Λουίς Αντρεούτσι: Το έπαιξε... πολύ άντρας και το πλήρωσε ακριβά

Όλα προμήνυαν μια ήσυχη Κυριακή στις 19 Οκτωβρίου 1980, όταν έσκασε η… βόμβα στο γήπεδο της Λεωφόρου Αλεξάνδρας, με δράστη τον Λουίς Αντρεούτσι.

Μετά το γκολ που πέτυχε στο 30ό λεπτό και με το οποίο άνοιξε το σκορ για τον Παναθηναϊκό κόντρα στην Καβάλα, ο Αργεντινός επιθετικός έκανε κάτι απρόσμενο. Χολωμένος από τις αποδοκιμασίες των οπαδών του «τριφυλλιού» για μία κλασική ευκαιρία που είχε χάσει στο ξεκίνημα του αγώνα, τους έδειξε τα γεννητικά του όργανα!

Μικρή σημασία έχει αν ο Αντρεούτσι κατέβασε κιόλας το σορτσάκι του, όπως ισχυρίζονται ορισμένοι αυτόπτες μάρτυρες (δεν έχουν διασωθεί και στιγμιότυπα από τον αγώνα). Η ουσία είναι ότι με την αντίδρασή του αυτή, ξεσήκωσε ακόμα περισσότερο τους οργισμένους οπαδούς του «τριφυλλιού», που είχαν απογοητευθεί από την απόδοσή του και στους προηγούμενους αγώνες.

Ο Παναθηναϊκός είχε πραγματοποιήσει κακό ξεκίνημα στο πρωτάθλημα, με ήττες από τον ΠΑΣ Γιάννινα και τον Άρη και η συντριβή με 4-0 από τη Γιουβέντους στο Τορίνο, προκάλεσε την απόλυση του Άγγλου προπονητή, Ρόνι Άλεν, από τον πρόεδρο της ΠΑΕ, Γιώργο Βαρδινογιάννη. Ο κόσμος θεωρούσε υπαίτιο για την κακή πορεία και τον Αντρεούτσι, τον οποίο οι «πράσινοι» είχαν αποκτήσει ως μεγάλο όνομα εκείνο το καλοκαίρι.

Και όντως ήταν. Μόλις δύο χρόνια νωρίτερα, το 1978, είχε αναδειχθεί πρωταθλητής Αργεντινής με την Κίλμες σημειώνοντας 22 γκολ, που τον είχαν φέρει στην πρώτη θέση του πίνακα των σκόρερ μαζί με έναν 18χρονο μεσοεπιθετικό που αγωνιζόταν στην Αρχεντίνος Τζούνιορς και για τον οποίο όλοι έλεγαν ότι ήταν μεγάλο ταλέντο. Τον Ντιέγκο Μαραντόνα! Νωρίτερα είχε κάνει όνομα ως παίκτης της Ροζάριο Σεντράλ.

Η (φίλα προσκείμενη στον Παναθηναϊκό) «Αθλητική Ηχώ» είχε χαρακτηρίσει στις 25 Ιουνίου 1980 τη μεταγραφή ως τη μεγαλύτερη όλων των εποχών στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Το σίριαλ που ακολούθησε, με την παρεμβολή άλλων ομάδων που ήθελαν τον παίκτη, μέχρι τελικά ο Αντρεούτσι να ενσωματωθεί στο «τριφύλλι» στα μέσα Αυγούστου, γιγάντωσε τις προσδοκίες των οπαδών, που περίμεναν ότι το νέο απόκτημα θα έκανε… παπάδες με το «καλημέρα».

Προφανώς, όμως, ο Αργεντινός επιθετικός αντιμετώπισε πρόβλημα προσαρμογής. Προερχόταν από φουλ αγωνιστική δράση με την Κίλμες και εντάχθηκε στον Παναθηναϊκό στα μισά της προετοιμασίας. Κάτι που σήμερα είναι κατανοητό, αλλά τότε δεν ήταν! Και το κακό ξεκίνημα της ομάδας, σε συνδυασμό με τις δικές του, μέτριες εμφανίσεις, είχαν κάνει τον κόσμο να στραφεί εναντίον του από νωρίς. Στο ματς με την Καβάλα, το ποτήρι ξεχείλισε.

Κινδύνευσε να πάει φυλακή

Ασφαλώς η αντίδραση του Αντρεούτσι ήταν καταδικαστέα κι έβλαψε πρώτον απ’ όλους τον ίδιο. Οι οργανωμένοι οπαδοί του Παναθηναϊκού ενέτειναν τις αποδοκιμασίες προς το πρόσωπό του με αποτέλεσμα ο Χέλμουτ Σενέκοβιτς, ο οποίος ήταν ο νέος προπονητής της ομάδας, να τον αντικαταστήσει στο 42′ με τον Χρήστο Τερζανίδη για να ηρεμήσει το κλίμα. Ο Παναθηναϊκός νίκησε τελικά δύσκολα με 2-1, χάρη σε εύστοχο πέναλτι του Χρήστου Υφαντίδη στο 89′.

Το κακό, όμως, είχε γίνει. Η έκταση που πήρε η χειρονομία του Αργεντινού επιθετικού στα ρεπορτάζ των εφημερίδων προκάλεσε την παρέμβαση του εισαγγελέα, ο οποίος του απηύθυνε κατηγορία για «προσβολή της δημοσίας αιδούς» και «πρόκληση σκανδάλου με άσεμνες πράξεις», ενώ το ίδιο έκανε και ο αθλητικος δικαστής, Θανάσης Ρουμπής. Ο Παναθηναϊκός υπερασπίστηκε με σθένος τον παίκτη και μάλιστα τον χρησιμοποίησε στον επόμενο αγώνα του με τον ΠΑΟΚ, στις 26 Οκτωβρίου στην Τούμπα (ήττα με 4-2, με τον Αντρεούτσι μάλιστα να πετυχαίνει το δεύτερο γκολ). Το ίδιο έκανε και στις αίθουσες των δικαστηρίων, επιστρατεύοντας μάλιστα ως συνήγορο τον ήδη καταξιωμένο στη συνείδηση του κόσμου (και «πράσινων» αισθημάτων), Αλέξανδρο Λυκουρέζο.

Στις 30 Οκτωβρίου εκδικάστηκε το ποινικό σκέλος της υπόθεσης, στο Αυτόφωρο Μονομελές Πλημμελειοδικείο Αθηνών, όπου ο Αντρεούτσι υπστήριξε ότι δεν ήθελε να προσβάλει τους φιλάθλους και, ουσιαστικά, αρνήθηκε ότι έκανε άσεμνη χειρονομία. Ωστόσο, δεν έπεισε τον δικαστή που βασιζόμενος στις μαρτυρίες φιλάθλων και δημοσιογράφων (όπως ο Μανώλης Μαυρομμάτης που κάλυψε το ματς για την ΕΡΤ) του επέβαλε ποινή τετράμηνης φυλάκισης, στην οποία έδωσε τριετή ανασταλτικό χαρακτήρα λόγω του πρότερου έντιμου βίου του (η Κίλμες είχε αποστείλει στον Παναθηναϊκό το λευκό ποινικό μητρώο που είχε ο παίκτης στην Αργεντινή).

Η καταδίκη από το ποινικό δικαστήριο «έλυσε» τα χέρια του αθλητικού δικαστή, ο οποίος την επόμενη μέρα επέβαλε στον Αντρεούτσι την ποινή τρίμηνου αποκλεισμού από κάθε αθλητική δραστηριότητα και τιμώρησε με επίπληξη τον παρατηρητή και τον γυμνασίαρχο του αγώνα, επειδή είχαν παραλείψει να αναφέρουν το γεγονός στις εκθέσεις τους.

Η απόφαση του Ρουμπή προκάλεσε αναβρασμό στον Παναθηναϊκό, ο οποίος ένιωθε να βρίσκεται «υπό διωγμόν» λόγω και της υπόθεσης του Χουάν Μπουμπλή. Την ημέρα της δίκης του Αντρεούτσι στο Αυτόφωρο, ο πρόεδρος της ΠΑΕ Ολυμπιακός, Σταύρος Νταϊφάς, παρουσίασε ατράνταχτα στοιχεία που αποδείκνυαν ότι η ελληνοποίηση του Χουάν Ρότσα είχε γίνει με πλαστά έγγραφα!

Το ωραίο είναι ότι στις 2 Νοεμβρίου διεξαγόταν το μεγάλο ντέρμπι Παναθηναϊκός-Ολυμπιακός στη Λεωφόρο και η τοξικότητα είχε χτυπήσει «κόκκινο». Ο Βαρδινογιάννης έφτασε στο σημείο να υποστηρίξει ότι πίσω από τη στοχοποίηση του «τριφυλλιού» βρισκόταν η κυβέρνηση της ΝΔ (με πρωθυπουργό τον Γεώργιο Ράλλη) και δεν έδειξε καμία διάθεση να στείλει πίσω στην Αργεντινή τον Αντρεούτσι, παρότι υπήρχαν φωνές και μέσα στην ομάδα του που του ζητούσαν κάτι τέτοιο.

Το τραγικό δυστύχημα στην Αργεντινή

Απογοητευμένος με την τροπή που είχε πάρει η μεταγραφή του στην Ευρώπη, ο Αντρεούτσι εκδήλωσε ο ίδιος τάσεις φυγής. Ο Παναθηναϊκός, όμως, δεν συζητούσε καν το ενδεχόμενο. Ο παίκτης έφυγε τελικά για την Αργεντινή λίγο πριν την αλλαγή του χρόνου, με δεκαήμερη άδεια που του έδωσε ο Σενέκοβιτς, αφού δεν είχε δικαίωμα συμμετοχής μέχρι τις 31 Ιανουαρίου 1981.

Ωστόσο, αρνούνταν να επιστρέψει στην Ελλάδα πολλές μέρες μετά τη λήξη της, ενώ και η σύζυγός του τον παρότρυνε να μείνουν στην πατρίδα, φοβούμενη ότι το κλίμα που είχε δημιουργηθεί εις βάρος του από τον κόσμο. Η χρονιά είχε ήδη χαθεί για τους «πράσινους» όταν ο Αντρεούτσι πείστηκε να μπει στο αεροπλάνο της επιστροφής. Κι όταν επέστρεψε στη δράση, η απόδοσή του ήταν γεμάτη σκαμπανεβάσματα. Ο προπονητής της ομάδας τον κατηγορούσε συχνά-πυκνά για αδιαφορία στις προπονήσεις και ήθελε να τον διώξει. Μόνο προς το τέλος του πρωταθλήματος ο Αργεντινός επιθετικός έδειξε κάτι απ’ την πραγματική του αξία, χωρίς όμως και πάλι να δικαιολογήσει τον ντόρο που είχε προκαλέσει η μεταγραφή του.

Τον Ιούλιο του 1981 ο Βαρδινογιάννης τον παραχώρησε τελικά στη Φέρο, παραδεχόμενος ουσιαστικά την αποτυχία της μεταγραφής (όπως είχε κάνει και με τον άλλο σπουδαίο Αργεντινό άσο, τον Ραούλ Άλφαρο, που είχε περάσει ως Έλληνα με το επώνυμο «Μπιστάκης», αλλά δεν ταίριαξε με τον Παναθηναϊκό). Στους Έλληνες φιλάθλους απέμειναν οι αναμνήσεις από τη χειρονομία στις 19 Οκτωβρίου 1980 και σιγά-σιγά ξέχασαν τον Αντρεούτσι, ο οποίος το 1982 στέφθηκε ξανά πρωταθλητής στη χώρα του με τον νέο του σύλλογο.

Το όνομά του ξανακούστηκε στη χώρα μας τον Απρίλιο του 1983 και δυστυχώς για τραγικό λόγο, μια και το αυτοκίνητο που οδηγούσε συγκρούστηκε μετωπικά με άλλο όχημα σε δημόσια οδό, με συνέπεια να σκοτωθεί η επτάχρονη κόρη του Αργεντινού άσου (ένα από τα τρία παιδιά που απέκτησε). Ο ίδιος ο ποδοσφαιριστής υπέστη συντριπτικά κατάγματα στα χέρια και τα πόδια, ενώ βαριά τραυματισμένη βγήκε από το αυτοκίνητο και η σύζυγός του.

Σε ηλικία μόλις 27 ετών (γεννήθηκε στις 27 Σεπτεμβρίου 1955), η καριέρα του Αντρεούτσι είχε ουσιαστικά τελειώσει. Έμεινε για πολλούς μήνες εκτός γηπέδων κι όταν επέστρεψε δεν βρισκόταν στην ίδια κατάσταση με πριν, προφανώς και λόγω του ψυχολογικού βάρους της απώλειας της κόρης του. Το 1984 μεταπήδησε από τη Φέρο στην Ουνιόν Σάντα Φε, το 1985 επέστρεψε στην Κίλμες όπου πραγματοποίησε μία καλή σεζόν (με 11 γκολ στο πρωτάθλημα) και στη συνέχεια έπαιξε και σε άλλες ομάδες μέχρι να κλείσει την καριέρα του στην άσημη Αρχεντίνο ντε Ροζάριο, το 1988. Αργότερα εργάστηκε και ως προπονητής.

Πηγές: Φύλλα των εφημερίδων «Αθλητική Ηχώ», «Βραδυνή», «Απογευματινή».

Άλλα γεγονότα στην Ελλάδα και τον κόσμο στις 19 Οκτωβρίου

2011: Ο Ολυμπιακός νικά με 3-1 την πρωταθλήτρια Γερμανίας Ντόρτμουντ του Γιούργκεν Κλοπ, με γκολ των Χολέμπας (8′), Τζεμπούρ (40′) και Μοντέστο (78′), για τη φάση των ομίλων του Champions League.

2005: Ο Ολυμπιακός στέκεται πολύ καλά στο «Ζερλάν» κόντρα στη Λιόν για το Champions League, όμως γνωρίζει οδυνηρή ήττα με 2-1 με γκολ του Σίντνεϊ Γκοβού ένα λεπτό πριν από τη λήξη. Η SportDay κυκλοφορεί την επομένη με την πρώτη σελίδα της έχοντας γραμμένη δεκάδες φορές τη φράση «δεν θα ξαναφάω γκολ στο 89’».

2004: Ο Ολυμπιακός ηττάται με 2-1 από τη Μονακό στο «Louis II» για το Champions League, έχει όμως δικαιολογημένα παράπονα για τη μη κατακύρωση γκολ του Γιάννη Οκκά στο 88′, ενώ η μπάλα έχει περάσει καθαρά τη γραμμή του τέρματος.

1990: Ο Ολυμπιακός κι ο Παναθηναϊκός αναδεικνύονται ισόπαλοι 0-0 στο «Γ. Καραϊσκάκης», στο πρώτο μεταξύ τους ντέρμπι μετά την επεισοδιακή μεταγραφή του Στράτου Αποστολάκη από τους «ερυθρόλευκους» στους «πράσινους». Ο διεθνής δεξιός μπακ γίνεται αποδέκτης έντονων αποδοκιμασιών και υβριστικών συνθημάτων, ενώ δεν λείπουν και τα επεισόδια στον σταθμό του ΗΣΑΠ μετά τη λήξη του αγώνα.

1985: Στον αγώνα Ολυμπιακός-ΑΕΚ 79-68 στο Παπαστράτειο, ο Απόστολος Κόντος της Ένωσης συμπληρώνει 383 συμμετοχές στην Α’ Εθνική και ανεβαίνει στην κορυφή της σχετικής κατάταξης, αφήνοντας δεύτερο τον Βασίλη Γκούμα με 382.

1983: Ο Ολυμπιακός νικά με 1-0 την Μπενφίκα στο ΟΑΚΑ, στον πρώτο αγώνα για τον 2ο γύρο του Κυπέλλου Πρωταθλητριών. Το γκολ πετυχαίνει στο 20′ ο Νίκος Αναστόπουλος, ο οποίος όμως στο 27′ αστοχεί σε πέναλτι (άουτ) ενώ έχει και δοκάρι στο 56′. Δοκάρι έχει και ο Χέρμπερτ Νόιμαν στο 76′ και το 1-0 δεν θα αποδειχθεί αρκετό για να χαρίσει την πρόκριση, αφού στη ρεβάνς της Λισαβώνας η Μπενφίκα θα νικήσει με 3-0.

1981: Λαμβάνει χώρα το αδιευκρίνιστο μέχρι σήμερα γεγονός που ωθεί τον διεθνή μεσοεπιθετικό του Παναθηναϊκού (και πρώην του Ολυμπιακού), Γιώργο Δεληκάρη στην απόφαση να σταματήσει το ποδόσφαιρο σε ηλικία μόλις 30 ετών.

1981: Πεθαίνει σε ηλικία 67 ετών ο Χρήστος Ρίμπας, τερματοφύλακας της ΑΕΚ και της Εθνικής Ελλάδας κατά τη δεκαετία του 1930.

1974: Η 23χρονη Ζωζώ Χριστοδούλου γίνεται η πρώτη Ελληνίδα αθλήτρια που τρέχει στην κλασική διαδρομή του Μαραθωνίου, στην πρώτη διοργάνωση του διεθνούς αγώνα στον οποίο επιτρέπεται η συμμετοχή γυναικών. Η Χριστοδούλου τερματίζει 427η στη γενική κατάταξη με χρόνο 5 ώρες 1:20, ενώ νικήτρια στην κατηγορία των γυναικών αναδεικνύεται η Δυτικογερμανίδα Εύα-Μαρία Βέτσφαλ (3 ώρες 55:56).

1968: Ο Λι Έβανς κερδίζει το χρυσό μετάλλιο στα 400 μ. των Ολυμπιακών Αγώνων της Πόλης του Μεξικού με νέο παγκόσμιο ρεκόρ (43.86). Ο Έβανς και οι Αφροαμερικανοί συναθλητές του που τερματίζουν στη δεύτερη και την τρίτη θέση (Λάρι Τζέιμς και Ρον Φρίμαν) εμφανίζονται στο βάθρο φορώντας μαύρα μπερέ και παραλαμβάνουν τα μετάλλιά τους με υψωμένη τη δεξιά γροθιά τους. Σε αντίθεση, όμως, με τους νικητές των 200 μ., δεν φορούν γάντια και κατεβάζουν τα χέρια τους μόλις αρχίζει η ανάκρουση του εθνικού ύμνου των ΗΠΑ.

1968: Η 36χρονη Ρουμάνα Λία Μανόλιου κερδίζει το χρυσό μετάλλιο στη δισκοβολία στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Πόλης του Μεξικού με βολή στα 58.28 μ. (νέο ολυμπιακό ρεκόρ).

1968: Ο Σοβιετικός Λεονίντ Ζαμποτίνσκι κερδίζει στο Μεξικό το δεύτερο διαδοχικό χρυσό ολυμπιακό μετάλλιο στην κατηγορία των +90 κ. της άρσης βαρών, σηκώνοντας 572,5 κιλά στο σύνολο (ισοφάριση του ολυμπιακού ρεκόρ που είχε σημειώσει ο ίδιος το 1964 στο Τόκιο).

1964: Ο 31χρονος Αμερικανός Μάικ Λάραμπι κερδίζει το χρυσό μετάλλιο στα 400 μ. στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο και δικαιώνεται για την επιμονή του, αφού είχε χάσει λόγω τραυματισμών τις διοργανώσεις του 1956 και του 1960. Δύο ημέρες αργότερα θα κερδίσει άλλο ένα χρυσό με την ομάδα σκυταλοδρομίας 4×400.

1964: Η Αμερικανίδα Ίντιθ Μαγκουάιρ κερδίζει το χρυσό μετάλλιο στα 200 μ. στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο με 23.0 (νέο ολυμπιακό ρεκόρ). Δεύτερη τερματίζει η Πολωνή Ιρένα Κιρσενστάιν (μετέπειτα Σεβίνσκα) με 23.1 και τρίτη η Αυστραλή Μέριλιν Μπλακ επίσης με 23.1.

1964: Η Ταμάρα Πρες από τη Σοβιετική Ένωση κερδίζει το χρυσό μετάλλιο στη δισκοβολία στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο με 57.27 μ. (νέο ολυμπιακό ρεκόρ).

1958: Ο Μάικ Χόθορν γίνεται ο πρώτος Βρετανός που κερδίζει τον τίτλο του παγκόσμιου πρωταθλητή της Formula 1 με έναν βαθμό διαφορά από τον συμπατριώτη του, Στέρλινγκ Μος (42 έναντι 41). Αν και ο Μος κερδίζει το τελευταίο γκραν πρι της σεζόν στην Καζαμπλάνκα, ο Χόθορν τερματίζει δεύτερος και κρατά την πρωτιά στη γενική κατάταξη με την ελάχιστη διαφορά.

1933: Η οργανωτική επιτροπή των Ολυμπιακών Αγώνων του Βερολίνου ψηφίζει υπέρ της συμπερίληψης του μπάσκετ στο πρόγραμμα της διοργάνωσης του 1936. Το άθλημα είχε κάνει μέχρι τότε δύο σποραδικές παρουσίες στους αγώνες, το 1904 και το 1924.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News