Σταύρος Γεωργακόπουλος: Η αξία του ηττημένου δίνει δόξα στον νικητή

Συνηθίζουμε να λέμε στον αθλητισμό και όχι μόνο, ότι η αξία του ηττημένου δίνει δόξα στον νικητή. Κάπως έτσι θα μπορούσαμε, με λίγες κουβέντες, να περιγράψουμε και την επίγευση που άφησε στον ουρανίσκο η ήττα του Ολυμπιακού από την Αρσεναλ στο Λονδίνο. Υπήρξαν πολύ χαρακτηριστικές στιγμές στη διάρκεια του αγώνα, αλλά και μετά από το τέλος του που δείχνουν το πόσο έχει μεγαλώσει ο σύλλογος του Πειραιά εκτός των συνόρων.

Οσοι δεν έχουν ασθενή μνήμη θα θυμούνται ασφαλώς ότι η τελευταία επίσκεψη των «ερυθρολεύκων» έγινε πριν πέντε χρόνια τέτοια εποχή, στο Μάντσεστερ με αντίπαλο τη Σίτι του Πεπ Γκουαρδιόλα. Η ομάδα του Πειραιά είχε ηττηθεί με 3- 0. Μπορεί το σκορ να διαμορφώθηκε, όπως και το βράδυ της Τετάρτης, στα τελευταία λεπτά, με τους Αγγλους να πετυχαίνουν ένα γκολ στο ξεκίνημα και δύο στο φινάλε, ωστόσο, η εικόνα δεν ήταν ανάλογη σε καμία περίπτωση. Ο Ολυμπιακός σε εκείνο το παιχνίδι είχε καταφέρει να ελέγξει τον ρυθμό των γηπεδούχων σε ελάχιστα διαστήματα της αναμέτρησης που εξελίχθηκε σε άνετη επικράτηση.

Αυτή τη φορά στο «Emirates» δεν είδαμε κάτι ανάλογο. Μπορεί το σύνολο του Μεντιλίμπαρ να αιφνιδιάστηκε από το… δαιμονισμένο μπάσιμο των «κανονιέρηδων» στο ματς, ωστόσο, από τη στιγμή που έγινε το 1-0 με τον Μαρτινέλι είδαμε άλλη εικόνα. Οι νταμπλούχοι Ελλάδας μπήκαν στο πετσί του ρόλου τους, έβαλαν δυνατά τα πόδια στις μονομαχίες, κυκλοφόρησαν τη μπάλα, έχασαν σημαντικές ευκαιρίες να ισοφαρίσουν, στρίμωξαν τους παίκτες του Αρτέτα μέχρι το 92ο λεπτό, όταν ο Σάκα διαμόρφωσε -με μεγάλη δόση τύχης- το τελικό αποτέλεσμα.

Δεν θυμάμαι σε άλλο τέτοιου είδους παιχνίδι που παίκτης της φιλοξενούμενης και θεωρητικά πιο αδύναμης ομάδας να ζητάει επιτακτικά από τον διαιτητή να κρατήσει καθυστερήσεις, όπως έκανε ο Ελ Καμπί στα τελευταία λεπτά της αναμέτρησης. Δεν θυμάμαι, επίσης, να έχει συμβεί συχνά ο Μικέλ Αρτέτα, ο άνθρωπος που έχει να διαχειριστεί ένα ρόστερ αξίας 1,33 δισ. ευρώ και πριν και μετά από το τέλος της αναμέτρησης να αποθεώνει τον αντίπαλο και να δίνει συγχαρητήρια στον Ολυμπιακό για την προσπάθεια και το βαθμό δυσκολίας που δημιούργησε στην ομάδα του.

Δεν πρέπει να ξεχνάμε, άλλωστε, ότι στη μάχη των δύο Βάσκων τεχνικών, εκείνος της Αρσεναλ, παρότι η ομάδα του ήταν μπροστά στο σκορ, άρχισε να φορτώνει από τον πάγκο με το που συμπληρώθηκαν 55 λεπτά αγώνα. Σήκωσε τον Ντέκλαν Ράις, τον Εζε, τον Σάκα, για να δώσει ανάσες στην ενδεκάδα, με τον καθένα από αυτούς να κοστολογείται στο παγκόσμιο χρηματιστήριο του ποδοσφαίρου, περισσότερο απ’ όλο το ρόστερ του Ολυμπιακού. Την ίδια στιγμή, αλλά και στα αποδυτήρια λίγα λεπτά μετά από το τελευταίο σφύριγμα, ο Βαγγέλης Μαρινάκης, όρθιος και με σφιγμένες γροθιές παρότρυνε την ομάδα του να φτάσει στην ισοφάριση που δεν ήρθε τελικά, για να μοιράσει στη συνέχεια «μπράβο» σε όλους για την προσπάθεια.

Εδώ που τα λέμε, όταν σε ένα τέτοιο παιχνίδι που ένας Γολιάθ του ποδοσφαίρου υποδέχεται έναν… θρασύ κι έτοιμο για όλα Δαβίδ, το να ανταλλάσσουν… γροθιές στα ίσια για περισσότερη από μία ώρα αγώνα, δεν το λες και μικρό πράγμα. Οι νταμπλούχοι Ελλάδας, όμως, έστω κι αν δεν πήραν τον βαθμό, έδειξαν ότι έχουν ανέβει πίστα, ότι θα είναι σκληρό καρύδι για κάθε αντίπαλο και ότι ουδείς μπορεί να τους ξεγράψει πριν από το τελευταίο λεπτό του αγώνα που θα ολοκληρώσει τη φάση των ομίλων κι ας αναφερόμαστε στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News