφνη Μεταξουργείου νικά με 1-0 τον Παναθηναϊκό με γκολ του Ρούτσου, σε μία από τις μεγαλύτερες εκπλήξεις στην ιστορία του Πρωταθλήματος της Α’ Κατηγορίας Αθηνών.

1938: Ο Γουίλι Χολ της Τότεναμ σημειώνει τρία γκολ μέσα σε τριάμισι λεπτά στον αγώνα Αγγλία-Ιρλανδία στο Μάντσεστερ και σημειώνει το πιο γρήγορο χατ-τρικ σε διεθνές παιχνίδι. Ο Χολ σημειώνει συνολικά πέντε γκολ στη νίκη της Αγγλίας με 7-0.

1911: Ο Γάλλος Ζαν Μπουέν πετυχαίνει το πρώτο επίσημο ρεκόρ στο αγώνισμα του δρόμου των 10.000 μ. με χρόνο 30:58 και 4/5 στο Στάδιο Κολόμπ του Παρισιού.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News