Τσέλσι – Ρεάλ: Τσολιάδες, Καραϊσκάκη και… Κωνσταντίνου και Ελένης!

Το 1971 η Ελλάδα φιλοξένησε το ζευγάρι Τσέλσι – Ρεάλ σε δύο ιστορικούς τελικούς του πάλαι ποτέ Κυπέλλου Κυπελλούχων. Στο πρώτο ματς του Καραϊσκάκη το φαληρικό στάδιο βούλιαζε. Στον επαναληπτικό ήταν… μισοάδειο! Μάθετε γιατί…

Μεγάλο ματς απόψε στο «Στάμφορντ Μπριτζ» με την Τσέλσι να υποδέχεται τη Ρεάλ στον πρώτο προημιτελικό του Τσάμπιονς Λιγκ. H αποψινή αναμέτρηση (περιέργως) είναι η μόλις 6η μεταξύ τους και (ακόμη πιο περιέργως) οι Μαδριλένοι δεν έχουν κερδίσει ποτέ!

Το (επίσης) περίεργο είναι πως ο αριθμός των μεταξύ τους αγώνων είναι μονός. Αυτό συμβαίνει παρότι βρέθηκαν αντιμέτωπες σε δύο τελικούς, αυτόν του (πάλαι ποτέ) Κυπέλλου Κυπελλούχων το 1971 και αυτόν του Ευρωπαϊκού Σούπερ Καπ το 1998.  Με δύο τελικούς θα φαντάζεται κάποιος ότι ο αριθμός των παιχνιδιών θα ήταν ζυγός αλλά το 1971 ο τελικός έγινε διπλός. Και επειδή ήταν ο πρώτος ευρωπαϊκός που έγινε σε ελληνικό έδαφος, θα κάνουμε μια αναδρομή στο παρελθόν.

Ηταν 19 Μαίου του 1971 όταν οι δύο ομάδες (πρωτο)αναμετρήθηκαν στο παλιό «Γεώργιος Καραϊσκάκης».

Σε εποχές δύσκολες για τη χώρα λόγω της πολιτικής κατάστασης το ποδόσφαιρο λειτουργούσε λίγο σαν το όπιο των λαών. Οι ομαδάρες και οι παικταράδες για τους οποίους τόσα διάβαζαν οι Ελληνες φίλαθλοι στις εφημερίδες αποκτούσαν μυθικές διαστάσεις στην φαντασία και επειδή τα χρόναι εκείνα ήταν σχεδόν αδύνατο να βλέπεις διεθνές ποδόσφαιρο, ο τελικός εκείνος ήταν μια μοναδική ευκαιρία ώστε οι μύθοι να πάρουν σάρκα και υπόσταση.

Το Καραϊσκάκη… βούλιαξε από 45.000 φιλάθλους για το Τσέλσι – Ρεάλ

Το φαληρικό στάδιο γέμισε ασφυκτικά από 45.000 φιλάθλους. Είχαν έρθει αρκετοί Ισπανοί, ακόμη περισσότεροι Αγγλοι αλλά η πλειοψηφία στις εξέδρες ήταν ντόπιοι.

Το ελληνικό κοινό σύμφωνα με τις εφημερίδες της εποχής ήταν μάλλον μοιρασμένο- από τη μία ο θαυμασμός για την «Βασίλισσα» που κυριαρχούσε για μια δεκαπενταετία στο τότε Κύπελλο Πρωταθλητριών, από την άλλη ο εθισμός στο αγγλικό ποδόσφαιρο που έδειχνε τότε η κρατική τηλεόραση- όχι βέβαια στη συχνότητα τη σημερινή.

Το παιχνίδι δεν διεκδίκησε δάφνες ποιότητας αλλά είχε μπόλικο σασπένς. Οι Αγγλοι προηγήθηκαν στο 56΄με αριστερό βολέ του αστέρα τους Πίτερ Οσγκουντ και οι Ισπανοί ισοφάρισαν στο 90΄ με κεφαλιά του Ιγνάθιο Θόκο. Η 30λεπτη παράταση δεν άλλαξε τίποτα και επειδή δεν είχε καθιερωθεί ακόμη η λύση της ρώσικης ρουλέτας των πέναλτις, οι δύο ομάδες οδηγήθηκαν σε επαναληπτικό.

Αυτός έγινε δύο μέρες αργότερα, ξανά στην έδρα του Ολυμπιακού και αυτή τη φορά υπήρξε νικητής. Ο σπουδαίος Οσγκουντ άνοιξε το σκορ στο 33′, ο Ιρλανδός σέντερ μπακ Τζον Ντέμπσι έκανε το 2-0 στο 39′  και παρά τη μείωση του σκορ από τον Παραγουανό Φλέϊτας στο 75′ η Τσέλσι άντεξε και κατέκτησε το πρώτο της ευρωπαϊκό τρόπαιο.

Οι Αγγλοι, που στον πρώτο γύρο είχαν αποκλείσει τον Αρη με 1-1 και 5-1, πανηγύρισαν έξαλλα και έκαναν το γύρο του θριάμβου μαζί με τους οπαδούς τους- κάτι αδιανόητο σήμερα.

Εκτός από τον Οσγκουντ η Τσέλσι είχε στις τάξεις της τους διεθνείς Πίτερ Μπονέτι (γκολκίπερ), Τζον Χόλινς, Τζον Ντέμπσι, Τσάρλι Κουκ και η Ρεάλ είχε τους τεράστιους Χέντο και Αμάνθιο στα τελειώματα της λαμπρής καριέρας τους και σαν στα τους Πίρι και Θόκο.

Γιατί δεν είχε κόσμο ο επαναληπτικός τελικός 

Αλλες εποχές, άλλη ήθη και άλλες καταστάσεις τότε αλλά υπάρχουν δύο σημεία άξια αναφοράς. Το πρώτο είναι πως ενώ στον αγώνα της 19ης Μαίου στο γήπεδο δεν έπεφτε καρφίτσα, ο επαναληπτικός δεν μάζεψε ούτε 20.000 κόσμο (19.917 εισιτήρια). Σύμφωνα με τις εφημερίδες της εποχής έπαιξε ρόλο ότι ο επαναληπτικός αγώνας έγινε σε ημέρα που γιόρταζαν πολλοί Ελληνες (21 Μαΐου των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης)!

Το δεύτερο περίεργο σε σχέση με σήμερα είναι πως στην σύνθεση της Τσέλσι υπήρχαν μόνο βρετανοί παίκτες (δύο Σκωτσέζοι, δύο Ιρλανδοί κι όλοι οι υπόλοιποι Αγγλοι) ενώ σε αυτή της Ρεάλ πλην του (σκόρερ) Παραγουανού Φλέϊτας και του Αργεντινού Πέρες όλοι οι άλλοι ήταν Ισπανοί.

Η ταυτότητα του πρώτου τελικού:

19 Μαΐου 1971, “Καραϊσκάκη”, Πειραιάς

Τσέλσι – Ρεάλ Μαδρίτης 1-1 παρ. (1-1 κ.α.): (56’ Οσγκουντ – 90’ Θόκο)

Τσέλσι (Ντέιβ Σέξτον): Μπονέτι, Μπόιλ, Ντέμπσεϊ, Ουέμπ, Χάρις, Χόλινς (105’ Μάλιγκαν), Κουκ, Χάντσον, Ουέλερ, Οσγκουντ (89’ Μπόλντουιν), Χάουζμαν

Ρεάλ Μαδρίτης (Μιγκέλ Μουνιόθ): Μπόρχα, Χοσέ Λουίς, Μπενίτο, Θόκο, Θουνθουνέγκι, Πίρι, Γκρόσο, Βελάθκεθ, Πέρεθ (85’ Φλέιτας), Αμάνθιο, Χέντο (70’ Γκράντε)

Διαιτητής: Ρούντολφ Σόιρερ (Ελβετία)

Η ταυτότητα του επαναληπτικού:

21 Μαΐου 1971, “Καραϊσκάκη”, Πειραιάς

Τσέλσι – Ρεάλ Μαδρίτης 2-1: (33’ Οσγκουντ, 39’ Ντέμπσεϊ – 75’ Φλέιτας)

Τσέλσι (Ντέιβ Σέξτον): Μπονέτι, Μπόιλ, Ντέμπσεϊ, Ουέμπ, Χάρις, Κουκ, Χάντσον, Ουέλερ, Μπόλντουιν, Οσγκουντ (73’ Σμέθερστ), Χάουζμαν

Ρεάλ Μαδρίτης (Μιγκέλ Μουνιόθ): Μπόρχα, Χοσέ Λουίς, Μπενίτο, Θόκο, Θουνθουνέγκι, Πίρι, Γκρόσο, Βελάθκεθ (75’ Χέντο), Φλέιτας, Αμάνθιο, Μπουένο (60’ Γκράντε)

Διαιτητής: Ρούντολφ Σόιρερ (Ελβετία)

 

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News