ΣΤΑΥΡΟΣ ΚΑΖΑΝΤΖΟΓΛΟΥ: Λάθη επί λαθών, οδηγούν σταθερά την ΑΕΚ στην αποτυχία

Ο Σταύρος Καζαντζόγλου βλέπει την ΑΕΚ να καταρρέει, δίχως να βλέπει καθαρά τη λύση.

Και τώρα; Τι κάνουμε τώρα; Σε μια χρονιά που ξεκίνησε με μεγάλες προσδοκίες και τώρα, πριν καν φτάσεις στου δρόμου τα μισά και έχοντας τεράστιο ανήφορο μπροστά, βλέπεις τις αποτυχίες να διαδέχονται η μία την άλλη: εκτός Ευρώπης, εκτός πρωταθλήματος, με «βουνό» στο κύπελλο, με προπονητή που ψάχνεται και παίκτες που εμφανίζονται σε χειρότερη κατάσταση από ό,τι είναι στην πραγματικότητα. Και όλα αυτά, εν μέσω συνεχόμενων αγώνων, που ενδεχομένως θα ανοίξουν και άλλες πληγές.

Πως φτάσαμε ως εδώ, νομίζω είναι πια ξεκάθαρο στο μυαλό των περισσότερων. Η ΑΕΚ δεν λειτουργεί με ποδοσφαιρικό σχέδιο. Δεν λειτουργεί ούτε καν με εταιρικό σχέδιο. Αυτό που ξέρω είναι πως όταν σχεδιάζεις μια νέα προσπάθεια, πάντα πρέπει να προχωράς με βάση το χειρότερο δυνατό σενάριο. Δηλαδή, πως θα είσαι έτοιμος να αντιμετωπίσεις τα χειρότερα που μπορούν να προκύψουν. Η ΑΕΚ, θαρρείς και αγνοεί αυτήν την παράμετρο και πιστεύει πως όλα θα πάνε καλά.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: MEDIA: Γιατί ετοιμάζει τηλεοπτικό στούντιο ο Δημήτρης Μελισσανίδης

Πισωγυρίσματα και η ευθύνη

Δεν γίνονται έτσι τα πράγματα. Και επειδή το υπόβαθρο είναι σαθρό, το κλίμα στην ομάδα αρρωστημένο και ποτισμένο με κακή νοοτροπία, όταν έρχεται η στραβή, τότε όλο το οικοδόμημα καταρρέει. Η ομάδα ψάχνει απεγνωσμένα κάπου για να πιαστεί, αλλά δεν υπάρχει τίποτα. Γιατί; Γιατί πολύ απλά, η ίδια η ΑΕΚ δεν μαθαίνει από τα λάθη της και μονίμως βρίσκεται στην ίδια διαδικασία. Αποτυχίες, γκέλες, πισωγυρίσματα και φτου και απ’ την αρχή.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: ΑΕΚ: Αγρια «γκάζια» Μελισσανίδη στα αποδυτήρια του ΟΑΚΑ

Προφανέστατα, εκείνος που φέρει την πρώτη ευθύνη για όλο αυτό είναι ο Μελισσανίδης. Είναι το αφεντικό, εκείνος που κάνει τις επιλογές, εκείνος που δρέπει τις δάφνες στις επιτυχίες και τρώει όλο το ανάθεμα στην αποτυχία. Αντιλαμβάνομαι, πως το ξέσπασμα του το βράδυ της Κυριακής, ήταν κυρίως μια διαδικασία εκτόνωσης του προσωπικού του εκνευρισμού. Διότι, όσο και εάν γκαζώσεις κάποιον που μπορεί να παίξει στο 6, δεν θα μπορέσει να γίνει του 9 και του 10.

Ετσι και αλλιώς, στην ΑΕΚ δεν βλέπω να υπάρχει πρόβλημα αδιαφορίας. Υπάρχουν τεράστια θέματα με το έλλειμμα ποιότητας σε συγκεκριμένες θέσεις, με την παντελή έλλειψη ομαδικής σύνδεσης των παικτών, ακόμα και με το κλίμα στα αποδυτήρια, αλλά δεν μπορώ να το ονομάσω αδιαφορία. Στα αποδυτήρια χρειάζεται χειρισμός. Είναι παιδιά, που το καθένα θέλει τη δική του προσέγγιση. Αυτήν την εποχή, φαίνεται καθαρά πως έχει χαθεί η σύμπνοια και όσο δεν υπάρχουν θετικά αποτελέσματα, το χάσμα μεγαλώνει.

Μέρος του προβλήματος ο Γιαννίκης

Το θέμα για την ΑΕΚ είναι πως σταθερά οδηγείται σε λάθη επί λαθών. Λάθη στη στελέχωση, λάθη στις επιλογές προσώπων, λάθη στις μεταγραφικές κινήσεις, λάθη στη διαχείριση της ομάδας. Και το ένα λάθος, διαδέχεται το άλλο. Δείτε μόνο την κατάσταση με τους προπονητές και θα καταλάβετε πολλά. Εφυγε ο Μιλόγεβιτς, που αποτέλεσε μια λογική επιλογή που δεν βγήκε γιατί δεν απέκτησε ψυχικό δεσμό με την ομάδα και τον διαδέχθηκε ο Γιαννίκης που έχει χάσει την μπάλα μέσα στα αποδυτήρια.

Αντιλαμβάνομαι τη διάθεση του κλαμπ να στηρίξει έναν προπονητή. Να δημιουργήσει έναν προπονητή, που θα μπορεί να κάνει τη διαφορά. Αλλά εδώ οι αριθμοί είναι αμείλικτοι. Η ΑΕΚ έχει γνωρίσει τρεις ανατροπές σε παιχνίδια με τον Απόλλωνα, τον ΟΦΗ και τον Παναιτωλικό. Η ομάδα δείχνει σταθερά συγκεκριμένα προβλήματα που τα βλέπουν όλοι, εκτός από τον προπονητή. Γιατί ακόμα και χθες, πολύ πριν έρθει η ανατροπή, δεν κατάλαβα ποτέ τη λογική της παρουσίας των Σιμόες, Λε Ταλέκ στη μεσαία γραμμή και την εμμονή με ένα σχηματισμό που δεν βγαίνει.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: ΑΕΚ – ΠΑΝΑΙΤΩΛΙΚΟΣ 1-2: Με γκολ-όνειρο του Μεντόσα η ΑΕΚ έζησε… εφιάλτη!

Ο Γιαννίκης δεν είναι το πρόβλημα, αλλά είναι μέρος του προβλήματος. Είναι μέρος μιας κατάστασης που δείχνει πως τα λάθη συνεχίζονται. Αν δεν βρει λύση να κερδίσει ξανά τα αποδυτήρια, αν δεν μπορεί να αναδείξει τις ικανότητες των παικτών του και να σουλουπώσει τα ζητήματα στην αμυντική λειτουργία, τότε είναι δεδομένο πως δεν μπορεί να συνεχίσει για καιρό στον πάγκο της ΑΕΚ. Αρκεί βέβαια, εκείνος που θα αναλάβει, να μην είναι χειρότερος του προηγούμενου.

Τι χρειάζεται η ΑΕΚ

Δυστυχώς, αυτό είναι ο κανόνας στα περισσότερα που συμβαίνουν στην ΑΕΚ και γι’ αυτό οι περισσότεροι στρέφουμε συχνά πυκνά το βλέμμα στο παρελθόν. Γίνεται σημείο αναφοράς στα σύγχρονα χρόνια ο Γιόχανσον, γιατί από τότε έχει να εμφανιστεί ένας κανονικός μέσος για την ΑΕΚ. Και δεν είναι μόνο στο θέμα των ποδοσφαιριστών. Οι επιλογές της ΑΕΚ συνοδεύονται στις περισσότερες των περιπτώσεων από ερωτηματικά. Και σίγουρα, κάθε επιλογή κρύβει ρίσκο, αλλά δεν γίνεται όλες να κινούνται σε μια λεπτή ισορροπία.

Το πράγμα είναι ξεκάθαρο, αν θέλεις να δεις την αλήθεια. Η ΑΕΚ χρειάζεται οργάνωση και δημιουργία πάνω σε ορθές βάσεις. Σε ό,τι αφορά το αγωνιστικό κομμάτι, αυτό προϋποθέτει έναν προπονητή που θα τα…σέρνει, θα μπει μέσα στα αποδυτήρια και θα γίνει αφεντικό. Σε συνεργασία με τη διοίκηση θα αφήσουν στην άκρη ιστορίες ανέφικτες και ανεδαφικές και θα χαράξουν την πορεία για να γίνει η ΑΕΚ ξανά αυτή που ήταν. Μέχρι τότε, καλά κουράγια και υπομονή.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News