ΣΤΑΥΡΟΣ ΚΑΖΑΝΤΖΟΓΛΟΥ: Να κάνετε ομάδα και στο πόλο, να κερδίζετε στις πισίνες

Ο Σταύρος Καζαντζόγλου «το ρίχνει στην τρελίτσα για να μην τρελαθεί με όσα συμβαίνουν για να μπουν εμπόδια στην ΑΕΚ»

Πως το έλεγε ο μεγάλος Τάκης Βαμβακίδης; «Πλάτσα, πλάτσα, πλούτσα, με έχεις κάνει λούτσα. Πλούτσα, πλούτσα, πλάτσα, έπαθα χλαπάτσα». Πάρτε ένα φλαμίνγκο, πάρτε έναν καλικάντζαρο, πάρτε ό,τι μπορείτε και πάμε βουρ στον…πατσά. Ζήτω η τρέλα. Να το πούμε και αλλιώς; Να κάνετε ομάδα και στο πόλο, να κερδίζετε και στις πισίνες. Να βρείτε έναν Καραντώνη να σας προσέχει, όπως πρόσεχε εκείνος τον Μπαράλες σε όλο το ματς. Ετσι, όλοι θα είμαστε ευτυχισμένοι.

Το ζήτημα έπειτα από ματς όπως αυτό της ΑΕΚ στην Τρίπολη είναι κατά πόσον αντέχεις να βιάζουν τη λογική σου. Κατά πόσον θεωρείς πως ο καθένας μπορεί να εμπαίζει τη νοημοσύνη σου και να περνά το δικό του πανηγυράκι. Να με συγχωρείτε, αλλά δεν θα πάρω άλλο. Εγιναν πολλά όλα αυτά τα χρόνια, για να ξέρω καλά ποια πως δουλεύει η ιστορία. Επαθα και έμαθα. Και μυαλό έβαλα. Θέλετε το πρωτάθλημα; Πάρτε το και αφήστε μας στην ησυχία μας.

Προδιαγεγραμμένη γκέλα

Οσα συνέβησαν στην Τρίπολη αποτέλεσαν το σκηνικό μιας προδιαγεγραμμένης γκέλας. Πήγαν την ΑΕΚ κατευθείαν στη λαιμητόμο και απλά περίμεναν να πέσει η γκιλοτίνα. Ο γίγας Καραντώνης έκρινε πως το ματς έπρεπε να γίνει. Γιατί λέει, η μπάλα κυλούσε. Που και πόσο, δεν μάθαμε ποτέ. Πήγαν αυτοί οι περίεργοι της ΑΕΚ με τους ποδοσφαιριστές, ενώ θα έπρεπε να είχαν ταξιδέψει στην Τρίπολη με τους πολίστες. Καλό τμηματάκι έχει φτιαχτεί εκεί, έπαιξε και Ευρώπη φέτος.

Μπορούμε να συζητάμε επί ώρες για το πώς θα μπορούσε ο Γιαννίκης να είχε παίξει με τρία χαφ, επτά στόπερ και εννιά επιθετικούς. Να θυμηθούμε πως ο Τσούμπερ έχει τρελαθεί και βγαίνει κάθε βράδυ για να ζήσει τη ζωή του σαν πλέι μπόι. Πως ο Αμραμπατ είναι παλαίμαχος, ο Σιμόες ταβανιασμένος, ο Μάνταλος είναι η αιτία όλου του κακού. Τα πάντα μπορούν να συζητηθούν, αλλά το δεδομένο είναι πως στην Τρίπολη δεν μπορούσε να παιχτεί μπάλα.

Ευνοήθηκε η ΑΕΚ

Επειτα, αρχίζουν τα αφηγήματα. «Τι μας λέτε για το γήπεδο, εκεί δεν έπαιζε και ο Αστέρας;». Εξυπνο, πολυφορεμένο κατά το παρελθόν, αλλά χωρίς δράκο πια. Βαρέθηκα να ακούω την ίδια παιδική δικαιολογία. Προφανώς και δεν είναι το ίδιο να παίζουν σε γήπεδο/πισίνα, μια ομάδα που θέλει να κρατήσει το μηδέν και μια ομάδα που θέλει να κερδίσει. Ειδικά μάλιστα, όταν ο Μπαράλες – μεγαλείο ρε φίλε, απίστευτο πραγματικά – έβγαλε το ματς χωρίς κάρτα!!!

Για να μη χάνουμε χρόνο και επειδή είναι βέβαιο πως οι «καθηγητές» και «ειδικοί» της διαιτησίας θα σας τα πουν και θα πέσει μεγάλη σπέκουλα για 108η φορά την τρέχουσα περίοδο, σας το λέω. Η ΑΕΚ ευνοήθηκε από τη διαιτησία. Μη γελάσει κανείς. Είναι η μία και μόνη αλήθεια που θα διασπείρουν. Πέναλτι του Βράνιες, αποβολή του Αμραμπατ και αφήστε που έπαιζε και με παίκτες παραπάνω γιατί στο πόλο δεν επιτρέπονται 11άδες.

Βαρετή ιστορία

Η κατάσταση είναι οριακή. Η ΑΕΚ έχει να αντιμετωπίσει ένα ολόκληρο σύστημα. Δεν θέλετε να το δείτε; Δεν θέλετε να το πιστέψετε; Αυτή είναι η αλήθεια. Σύστημα που περιλαμβάνει κυβερνητικούς αξιωματούχους, πρόθυμο πολιτικό προσωπικό, τρομερές αβάντες και διασυνδέσεις σε κεντρικό ποδοσφαιρικό επίπεδο, συγκλονιστική επιρροή στα ΜΜΕ. Εδώ η «σφαγή» της Κρήτης, λέγε λέγε, έγινε ματς που δεν θα έπρεπε να γυρίσει από 0-3. Εδώ τα χέρια του Μασούρα στον Βράνιες ήταν μια απλή οφθαλμαπάτη.

Για να το κλείσουμε γιατί κάπου γίνεται και βαρετό. Ας το κλείσουμε το μαγαζί. Να λέμε πως θα παίρνει κάθε χρόνο το πρωτάθλημα ο Ολυμπιακός, να μη γινόμαστε και μούσκεμα χαλώντας τη ζαχαρένια μας. Ας αποδεχθούμε πως η ΑΕΚ θα ελέγχει την ΕΠΟ (ναι βρε κουτά, τι σας κάνει εντύπωση), πως οι Ελληνες διαιτητές φοράνε κίτρινα γυαλιά και πως δεν υπάρχει καμία ομάδα σε αυτήν τη γωνιά της οικουμένης που μπορεί να κοντράρει τον μεγάλο αντίπαλο.

Ισως έτσι να είμαστε όλοι ευχαριστημένοι. Μπορεί να μην έχουμε πρωτάθλημα, να έχει καταλυθεί κάθε έννοια ισονομίας και απλής λογικής, αλλά τουλάχιστον θα διατηρήσουμε τα στομάχια μας γερά, τα μυαλά μας στη θέση τους και την ψυχική μας υγεία σε καλό επίπεδο. Καλοφάγωτο, τρομερό, ανεπανάληπτο, μόνο εμείς ή κανείς και η ζωή συνεχίζεται. «Πλάτσα, πλάτσα, πλούτσα, με έχεις κάνει λούτσα, πλούτσα, πλούτσα, πλάτσα, έπαθα χλαπάτσα».

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News