Αντώνης Καρπετόπουλος: Μία Μπαρτσελόνα πέρα από την λογική και μία Χρυσή Μπάλα στον Γιαμάλ

Μετά τα τέσσερα γκολ στην Μπάγερν την περασμένη Τετάρτη πέτυχε άλλα τέσσερα γκολ αυτή την φορά στην Ρεάλ Μαδρίτης κερδίζοντας την 0-4 κι ενώ αυτή έτρεχε για δύο ρεκόρ. Είχε 42 ματς χωρίς ήττα στο ισπανικό πρωτάθλημα (και ήθελε δυο ακόμα για να σπάσει το ρεκόρ συνεχόμενων αήττητων παιγνιδιών που είναι 43 κι ανήκει στην αιώνια αντίπαλο της) και είχε 29 ματς να ηττηθεί στο γήπεδό της σε όλες τις διοργανώσεις.

Αλλά τον εφιάλτη που έζησε στο δεύτερο ημίχρονο του χθεσινού ματς από τα μωρά του Χανς Φλικ δύσκολα θα τον ξεχάσει. Η Μπαρτσελόνα την κέρδισε με 0-4 έχοντας στην ενδεκάδα της 8 Ισπανούς (έναντι ενός της Ρεάλ), δυο δεκαεπτάχρονους (τον Γιαμάλ και τον Κουμπαρσί) και τέσσερις παίκτες που μόλις έκλεισαν τα 21 τους χρόνια (Φερμίν, Κασαντό, Πέδρι και Μπαλντέ). Πολλά έχουν συμβεί στην ιστορία των αναμετρήσεων των δυο ομάδων: αυτό ποτέ. Όπως ποτέ τα τελευταία χρόνια η Μπαρτσελόνα δεν είχε ένα προπονητή σαν τον Χάνσι Φλικ, η περίπτωση του οποίου είναι κάτι αληθινά σπάνιο. Είναι πιθανότατα ένας από τους καλύτερους του καιρού μας, αλλά για να το πούμε πρέπει να κάνει θαύματα. Όπως όσα έκανε στην Μπάγερν Μονάχου. Κι όσα κάνει φέτος.

Ο Μέσι των πάγκων

Ο Φλικ με την Μπάγερν κέρδισε τα πάντα. Κατά τη διάρκεια της σεζόν 2019-20 την οδήγησε στην κατάκτηση της Μπουντεσλίγκα, του Κύπελλο Γερμανίας και του Τσάμπιονς λιγκ. Ανακηρύχθηκε καλύτερος προπονητής της χρονιάς από την UEFA και την σεζόν 2020-21 συνέχισε την συλλογή τίτλων κατακτώντας και το UEFA Σούπερ Καπ (με νίκη εναντίον της Σεβίλλης), αλλά και το παγκόσμιο κύπελλο συλλόγων κερδίζοντας στον τελικό την Μεξικάνικη Τίγκρες. Επί των ημερών του η Μπάγερν κέρδισε για πρώτη φορά στην ιστορία της και τους έξι τίτλους που διεκδίκησε μέσα σε μια σεζόν. Στο τέλος του Απρίλη του 2021 όμως κι ενώ οι Βαυαροί είχαν κατακτήσει μαζί του πάλι το πρωτάθλημα, ο Φλικ εντελώς αιφνιδιαστικά ανακοίνωσε ότι φεύγει κι έτσι έγινε. Επέστρεψε στην Εθνική Γερμανίας, στην οποία δούλευε ως βοηθός του Γιοακίμ Λεβ πριν αναλάβει την Μπάγερν, παίρνοντας αυτή τη φορά αυτός τα ηνία της.

Ο,τι άφησε πίσω ήταν εντυπωσιακό. Μαζί του η Μπάγερν έγινε η πρώτη ομάδα στην ιστορία του Τσάμπιονς Λιγκ που κέρδισε και τα 23 παιχνίδια που έδωσε στην διοργάνωση, ενώ στην περίοδο που έμεινε στο Μόναχο ο Φλικ είχε ένα εξωπραγματικό ποσοστό νικών (83% σε όλες τις διοργανώσεις με μέσο όρο 3 γκολ ανά παιχνίδι). Θα πίστευε κανείς πως χάρη σε αυτά του τα επιτεύγματα οι διοικούντες τον σύλλογο της Βαυαρίας θα του έκαναν ένα άγαλμα στην είσοδο του Αλιάνζ Αρένα. Όχι μόνο δεν το έκαναν, αλλά όταν αυτός ανακοίνωσε ότι θα φύγει, κανείς δεν προσπάθησε και να τον μεταπείσει. Λέγονταν τότε πως ο απαιτητικός Φλικ είχε μαζί του ένα μόνο ποδοσφαιριστή, τον Ρόμπερτ Λεβαντόφσκι μόνιμο σκόρερ τότε της ομάδας και πως πολλοί από τους υπόλοιπους δεν τον άντεχαν άλλο. Ο Φλικ κατάλαβε ότι η διοίκηση δεν θα κακοκάρδιζε τους ποδοσφαιριστές που γκρίνιαζαν. Κι έφυγε. Αλλά στην Εθνική Γερμανία τίποτα δεν πήγε καλά.

Ο Φλικ όταν έφυγε από την Εθνική Γερμανίας ήταν κάτι σαν εχθρός της χώρας. Το τελευταίο του ματς ήταν ένα φιλικό κόντρα στους Γιαπωνέζους τον Σεπτέμβρη του 2023: η Νάσιοναλ Μάνσαφτ έχασε με 1-4. Είχαν προηγηθεί ήττες από την Πολωνία (0-1), την Κολομβία (0-2) και το Βέλγιο (2-3), όλες μετά την απολύτως αποτυχημένη παρουσία των Γερμανών στο μουντιάλ του Κατάρ. Ο Φλικ φεύγοντας από την Εθνική Γερμανίας έμεινε ένα χρόνο άνεργος. Η περίπτωσή του ήταν η απόλυτη απόδειξη του πώς ένας προπονητής μπορεί να βρεθεί από τα ψηλά στα χαμηλά μέσα σε ελάχιστο χρόνο. Αλλά είχε ένα φίλο που δεν τον ξέχασε: πέρυσι το καλοκαίρι ο Λεβαντόφσκι έπεισε την διοίκηση της Μπαρτσελόνα ότι ο άνεργος Φλικ ήταν η κατάλληλη λύση για να αλλάξει την εικόνα της ομάδας. Ο Λέβα είχε μια κάκιστη σεζόν, αλλά ήταν πάντα η μεγάλη ακριβή μεταγραφή της Μπαρτσελόνα τα τελευταία χρόνια: τον άκουσαν μόνο για αυτό. Η Μπάρτσα για να προσλάβει τον Φλικ απέλυσε ένα δικό της παιδί: τον κάποτε αρχηγό της Τσάβι, στον οποίο είχαν δοθεί απόλυτες εξουσίες πιστεύοντας πως θα γίνει ο νέος Γκουαρντιόλα. Στους οπαδούς δεν άρεσε ούτε η φυγή του Τσάβι, ούτε ο ερχομός του άνεργου Γερμανού. Αλλά σήμερα ο Φλικ είναι για τους Καταλανούς ο «Μέσι των πάγκων». Κι ο ίδιος είναι στο δρόμο για να αποδείξει πως όσα έκανε στην Μπάγερν δεν είχαν να κάνουν με το ό,τι όποιος είναι προπονητής της Μπάγερν κερδίζει» όπως κάπως υπερφίαλα υποστήριζε το κονκλάβιο που διοικεί την Μπάγερν όταν αυτός έφυγε.

Το ματ στον Αντσελότι

Ο Φλικ δεν πείραξε αυτό που βρήκε από τον Τσάβι, όπως δεν είχε πειράξει πολύ και την Μπάγερν όταν την ανέλαβε κάποτε μετά τον Νίκο Κόβατς. Σε σχέση όμως με την ομάδα του Τσάβι η τωρινή Μπαρτσελόνα παίζει πιο απλά και πιο άμεσα κι αυτό είναι πολύ βασικό για μια ομάδα που στηρίζεται σε πολλά παιδιά. Τα γκολ με την Μπάγερν και την Ρεάλ που πέτυχε ο Ραφίνια πέρυσι δεν θα τα έβαζε ποτέ: σε όλες τις περιπτώσεις τον Βραζιλιάνο βρίσκει ένα συμπαίκτης με βαθιά μπαλιά βλέποντας ότι έχει χώρους και δυνατότητα να πάει στο ένας εναντίον ενός – πέρυσι για να κατεβεί η μπάλα χρειαζόταν δεκαπέντε υποχρεωτικές πάσες. Ο Φλικ έχει επίσης πείσει τους αμυντικούς του ότι μόνο αν αμύνονται ψηλά έχουν τύχη να παίξουν σωστά άμυνα. Ο ίδιος έχει πει ότι ξετρελάθηκε κάποτε βλέποντας τους αμυντικούς της Μίλαν να βγάζουν 9 φορές σε θέσεις οφσάιντ τους κυνηγούς της Ρεάλ μέσα στο Μπερναμπέου. Χθες την παγίδα αυτή τα παιδιά του την έκαναν ακόμα καλύτερα: οκτώ μόνο φορές συνελήφθη σε θέση οφσάιντ ο ΕμΠαπε, δυο γκολ του οποίου ακυρώθηκαν για αυτό το λόγο από το VAR. O Φλικ παίζει ένα γεμάτο ρίσκο ποδόσφαιρο με μια αμυντική γραμμή που αποτελείται από τον 21χρονο Μπαλντε, τον 17χρονο Κουμπαρσί, τον 33χρονο Μαρτίνεθ που πέρυσι θεωρούταν ο αδύναμος κρίκος της άμυνάς της και τον Ζυλ Κουντέ που όλο το καλοκαίρι η Μπάρτσα προσπαθούσε να πουλήσει και χθες εξαφάνισε τον Βινίσιους! Όμως ο Φλικ κάνει και παρεμβάσεις που δείχνουν εμπειρία και ταλέντο: είναι ο πρώτος προπονητής που εξέθεσε την μεσαία γραμμή της Ρεάλ δείχνοντας αυτό που ήταν η υποψία όλων, δηλαδή ότι η έλλειψη του Κρος και σιγά σιγά και του Μόντριτς (που χθες δεν ξεκίνησε) καθιστά την Βασίλισσα δυσλειτουργική. Ο Φλικ έτρεξε τους χαφ της Ρεάλ στο πρώτο ημίχρονο ξεκινώντας με τους Πέδρι και Κασάδο και αποτελείωσε την ομάδα του Αντσελότι στο δεύτερο ημίχρονο περνώντας τους ξεκούραστους Ντε Γιόνγκ, Ολμο και Γκάβι: το ματ στον Αντσελότι υπήρξε θεαματικό και απόλυτο.

Μια χρυσή μπάλα τώρα

Τα υπόλοιπα, δηλαδή την γιγάντια έκταση του σκορ την έφεραν ο Λεβαντόφσκι και ο Γιαμάλ: τους βλέπεις και νομίζεις πως ο Τσάβι δεν είχε κανένα από τους δυο. Ο Λέβα παίζει ξανά σε μια ομάδα του Φλικ, δηλαδή σε μια ομάδα που παίζει για τον φορ της, χωρίς να πρέπει να κάνει πενήντα δουλειές για τους υπόλοιπους όπως πέρυσι. Κάπως έτσι απόκτησε πάλι το βασίλειο του που είναι η μεγάλη περιοχή: 14 γκολ το μαρτυρούν. Ο Γιαμάλ πέρυσι ήταν μια υπέροχη ιστορία, ο θαυματουργός μικρός που ο Μέσι κράτησε στην αγκαλιά του όταν ήταν μωρό δίνοντας του το μαγικό χρίσμα. Φέτος όμως είναι ένας πρωταθλητής Ευρώπης με την Ισπανία που κάνει αντιπάλους να τον φοβούνται. Το γκολ του 0-3 στο Μπερναμπέου, μετά τις δυο εκτελέσεις του Λεβαντόφσκι σε ένα πεντάλεπτο, είναι μια στιγμή ποδοσφαιρικής τελειότητας – οι πιο πολλοί κατάλαβαν ότι έχει σκοράρει μόνο στο ριπλέι.

Δώστε του την Χρυσή Μπάλα. Καλοί είναι κι ο φαντεζί Βινίσιους κι ο σκόρερ Χάλααντ κι ο ακούραστος Ρόντρι. Αλλά τούτος εδώ ο θαυματουργός 17χρονος είναι μια μοναδική περίπτωση. Κάποιος που σε κάνει να λες «αυτό δεν το έχω ξαναδεί» ακριβώς την στιγμή που νομίζεις πως τα έχεις δει όλα…

ΠΗΓΗ

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News