Ολυμπιακός: Η Νότιγχαμ δεν ήταν ποτέ εχθρός αλλά σύμμαχος

Διαβάζοντας στη Marca ότι ο Αντόνιο Κορδόν μαζί με τη βασική του δουλειά, δηλαδή το να είναι αθλητικός διευθυντής του Ολυμπιακού για τα επόμενα τρία χρόνια, θα συμβουλεύει και στη Νότιγχαμ Φόρεστ πέρασαν μπροστά από τα μάτια μου ουκ ολίγες ατάκες – απόψεις που είχα δει γραμμένες στον «ωκεανό» των social media (ή άρθρα κάτω από σάιτ) για τις επιπτώσεις της ενασχόλησης του Βαγγέλη Μαρινάκη με την ιστορική αγγλική ομάδα.

Παραδόξως πως (λέμε τώρα…) αυτά τα σχόλια σύμφωνα με τα οποία η ταυτόχρονη ενασχόληση του ηγέτη των ερυθρόλευκων με τη Νότιγχαμ ήταν, λίγο – πολύ, κάτι σαν «κατάρα» ή «βαρίδι» για το συμφέρον του Ολυμπιακού, εμφανίζονταν σε δύσκολες στιγμές των Πειραιωτών. Αντιθέτως στις (απείρως περισσότερες) περιστάσεις που ο Ολυμπιακός τα πήγαινε καλά, εξαφανίζονταν τα σχόλια.

Νομίζω ότι δεν χρειάζονταν να μας το επιβεβαιώσει κανείς για να θεωρηθεί -περίπου- αυτονόητο ότι ένας ποδοσφαιράνθρωπος του βεληνεκούς του Αντόνιο Κορδόν θα είχε (από μόνος) στο μυαλό του και τη Νότιγχαμ όταν έσφιγγε το χέρι της συμφωνίας με τον Βαγγέλη Μαρινάκη. Και να μην είχε κατά νου να του το προτείνει ο κ.Μαρινάκης, πιθανότατα θα το ζητούσε ο ίδιος ο Ισπανός γιατί ζει γι’ αυτό και το να ασχολείται με ομάδα της Premier League συνιστά έξτρα κίνητρο.

Το «θα το σκεφτώ» έγινε εύκολο «δέχομαι»

Δε μπορώ να ξέρω, μόνο εικασία μπορώ να κάνω, αν ο Κορδόν θα είχε πει ναι σε πρόταση του Ολυμπιακού εφόσον αφορούσε αποκλειστικά ενασχόληση με την ελληνική ομάδα. Αν με ρωτάτε θεωρώ ότι δύσκολα θα έλεγε ναι ένας άνθρωπος με το δικό του βιογραφικό αν πρόταση περιελάμβανε μόνο την ενασχόληση μόνο με μια ελληνική ομάδα, έστω και την κορυφαία. Ή για να το διατυπώσω καλύτερα, η Νότιγχαμ πιθανώς ήταν ο έξτρα λόγος για να γίνει το «θα το σκεφτώ» ένα μεγάλο «δέχομαι».

Για να πει ένας άνθρωπος τύπου Κορδόν ναι σε ένα αποκλειστικά ελληνικό πρότζεκτ νομίζω ότι θα έπρεπε όχι απλά να του δοθούν τα… κλειδιά αλλά και ο μυστικός κωδικός του χρηματοκιβωτίου για να πάρει ό,τι θέλει ως αμοιβή συν τα όποια μπόνους (μπορεί να ζητούσε) για μελλοντικές πωλήσεις παικτών που θα έφερνε και θα εξελίσσονταν.

Για να μην το κουράζουμε, η Νότιγχαμ δεν ήταν και δεν είναι «βαρίδι» ή «εμπόδιο» για τον Ολυμπιακό. Ούτε «κατάρα», μόνο «ευλογία».  Κι αυτό δεν αφορά μόνο τους τεχνικούς διευθυντές αλλά και τους παίκτες, για να μην πω και τους προπονητές… Ας σταματήσει λοιπόν αυτή η… δαιμονοποίηση της Νότιγχαμ γιατί είναι εντελώς λάθος.

Μακάρι να υπήρχε και 3η και 4η ομάδα…

Προσέξτε, δε λέω ότι ένας οπαδός του Ολυμπιακού πρέπει ντε και καλά να νοιάζεται ή να υποστηρίζει την αγγλική ομάδα. Λέω ότι δεν πρέπει να τη βλέπει ως «εμπόδιο» ή «βαρίδι», ως «κατάρα» για την αγαπημένη του ομάδα. Η Φόρεστ έμμεσα έχει ήδη βοηθήσει, βοηθάει και θα συνεχίσει να βοηθάει τους Πειραιώτες. Και μακάρι να υπήρχε (ή να υπάρξει) στην ιδιοκτησία του Βαγγέλη Μαρινάκη και 3η και 4η ομάδα σε άλλη προηγμένη ή και μη ποδοσφαιρικά χώρα. Ακόμα μεγαλύτερο θα ήταν το κέρδος…  

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News