Ίντερ - Λίβερπουλ: Το βράδυ στο Μιλάνο που γέννησε μια… αιώνια αντιπαλότητα!
Ίντερ και Λίβερπουλ έχουν… άλυτες διαφορές από το 1965 και τον ημιτελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών, που μνημονεύουν, με διαφορετικό τρόπο φυσικά, ακόμη και σήμερα!
Ίντερ και Λίβερπουλ έχουν… άλυτες διαφορές από το 1965 και τον ημιτελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών, που μνημονεύουν, με διαφορετικό τρόπο φυσικά, ακόμη και σήμερα!
Η φετινή είναι μόλις η τρίτη φορά που η κληρωτίδα φέρνει Ίντερ και Λίβερπουλ αντιμέτωπες σε διπλή αναμέτρηση για την κορυφαία ευρωπαϊκή διασυλλογική διοργάνωση. Ένα ζευγάρι που (παρα)γνωρίστηκε για πρώτη φορά μια κρύα βραδιά στο Μιλάνο κι από τότε… ούτε να βλέπουν θέλουν ο ένας τον άλλον!
Το βράδυ της 12ης Μαιου του 1965 ήταν “εκείνο που έβαλε τα θεμέλια για την ευρωπαϊκή καταξίωση”, θα ακούσεις να λένε οι “νερατζούρι”. “Εκείνο που μας στέρησε τον πρώτο ευρωπαϊκό μας τίτλο, τώρα θα είχαμε επτά”, ισχυρίζονται οι “reds”. Ήταν το βράδυ που, τελικά, γεννήθηκε μια μεγάλη κόντρα, με τη διαμάχη για το τι συνέβη στο Σαν Σίρο να κρατά ακόμη και σήμερα!
Η… θερμή υποδοχή της Λίβερπουλ στο Μιλάνο
4 Μαΐου, 1965. Ημιτελικά Κυπέλλου Πρωταθλητριών, πρώτο ματς στο Άνφιλντ, νίκη 3-1 για την πρωτάρα τότε στη διοργάνωση Λίβερπουλ, σε μία περίοδο που ακόμη δεν ίσχυε ο κανονισμός του εκτός έδρας γκολ. Μία εβδομάδα αργότερα, η αποστολή της ομάδας του Μπιλ Σάνκλι “πετάει” για Μιλάνο. Στο αεροδρόμιο, η υποδοχή έκανε τα τύμπανα του “πολέμου” να ηχήσουν. Δεκάδες φίλοι της Ίντερ έχουν συγκεντρωθεί, αποκαλώντας “δολοφόνους” τους οπαδούς της Λίβερπουλ και κρατώντας πλακάτ, με τα οποία κατηγορούν την αγγλική ομάδα για ντόπινγκ! Στις ιταλικές εφημερίδες της εποχής είχε γραφτεί από την επόμενη κιόλας μέρα του πρώτου αγώνα, ότι υπήρχαν υπόνοιες περί “ντοπαρίσματος” της Λίβερπουλ στο ματς του Άνφιλντ. “Ήρθαμε εδώ να παίξουμε ποδόσφαιρο και αυτό θα κάνουμε”, ήταν η δημόσια απάντηση του Σάνκλι στις κατηγορίες.
H αιτία της διαμάχης ανάμεσα σε Ίντερ – Λίβερπουλ
Το επόμενο βράδυ, στο Σαν Σίρο, πριν καν συμπληρωθεί το πρώτο δεκάλεπτο η Ίντερ είχε προηγηθεί 2-0, με γκολ των Κόρσο και Χοακίν Πεϊρό, στο 8’ και στο 9’ αντίστοιχα! “Ακόμη και σήμερα αισθάνομαι, ότι εκείνο το βράδυ με έκλεψαν”, είχε πει στον αγγλικό Τύπο το 2007, ο θρυλικός Τόμι Σμιθ, ο οποίος έφυγε από τη ζωή τον Απρίλη του 2019. Ένας ποδοσφαιριστής για τον οποίο ο Μπιλ Σάνκλι είχε δηλώσει ότι “δεν γεννήθηκε, αλλά… εξορύχθηκε”! Ένας πραγματικός βράχος στο κέντρο της άμυνας. Γιατί, λοιπόν, αισθανόταν, όχι μόνο εκείνος, αλλά ολόκληρη η Λίβερπουλ, έτσι; Σύμφωνα με τις δικές τους μαρτυρίες, στο πρώτο γκολ της Ίντερ, ο Ισπανός διαιτητής του αγώνα, Χοσέ Μαρία Ορτίθ, είχε καταλογίσει έμμεσο φάουλ έξω από την περιοχή των “reds”. Ο Μάριο Κόρσο το εκτέλεσε απευθείας, στέλνοντας τη μπάλα στα δίχτυα, και ο Ισπανός ρέφερι το μέτρησε κανονικά! Σα να μην έφτανε αυτό, ένα λεπτό αργότερα, ο Χοακίν Πεϊρο κλώτσησε τη μπάλα μέσα από τα χέρια του τερματοφύλακα της Λίβερπουλ, Τόμι Λόρενς, την έκλεψε και πέτυχε το 2-0! Δεν δόθηκε ποτέ φάουλ, όπως έπρεπε, σύμφωνα με τους ανθρώπους της Λίβερπουλ. “Οι διαιτητές συνήθως προστατεύουν τους τερματοφύλακες σε τέτοιες περιπτώσεις, αυτό δεν συνέβη με τον Λόρενς”, είχε δηλώσει ο Μπιλ Σάνκλι. Στο 60’, ο Φακέτι πέτυχε το τρίτο υπερπολύτιμο γκολ για τους Ιταλούς, που είχαν πια προβάδισμα πρόκρισης στα χέρια τους. Λίγα λεπτά αργότερα, ο Σκωτσέζος, Ίαν Σεντ Τζον, ο οποίος έφυγε από τη ζωή τον Μάρτη του ‘21, σε ηλικία 82 ετών, είχε στείλει τη μπάλα στα αντίπαλα δίχτυα. Όμως, ο Ισπανός διαιτητής, Χοσέ Μαρία Ορτίθ, το ακύρωσε ως οφσάιντ για να μείνει το 3-0, που τελικά έδωσε την πρόκριση στην Ίντερ.
Στη γη της επαγγελίας μετά από δώδεκα χρόνια
Οι “νερατζούρι” στα τέλη εκείνου του Μαΐου νίκησαν 1-0 τη Μπενφίκα, στον τελικό του Σαν Σίρο και πρόσθεσαν το δεύτερο διαδοχικό τρόπαιο του τότε Κυπέλλου Πρωταθλητριών στη συλλογή τους. Όμως, με δεδομένο τον συσχετισμό δυνάμεων της εποχής, η καθοριστική βραδιά για αυτούς ήταν εκείνη της 12ης Μαΐου του 1965, στο Μιλάνο, όταν νίκησαν τη σπουδαία Λίβερπουλ του Μπιλ Σάνκλι. Από εκείνο το βράδυ, οι “reds” χρειάστηκε να περιμένουν 12 ολόκληρα χρόνια για τον πρώτο τους ευρωπαϊκό τίτλο, που εν τέλει κατέκτησαν σε ιταλικό έδαφος (!), στο Ολίμπικο της Ρώμης, στις 25 Μαΐου του 1977. Η ομάδα του Μπομπ Πέισλι είχε νικήσει με 3-1 τη Γκλάντμπαχ, φτάνοντας στη γη της επαγγελίας, στην τελευταία εμφάνιση του Κέβιν Κίγκαν με τη φανέλα της. Όμως, ακόμη και σήμερα, εκείνο το βράδυ της 4ης Μαΐου του 1965 είναι κάτι που στο Άνφιλντ φέρουν βαρέως…
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ
- Άρης: Τα... γνωστά «ντου» του Καρυπίδη - Την «έπεσε» στον Τσαγκαράκη και συνεχίζει να δυσφημεί το ελληνικό ποδόσφαιρο!
- Φουρνιέ: Ο Μπαρτζώκας βρήκε τον Ζιντάν του
- Ολυμπιακός-ΑΕΚ: Η αποστολή των «ερυθρόλευκων» - Εκτός ο Εσε
- Κώστας Παπανικολάου: «Το καλεντάρι που έχει στηθεί από Ευρωλίγκα και FIBA είναι προβληματικό»
- Γερεμέγεφ: «Οι ιδέες του Ρουί Βιτόρια είναι περισσότερο επιθετικογενείς» - Σένκεφελντ: «Θετική αύρα ο Ρουί Βιτόρια»