Έιντουρ Γκούντγιονσεν: Το ιστορικό διεθνές ντεμπούτο του ως αλλαγή... του πατέρα του
Στις 24 Απριλίου 1996 ο γνωστός μας κι από το πέρασμά του από την ΑΕΚ, Έιντουρ Γκούντγιονσεν, έκανε την παρθενική του εμφάνιση με την Εθνική Ισλανδίας μπαίνοντας ως αλλαγή στη θέση… του πατέρα του, Άρνορ.
Ιστορία γράφτηκε στις 24 Απριλίου 1996 στο στάδιο «Καντριόρου» του Ταλίν, μια και για πρώτη φορά πατέρας και γιος αγωνίστηκαν στον ίδιο διεθνή αγώνα.
Ο πατέρας δεν ήταν ιδιαίτερα γνωστός έξω απ’ τα σύνορα της πατρίδας του, της Ισλανδίας. Ο γιος, όμως, εξελίχθηκε σε έναν από τους κορυφαίους επιθετικούς της Ευρώπης κατά τη δεκαετία του 2000, όταν και ήταν βασικό στέλεχος μεγάλων ομάδων όπως η Τσέλσι και η Μπαρτσελόνα. Ο λόγος φυσικά για τον Έιντουρ Γκούντγιονσεν, ο οποίος σε ηλικία 17 ετών έκανε ντεμπούτο με την εθνική ομάδα της χώρας σε εκείνο το φιλικό κόντρα στην Εσθονία (νίκη με 3-0), μπαίνοντας ως αλλαγή στο 62ο λεπτό στη θέση του 34χρονου πατέρα του, Άρνορ.
Ήταν η πρώτη φορά στα χρονικά που δυο παίκτες με τέτοια συγγενική σχέση (που προϋποθέτει σημαντική διαφορά ηλικίας) αγωνίστηκαν στον ίδιο αγώνα της εθνικής τους ομάδας. Δεν βρέθηκαν, ωστόσο, μαζί στον αγωνιστικό χώρο, αφού αντικατέστησε ο ένας τον άλλον. Κι αυτό λέγεται πως οφείλεται σε σύσταση του προέδρου της ισλανδικής ποδοσφαιρικής ομοσπονδίας, Έγκερτ Μάγκνουσον, προς τον προπονητή, Λόγκι Όλαφσον.
Ο Μάγκνουσον επιθυμούσε να καταγραφεί η πρώτη κοινή παρουσία πατέρα και γιου σε εντός έδρας επίσημο αγώνα, ώστε οι συμπατριώτες τους φίλαθλοι να τους χειροκροτήσουν. Μόλις δύο μήνες αργότερα, άλλωστε, η Ισλανδία υποδεχόταν την τότε Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας στο Ρέικιαβικ, για τα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου της Γαλλίας.
Όταν, όμως, οι άνθρωποι κάνουν σχέδια ο Θεός γελάει. Λίγο καιρό μετά τον αγώνα του Ταλίν, ο Έιντουρ Γκούντγιονσεν υπέστη κάταγμα στον αστράγαλο κατά τη διάρκεια ενός αγώνα της Εθνικής Νέων κόντρα στην αντίστοιχη της Ιρλανδίας. Η αποθεραπεία του πήρε περισσότερο χρόνο απ’ το αναμενόμενο κι όταν έφτασε στο επίπεδο για να κληθεί ξανά στην Εθνική Ανδρών, τον Σεπτέμβριο του 1999, ο πατέρας του είχε κρεμάσει τα παπούτσια του.
Οι δυο τους έχουν μείνει με το παράπονο, για το ότι δεν πίεσαν τις καταστάσεις ώστε να παίξουν μαζί, έστω και για λίγο, σε εκείνον τον αγώνα στο Ταλίν σαν σήμερα το 1996.
Μια δεκαετία στον αφρό
Ο Έιντουρ Γκούντγιονσεν αγωνιζόταν ήδη στην Αϊντχόφεν την εποχή που έκανε το διεθνές ντεμπούτο του και ο σοβαρός τραυματισμός δεν ανέκοψε την ανέλιξή του. Το 1998 πήρε μεταγραφή στην Μπόλτον, όπου χάρη στις καλές του εμφανίσεις έπεισε την Τσέλσι να τον αποκτήσει τον Ιούλιο του 2000, αντί του ποσού των 4,5 εκατομμυρίων λιρών. Γρήγορα έκανε αισθητή την παρουσία του στην ανερχόμενη δύναμη του αγγλικού και ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου και είχε σημαντική συμβολή στο νταμπλ της σεζόν 2004-05 (με προπονητή τον Ζοζέ Μουρίνιο), αλλά και στο πρωτάθλημα που κατέκτησε την επόμενη χρονιά.
Το καλοκαίρι του 2006 μεταγράφηκε στην πρωταθλήτρια Ευρώπης Μπαρτσελόνα, όπου δεν είχε εξίσου ενεργό ρόλο, συνέβαλε όμως στο τρεμπλ της περιόδου 2008-09. Είχε αρκετές συμμετοχές και στις τρεις διοργανώσεις που κέρδισε η ομάδα του (πρωτάθλημα και Κύπελλο Ισπανίας, καθώς και το Champions League) έμεινε όμως στον πάγκο στον τελικό της Ρώμης κόντρα στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ (2-0 με γκολ των Σάμουελ Ετό και Λιονέλ Μέσι).

Ο Έιντουρ Γκούντγιονσεν (αριστερά) με τον πατέρα του Άρνορ, την εποχή που ήλπιζαν ακόμα ότι θα τους δινόταν η ευκαιρία να αγωνιστούν μαζί σε κάποιον αγώνα της Εθνικής Ισλανδίας.
Στην ΑΕΚ ήρθε το καλοκαίρι του 2011, ύστερα από τα αποτυχημένα περάσματα από τις Μονακό, Τότεναμ, Στόουκ Σίτι και Φούλαμ. Οι τραυματισμοί είχαν αρχίσει ήδη να έχουν επιπτώσεις στην απόδοσή του, όπως αποδεικνύει και το γεγονός ότι έπαιξε λίγο στην Ένωση, η οποία είχε πάρει τότε την κατηφόρα λόγω των σοβαρών οικονομικών προβλημάτων που αντιμετώπιζε. Έναν χρόνο αργότερα, θα βίωνε τον ατιμωτικό υποβιβασμό.
Πήρε λίγο τα πάνω του στο Βέλγιο, με τις φανέλες της Σερκλ Μπριζ και της Κλαμπ Μπριζ, αργότερα επέστρεψε στην Μπόλτον και έκλεισε την καριέρα του το 2016 αγωνιζόμενος σε ομάδες της Κίνας, της Νορβηγίας και της Ινδίας. Αν χάθηκε σχετικά νέος από το κορυφαίο επίπεδο, πολλοί θα ζήλευαν την καριέρα που πραγματοποίησε.
Ο Παναθηναϊκός ήθελε τον πατέρα του
Διόλου τυχαίος παίκτης δεν ήταν και ο Άρνορ Γκούντγιονσεν, ο οποίος μάλιστα έκανε διεθνή καριέρα σε μια εποχή που τα σύνορα ήταν κλειστά. Δεν ήταν εύκολο, λοιπόν, για οποιονδήποτε σύλλογο να δώσει μία από τις λίγες θέσεις ξένων σε έναν Ισλανδό, όσο καλός κι αν ήταν.
Ο Άρνορ κατάφερε να κάνει όνομα στο Βέλγιο, αγωνιζόμενος πρώτα στη Λόκερεν (1978-83), όπου είχε παρτενέρ στην επίθεση τον μεγάλο Πρέμπεν Έλκιερ. Το καλοκαίρι του 1983 μεταγράφηκε στην Άντερλεχτ, με την οποία κατέκτησε τρία πρωταθλήματα και δύο Κύπελλα Βελγίου μέχρι το 1990, έχοντας συμπαίκτες κορυφαίους άσους όπως ο Έντσο Σίφο, ο Στεφάν Ντεμόλ, ο Φρανκ Βερκότερεν και ο Ολλανδός αμυντικός, Άντρι Φαν Τίχελεν.
Το 1982, όταν ακόμα αγωνιζόταν στη Λόκερεν, το όνομά του είχε απασχολήσει (σύμφωνα με δημοσιεύματα της εποχής) και τον Παναθηναϊκό. Η μεταγραφή, όμως, δεν προχώρησε ποτέ. Τη διετία 1990-92 έπαιξε και στην Μπορντό, ενώ συνέχισε να αγωνίζεται μέχρι τα 40 του, με τελευταίο σταθμό τη Στιάρναρ της πατρίδας του, το 2001.
Αξιοσημείωτο για τον Άρνορ Γκούντγιονσεν είναι ότι έχει άλλον έναν γιο, από δεύτερο γάμο, ο οποίος ονομάζεται επίσης Άρνορ και παίζει ποδόσφαιρο στην Ισλανδία. Ποδοσφαιριστές έχουν γίνει και οι τρεις εγγονοί του, όλοι τους παιδιά του Έιντουρ.
Άλλα γεγονότα στην Ελλάδα και τον κόσμο στις 24 Απριλίου
2021: Ο Λευτέρης Πετρούνιας στέφεται πρωταθλητής Ευρώπης στους κρίκους για πέμπτη φορά, στη διοργάνωση που φιλοξενείται στη Βασιλεία της Ελβετίας. Ο Έλληνας αθλητής βαθμολογείται με 15.400 στον τελικό και αφήνει δεύτερο τον Ρώσο, Νικίτα Ναγκόρνι (15.003) και τρίτο τον Ιταλό, Σαλβατόρε Μαρέσκα (14.900).
2016: Πεθαίνει σε ηλικία 85 ετών ο Αμερικανός αρσιβαρίστας, Τόμι Κόνο, ένας από τους κορυφαίους όλων των εποχών. Είχε αναδειχθεί χρυσός ολυμπιονίκης στα 67,5 κ. το 1952 στο Ελσίνκι και στα 82,5 κ. το 1956 στη Μελβούρνη και ασημένιος στα 75 κ. το 1960 στη Ρώμη.
2010: Ο Παναθηναϊκός κάνει το νταμπλ για όγδοη φορά στην ιστορία του, καθώς νικά τον Άρη με 1-0 στον τελικό του Κυπέλλου στο ΟΑΚΑ με γκολ του Σεμπαστιάν Λέτο στο 63′.
2000: Η Μπαρτσελόνα δεν κατεβαίνει να αγωνιστεί στην εντός έδρας ρεβάνς της ημιτελικής φάσης του Κυπέλλου Ισπανίας κόντρα στην Ατλέτικο Μαδρίτης. Πρόκειται για μια κίνηση διαμαρτυρίας ενάντια στην ισπανική ομοσπονδία, η οποία δεν είχε αναβάλει τον αγώνα παρότι οι Μπλαουγκράνα δεν συμπλήρωναν εντεκάδα, λόγω διεθνών υποχρεώσεων εννέα ποδοσφαιριστών τους (Ριβάλντο, Φρανκ ντε Μπουρ, Ράιζινγκερ, Μπογκάρντε, Κλάιφερτ, Ζέντεν, Κόκου, Φίγκο, Λιτμάνεν). Οι δέκα διαθέσιμοι παίκτες της Μπαρτσελόνα, με αρχηγό τον Πεπ Γκουαρντιόλα, παρατάσσονται πίσω από την πλάγια γραμμή και αρνούνται να μπουν στον αγωνιστικό χώρο και ο διαιτητής Μανουέλ Ντίαθ Βέγα κλείνει το φύλλο αγώνα υπέρ της Ατλέτικο, η οποία είχε νικήσει 3-0 στο πρώτο ματς. Η ομοσπονδία τιμωρεί την Μπαρτσελόνα με αποκλεισμό από το Κύπελλο Ισπανίας της επόμενης περιόδου, ποινή την οποία θα ανακαλέσει δύο μήνες αργότερα.
1997: Ο Ολυμπιακός αναδεικνύεται πρωταθλητής Ευρώπης στο μπάσκετ για πρώτη φορά στην ιστορία του, μια και νικάει την Μπαρτσελόνα με 73-58 στον τελικό του Final-4 της Ρώμης.
1991: Ο Αθηναϊκός προκρίνεται στον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδας για πρώτη φορά στην ιστορία του, παρά την ήττα από τον Πανιώνιο στη Νέα Σμύρνη με 3-1 (είχε νικήσει 3-0 στο πρώτο ματς στον Βύρωνα). Στον, που για πρώτη φορά θα είναι διπλός, θα συναντήσει τον Παναθηναϊκό ο οποίος αποκλείει τον ΠΑΟΚ παρά την ήττα με 1-0 στην Τούμπα (είχε νικήσει 2-0 στην Αθήνα).
1984: Ο Παναθηναϊκός κατακτά το πρωτάθλημα της Α’ Εθνικής του μπάσκετ, αφού νικάει τον Άρη με 80-76 στο μπαράζ που φιλοξενείται στην Κέρκυρα, με κορυφαίους παίκτες τους Τομ Κάππο και Λιβέρη Ανδρίτσο και πρώτο σκόρερ τον Ντέιβιντ Στεργάκο (26 π.).
1966: Ο πρωτοπόρος Ολυμπιακός γνωρίζει την ήττα-σοκ από τη Νίκη Βόλου με 1-0 (21′ αυτ. Πλέσσας) και ο Παναθηναϊκός τον πιάνει στην κορυφή, με την ισοπαλία που αποσπά από τον Άρη.
1941: Πεθαίνει ο πρώτος πρόεδρος της ΑΕΚ, Κωνσταντίνος Σπανούδης. Ήταν δημοσιογράφος και συγγραφέας και το 1932 είχε εκλεγεί και βουλευτής με το Κόμμα Φιλελευθέρων.
1906: Η ποδοσφαιρική ομάδα του Εθνικού ΓΣ, με επικεφαλής τον σκαπανέα του αθλήματος στη χώρα μας, Παναγή Βρυώνη, εκπροσωπεί την Ελλάδα στο αντίστοιχο τουρνουά των Μεσοολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας. Αντιμετωπίζει στο Ποδηλατοδρόμιο του Φαλήρου τη Δανία από την οποία ηττάται με 9-0 στο ημίχρονο και αποχωρεί απ’ τον αγώνα.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ
- Μεντιλίμπαρ: «Ο τίτλος του πρωταθλητή χειμώνα δεν σημαίνει τίποτα»
- Μήνυμα της ΠΑΕ ΠΑΟΚ για τον τραυματισμό του Τζίμα: «Μείνε δυνατός Στέφανε, είμαστε όλοι δίπλα σου»
- Ολυμπιακή Φλόγα: Ξεκίνησε από το Παναθηναϊκό Στάδιο το ταξίδι της για την Ιταλία
- Μπαφές: «Πάνω από όλα η ασφάλεια φιλάθλων και εργαζομένων, τα κυβικά νερού στην οροφή του ΣΕΦ ήταν ασύλληπτα»
- Σπανούλης: Η Μονακό «έτρεξε» με 125 κι έσπασε το ρεκόρ του Παναθηναϊκού!
