Παναθηναϊκός: Πάντα μία (υπερβολική) πίεση να αποδεικνύει ότι είναι πρωταθλητής Ευρώπης

Αουτσάιντερ στον τελικό με τη Ρεάλ. Αουτσάιντερ μετά το 0-2 του Ολυμπιακού στους περσινούς τελικούς. Αυτσάιντερ, για πολλούς, μετά το break στο ΟΑΚΑ και τα δύο back to back παιχνίδια στην Κωνσταντινούπολη. Μάλλον ταιριάζει αυτός ο ρόλος στον Παναθηναϊκό για να κάνει τις ανατροπές και να παίρνει τα παιχνίδια που θέλει.

Εντελώς αλλαγμένη ομάδα στο χθεσινό παιχνίδι. Έπαθε, στο ΟΑΚΑ κι έμαθε. Το πάρτι στη ρακέτα του και ο Πουαριέ που του έκανε ζημιά, ήταν τα δύο στοιχεία που τον πλήγωσαν στα πρώτα ματς της σειράς. Στο πρώτο πήρε τη νίκη, στο δεύτερο, με ίδια εικόνα, εύλογα ήρθε η νίκη. Χθες ο Αταμάν παρουσίασε διαφορετικό Παναθηναϊκό με στόχο να «σπάσει» τον τσαμπουκά της Εφές κάτω από το καλάθι. Της άφησε το τρίποντο, το ρίσκαρε, στην αρχή φάνηκε ότι θα του κάνει ζημιά, αλλά η συνέχεια ήταν όλη «πράσινη».

Το είπε και ο Αταμάν: «Μέχρι και το τρίτο δεκάλεπτο ο Παναθηναϊκός έκανε το τέλειο παιχνίδι». Στην τελευταία περίοδο πήγε να πληγωθεί από δικά του λάθη, λες και… γύρισε πίσω στο ΟΑΚΑ στα δύο πρώτα παιχνίδια. Σώθηκε από τον Κέντρικ Ναν και τον Ντίνο Μήτογλου.

Ο πρώτος ξεκίνησε ομαδικά, μοίρασε, έβαλε στην άκρη το σκοράρισμα διαβάζοντας την άμυνα της Εφές. Το γράφαμε τις προάλλες, στην ανοιχτή προπόνηση της Κυριακής, όταν έμεινε σχεδόν μία ώρα παραπάνω για να δουλέψει έξτρα. Ηταν τσιτωμένος ο Αμερικανός.

Αυτό που έκρυβε μέσα του, ο θυμός και η ανάγκη για απαντήσεις, βγήκε στην τρίτη περίοδο. Συνολικά στο β’ μέρος έκανε αυτό που λέμε στην καθομιλουμένη, παπάδες.

Ο Μήτογλου; Επαθε… Χουάντσο. Τελικά οι παίκτες θέλουν τα… γκάζια τους για να έρχονται στα ίσια τους. Τα άκουσε από τον Αταμάν και στην Κωνσταντινούπολη το πήρε πάνω του. Τα 4 από τα 7 τρίποντα που πέτυχαν οι «πράσινοι» ήταν δικά του. Ο αθεόφοβος.

Αν, όμως, το δούμε πιο ρεαλιστικά, βάζοντας στην άκρη τον εύλογο ενθουσιασμό, ο Παναθηναϊκός κέρδισε το ματς χθες γιατί σταμάτησε να φοβάται κάτω από το καλάθι. Δεν ήταν η επίθεση το θέμα, ούτε στα παιχνίδια στο ΟΑΚΑ ήταν. Άλλα πράγματα τον πλήγωσαν και δη αυτά που έβγαιναν από τους ψηλούς της Εφές.

Αυτή ήταν η μεγάλη αλλαγή του πρωταθλητή Ευρώπης. Ο Πουαριέ και η παρέα του πίστεψαν ότι θα επαναληφθούν οι βραδιές της Αθήνας και δεν ήξεραν από πού τους ήρθε. Η μαγκιά του Αταμάν ήταν ότι δεν φόρτωσε με άγχος τους παίκτες του, τους πέρασε με τον δικό του τρόπο τον χαρακτηρισμό «do or die». Όχι του στιλ «μη χάσετε γιατί θα χαθούμε», αλλά «δεν γίνεται να χάσετε πάλι από αυτούς». Είναι τούτο που σου τρυπάει τον εγωισμό, σε τραντάζει συθέμελα και σου γεμίζει τις μπαταρίες της οργής για τα επόμενα παιχνίδια.

Μανούλα σε αυτά ο Τούρκος προπονητής. Διαχειριστής ψυχολογίας. Χρειάζεται σε κάποιες περιπτώσεις, ειδικά όταν τα πράγματα κρέμονται από μία κλωστή.

Τώρα ψάξτε τον επόμενο πρωταγωνιστή. Είτε στο ματς της Παρασκευής είτε, αν χρειαστεί, στο πέμπτο της επόμενης εβδομάδας. Χουάντσο, Μήτογλου, Ναν, η σταθερά του Σλούκα και έπεται συνέχεια. Τυχαία είπε ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος μετά το Game 2; «Το ρόστερ του Παναθηναϊκού είναι γεμάτο με μεγάλους παίκτες, οι οποίοι είναι για τους μεγάλους αγώνες».

ΥΓ: Είναι τρομερή η πίεση που ασκείται στον Παναθηναϊκό να αποδεικνύει κάθε φορά πως είναι πρωταθλητής Ευρώπης και όχι μία τυχαία ομάδα. Επειδή τελευταία ακούμε και διαβάζουμε πολλά περί πίεσης, οι «πράσινοι» έχουν πάντα ένα έξτρα βάρος στην πλάτη τους, αυτό της αποδόμησης σε κάθε στραβή. Σώνει και ντε να τον βάλουν με την πλάτη στον τοίχο. Άδικο και πλέον έχει καταντήσει κουραστικό.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News