Σταύρος Γεωργακόπουλος: Του άνοιξε την πόρτα, της έκλεισε το... σπίτι

Tι δεν είχαμε δει στα προηγούμενα παιχνίδια και το είδαμε χθες από’ τον Ολυμπιακό; Έναν αντίπαλο να του δίνει χώρο στο γήπεδο. Έναν αντίπαλο να του επιτρέψει να τρέξει στη μετάβαση και να εκμεταλλευτεί οποιοδήποτε λάθος στο επιθετικό τρίτο. Μετά από ένα ημίχρονο άκαρπης υπεροχής, ένα λάθος του Όρτα κι ένα γκολ με αρκετή δόση τύχης, ακολούθησε έκρηξη στο Φάληρο!

Οι «ερυθρόλευκοι» πήραν τα πάνω τους, θυμήθηκαν ότι είναι κάτοχοι του Κόνφερενς Λιγκ και κομμάτιασαν την Μπράγκα του παλιόφιλου Κάρλος Καρβαλιάλ, μέσα σε ένα εκρηκτικό δεκάλεπτο στο δεύτερο μέρος. Είδαμε για πρώτη φορά την περσινή εκδοχή της ομάδας του Μεντιλίμπαρ, της ομάδας που «δάγκωνε» τον αντίπαλο απ’ την πρώτη πάσα.  Για να έρθει, ωστόσο, αυτό το 3-0 έπρεπε να γίνει η σχετική προεργασία.

Μία προεργασία που ξεκίνησε απ’ τον Βάσκο προπονητή, ο οποίος είδε ότι ο 17χρονος Μουζακίτης είναι ο καταλληλότερος για να ρυθμίσει την κυκλοφορία σε άμυνα κι επίθεση. Ο εκπληκτικός πιτσιρικάς άφησε στον πάγκο Ολιβέιρα, Στάμενιτς και Ντάνι Γκαρθία, για τον απλούστατο λόγο ότι «δένει» ιδανικά με τον Εσε, ξέρει ανά πάσα στιγμή πού πρέπει να κινηθεί για να μοιράσει τον χώρο ευθύνης, να υποδεχτεί την μπάλα και -το ακόμη πιο σημαντικό- να πασάρει σωστά σε πρώτο χρόνο.

Με «κλειδί» τον εκπληκτικό 17χρονο Μουζακίτη, που έδωσε
ισορροπία σε άμυνα κι επίθεση, ο Ολυμπιακός θυμήθηκε τον καλό του εαυτό επί Μεντιλίμπαρ και… ξεπουπούλιασε την Μπράγκα

Η παρουσία του αριστεροπόδαρου νεαρού προσφέρει μία απίστευτη ισορροπία στις δύο πλευρές του γηπέδου και με το… σπαθί του βρέθηκε ξανά στο αρχικό σχήμα, για να γνωρίσει στο φινάλε την αποθέωση από’ όλο το γήπεδο. Η καλή λειτουργία του Ολυμπιακού στη μεσαία γραμμή αποτέλεσε το βασικό συστατικό της επιτυχίας, παρά τη γενικότερη διάθεση που ξεχείλιζε κι αυτό φάνηκε στα πολλά τρεξίματα που υπήρξαν απ’ τους «ερυθρόλευκους» χωρίς την μπάλα.

Το πόσο όρεξη έχει μία ομάδα για να νικήσει δεν φαίνεται μόνο στα διαστήματα κατοχής, αλλά απ’ το τι κινήσεις γίνονται για να υπάρξουν στηρίγματα στην ανάπτυξη. Ολα τα παραπάνω είχαν ως αποτέλεσμα να δούμε έναν εξαιρετικό Ροντινέι -για μία ακόμη φορά- ως δεξιό εξτρέμ κι έναν πολύ ορεξάτο Ζέλσον στα «φτερά», οι οποίοι πρόσφεραν από μία ασίστ ο καθένας στον εξαιρετικό και κορυφαίο της αναμέτρησης Ελ Καμπί. Σπουδαίο παιχνίδι, ωστόσο, έκαναν κι οι «Διόσκουροι» της περσινής σεζόν, Εσε και Τσικίνιο, με τον πρώτο να πατάει κάθε σπιθαμή του τερέν και να φτάνει μέχρι την επίτευξη του γκολ που «κλείδωσε» ουσιαστικά και το πρώτο τρίποντο του Ολυμπιακού στη διοργάνωση του Γιουρόπα Λιγκ.

Για να φτάσουμε, ωστόσο, σε αυτή την επιβλητική και συνάμα άνετη επικράτηση, χρειάστηκε να δουλέψει σωστά, όταν δημιουργήθηκαν δυσκολίες, και η αμυντική τετράδα. Ο Κάρμο και ο Τζολάκης καθάρισαν δύο φάσεις που μύριζαν γκολ. Ο Ρέτσος καθάρισε τις περισσότερες απ’ τις μονομαχίες που μπήκε. Οσο για τους δύο μπακ, Κοστίνια και Ορτέγκα, έκαναν τις καλύτερές τους φετινές εμφανίσεις, αν αναλογιστούμε τον βαθμό δυσκολίας της αναμέτρησης.

Χρειάστηκε να περάσει διάστημα ενάμιση μήνα για να δούμε τον Ολυμπιακό με την περσινή του… πανοπλία. Είναι ξεκάθαρο ότι απέναντι σε ομάδες που θέλουν να παίξουν και επίθεση, η συνταγή του «Μέντι» παραμένει φουλ αποδοτική, αρκεί να υπάρχει συγκέντρωση, διάθεση, πείσμα και γεμάτες μπαταρίες.  Κάπως έτσι ένα παιχνίδι που ξεκίνησε κι έδειχνε μοιρασμένο μέχρι τα χασομέρια του πρώτου μέρους εξελίχτηκε σε παράσταση για έναν ρόλο κι απογείωσε τον κόσμο στην εξέδρα. Έναν κόσμο που στα τελευταία λεπτά αποθέωσε μαζικά Μεντιλίμπαρ και Μουζακίτη στέλνοντας τα δικά του μηνύματα προς κάθε κατεύθυνση…

Το κριτήριο των πολλών είναι συνήθως αλάνθαστο!

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News