ΑΕΚ - ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ: Τα συνθήματα της κιτρινόμαυρης εξέδρας, το Mega, το ρεζίλι και το... τρέμουλο!

Τα ντέρμπι εξάπτουν τα πάθη και τη φαντασία και γεννούν συνθήματα που μένουν στο χρόνο

Ο τοίχος έχει τη δική ιστορία. Λένε, πως για να γνωρίσεις καλά μια πόλη, πρέπει να την περπατήσεις και να διαβάσεις τα μηνύματα στους τοίχους της. Κατ’ αντιστοιχία, για να μπορέσεις να καταλάβεις καλά τη σημασία μιας ποδοσφαιρικής αναμέτρησης, πρέπει να ακούσεις τα συνθήματα των παιδιών στην εξέδρα. Και ειδικά όταν αναφερόμαστε σε μια κόντρα που κρατά για χρόνια, μπορείς να κατανοήσεις σχεδόν τα πάντα για τα συναισθήματα του κόσμου.

Δεν είναι ψέμα, πως πολλές φορές οι συγκρούσεις της ΑΕΚ με τον Ολυμπιακό, φαντάζουν σαν κόντρες δύο διαφορετικών κόσμων. Ειδικά όσα συνέβησαν από τα μέσα της δεκαετίας του ’90 και μετά, αποτυπώνουν την κατάσταση όχι απλά του ελληνικού ποδοσφαίρου, αλλά της κοινωνίας συνολικά. Εμείς, ξεχωρίσαμε εκείνα που έγραψαν ιστορία, παραμένοντας βέβαια σε κόσμια επίπεδα και σας καλούμε σε ταξίδι στο χωροχρόνο των αγώνων της ΑΕΚ με τον Ολυμπιακό.

Τα χρόνια της αθωότητας

Φανταστείτε, πως ΑΕΚ και Ολυμπιακός κάποτε έδιναν φιλικά παιχνίδια προς ενίσχυση των ομάδων και παικτών τους. Πως δική τους αναμέτρηση εγκαινίασε το στάδιο της Νέας Φιλαδέλφειας το 1930. Θα καταλάβετε πως άλλαξε ο κόσμος σε αυτόν τον (σχεδόν) αιώνα που μεσολάβησε. Κάποτε, τα συνθήματα ήταν πιο αγνά. Αφορούσαν επιτεύγματα παικτών, όπως του Νεστορίδη που σκόραρε στην εστία του Θεοδωρίδη όπως του είχε υποσχεθεί την παραμονή του αγώνα και έγινε τραγούδι.

Η ΑΕΚ ήταν η ομάδα των προσφύγων. Μιας άλλης Ελλάδας, μιας τελείως διαφορετικής κουλτούρας. Το πικάρισμα εκείνων των παλιών ετών, περιοριζόταν σε ατάκες που προκαλούσαν γέλιο και κάποια…κηδειόχαρτα που κυκλοφορούσαν έπειτα από μεγάλες νίκες. «Ανοιξε ο, άνοιξε ο, άνοιξε ο ουρανός και βγήκαν δυο, και βγήκαν δύο μπαλόνια και βγήκε και ο Ολυμπιακός με τρύπια παντελόνια», έλεγε τραγούδι των ‘50ς.

«Θρύλε τρέμεις» και ο Μαύρος

Στα χρόνια που μεσολάβησαν, η ΑΕΚ έζησε την ακμή της στην περίοδο του Λουκά Μπάρλου. «Βάλτε λουκέτο στο λιμάνι, γιατί την ΑΕΚαρα μας κανένας δεν την πιάνει», ήταν το σύνθημα των ετών. Η πρώτη μεγάλη κόντρα, αφορά το μπαράζ του 1979, στο οποίο ο Ολυμπιακός δεν κατέβηκε διαμαρτυρόμενος για τη διαιτησία. Χιλιάδες Ενωσίτες αποθέωσαν τους «κιτρινόμαυρους» στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας και σκάρωσαν το σύνθημα μύθος: «Θρύλε τρέμεις γι’ αυτό δεν κατεβαίνεις».

Από τα χρόνια της δεκαετίας του ’80 και τα μεγάλα επιτεύγματα του Θωμά Μαύρου, δεν θα μπορούσαν να μη γίνουν σύνθημα στα χείλη των Ενωσιτών. «Σαργκάνη, Σαργκάνη, ο Μαύρος τι σου κάνει;», αναρωτιόνταν οι Ενωσίτες. Λέγεται μάλιστα, πως χρόνια μετά σε παμπ στο Λονδίνο, ο Σαργκάνης έλεγε σε οπαδούς της ΑΕΚ που τον πικάριζαν ακόμα: «Ο καλύτερος όλων μου το έκανε», με τον Μαύρο δίπλα να χαμογελά με σεμνότητα.

Τα χρόνια της έντασης

Η κυριαρχία του Ολυμπιακού στο ελληνικό ποδόσφαιρο, στήθηκε αγωνιστικά εις βάρος της ΑΕΚ. Ειδικά η μετακόμιση του Ντούσαν Μπάγεβιτς έκανε την κόντρα αδυσώπητη και τα ματς να μοιάζουν δίχως αύριο. Με πρωτοφανές πάθος, η ΑΕΚ επικρατούσε συνεχώς – εντός και εκτός έδρας – του Ολυμπιακού και οι οπαδοί της παραληρούσαν στις εξέδρας και εμπνέονταν συνθήματα που φτάνουν μέχρι και τις μέρες μας.

«Να πάρετε του χρόνου τον Ραβούση, τον Βαμβακά καινούργιο γυμναστή, να βάλετε και κίτρινες φανέλες, μήπως και δείτε προκοπή/Να πάρετε και τον Νικολαϊδη, και τον Σαβέβσκι και τον Μανωλά και ύστερα ονομαστείτε ΑΕΚ και φύγετε από τον Πειραιά», έλεγε ένα από τα συνθήματα της εποχής. Ακολούθησε άλλο, σε συνέχεια και των διαιτητικών αποφάσεων εκείνων των αγώνων. «Στο Φάληρο θα παίζουμε με δέκα, μπορεί να παίζουμε και με εννιά, ρεζίλι θα σας κάνουμε και πάλι, θα σας νικήσουμε ξανά».

Ο Ντέμης και τα…φιλάκια

Μεγάλος πρωταγωνιστής εκείνων των ετών για την ΑΕΚ στα ματς με τον Ολυμπιακό, ο Ντέμης Νικολαϊδης: «Σε βλέπει ο Ελευθερόπουλος και τρέμει, γεια σου Ντέμη, γεια σου Ντέμη», τραγουδούσαν εκστασιασμένοι οι πιστοί της Ενωσης. Το σύνθημα είχε και δεύτερη βερσιόν, με τον Τοχούρογλου να γίνεται ο μοιραίος. Εκείνα τα χρόνια, οι φίλοι της ΑΕΚ έκαναν μόδα το σύνθημα: «Γεια σας πελάτες», που συνοδευόταν και από το: «ο πελάτης έχει πάντα δίκιο», για να εκφράσουν την «πελατειακή» σχέση που είχε αναπτυχθεί με τον Ολυμπιακό.

Ξεχωριστή ιστορία μάλιστα, εμπνεύσεως Χριστόφορου Ζαραλίκου, το χιτ του Λευτέρη Πανταζή, «Φιλάκια» που ακολούθησε τον προημιτελικό του κυπέλλου το 2000, με όλο το γήπεδο και ειδικά τη σκεπαστή να κινείται στο ρυθμό και να στέλνει φιλάκια στην «κόκκινη» εξέδρα. Στα χρόνια που ο Ολυμπιακός είχε συνδεθεί με κυβερνήσεις, λέχθηκε και το: «Να πάρετε του χρόνου τον Σημίτη, να πάρετε και τον Καραμανλή, πρωτάθλημα να παίρνετε απ’ το κράτος, να χαίρεται όλη η βουλή».

Τα χαρτιά και η Ευρώπη

Η κόντρα κορυφώθηκε όσο περνούσαν τα χρόνια. Δεκάδες συνθήματα, τα περισσότερα ακατάλληλα. Πάντως, συχνά πυκνά οι Ενωσίτες αναφωνούν: «Θρύλε γερά και πάρτο στα χαρτιά». Αντίθετα, όταν ήθελαν να τσιτώσουν τους αντιπάλους για την αδυναμία που έδειχναν κάποτε στην Ευρώπη, είχαν πολλές ιδέες. «Πέρασαν μήνες, πέρασαν χρόνια, αλλά πρωτάθλημα δεν πήρατε ακόμα, μα δεν πειράζει και μη σας νοιάζει, η 3η θέση στο Ουέφα βγάζει».

Αυτό είχε και άλλη βερσιόν: «Πέρασαν μήνες, πέρασαν χρόνια, μα τρίτο γύρο δεν περάσατε ακόμα, μα δε πειράζει και μη σας νοιάζει, το καλοκαίρι με τα μπάνια πλησιάζει». Ιδιαίτερα για τον αποκλεισμό του Ολυμπιακού από την Μακάμπι, είχε φτιαχτεί το: «Τελευταίοι, τελευταίοι, σας περάσανε ακόμα και οι Εβραίοι», ενώ το πικάρισμα έφτανε και σε τηλεοπτικούς δέκτες: «Ολοι Mega, όλοι Mega, σας γλεντάει η Μακάμπι και το Mega»!

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News