Παναθηναϊκός - Ολυμπιακός: Έτσι έπρεπε να συμβεί με τον Σλούκα (;)

ΕΥΡΩΚΙΝΗΣΗ

Η πάσα που δεν έδωσε, η ευθύνη που ανέλαβε, το σουτ που δεν μπήκε. Ο Κώστας Σλούκας έχασε το buzzer beater στην κανονική διάρκεια και ο Ολυμπιακός δεν θα ξόδευε αυτήν την ευκαιρία για ένα νέο διπλό στην έδρα του Παναθηναϊκού.

Αν κάποιος δει αποκλειστικά και μόνο το αποτέλεσμα της πρεμιέρας του Παναθηναϊκού και του Ολυμπιακού στην Euroleague, χωρίς να ρίξει μια, κλεφτή έστω, ματιά στις επιμέρους λεπτομέρειες, θα συμπεράνει πως είτε +24 είτε +10, τίποτα δεν μεσολάβησε ή πολύ περισσότερο άλλαξε από το 75-51 του Σούπερ Καπ, το προηγούμενο Σάββατο στη Ρόδο.

Με διψήφια διαφορά η μια νίκη, με διψήφια κι άλλη. Αποδείξεις απόλυτης «ερυθρόλευκης» κυριαρχίας.

Στην πράξη η απόσταση που χώρισε τους δυο αγώνες σε αυτές τις έξι μέρες ήταν αρκετά μεγάλη. Όχι, η ήττα του Παναθηναϊκού δεν είναι σαν νίκη. Ούτε η νέα νίκη του Ολυμπιακού στο ΟΑΚΑ είναι αμελητέα. Κάθε αποτέλεσμα κουβαλά τη δική του αξία.

Απλώς υπάρχει εμφανή διαφορά στο πώς και στο γιατί διαμορφώνεται η έκβαση ενός αγώνα.

Η παράταση (θα) ανήκε στον Ολυμπιακό

Από τη στιγμή που το ματς δεν έληξε στην κανονική διάρκειά του και χρειάστηκε ένα έξτρα πεντάλεπτο για να πληρωθεί ο λογαριασμός, ήταν εκ των ων ουκ άνευ πως ο Ολυμπιακός θα κρατά τον πρώτο λόγο.

Πιο «ψημένος» σε ειδικές καταστάσεις, πιο δουλεμένος και πιο κοντρολαρισμένος ως σύνολο, έφερε πολύ γρήγορα στα δικά του μέτρα την παράταση και κυριάρχησε μιας ομάδας που είχε κινηθεί πολύ περισσότερο με το ένστικτο και είχε βασίσει τις (αυξημένες) ελπίδες της κυρίως στο πλούσιο ταλέντο των μονάδων της.

Ο Παναθηναϊκός είχε σ’ όλη τη διάρκεια του ματς περισσότερα λάθη από ασίστ κι αυτό δεν ήταν ένας ευνοϊκός οιωνός για να «επιβιώσει» σε ακόμη πέντε λεπτά οριακών καταστάσεων. Τον έσωζαν μέχρι τότε η καλή επίδοση στα ριμπάουντ και το υψηλό ποσοστό στο τρίποντο.

Από την ώρα που ο Ολυμπιακός, με πολύ καλύτερο συσχετισμό ασίστ/λαθών, βελτίωσε κατακόρυφα την αποτελεσματικότητά του από την περιφέρεια, ήταν πολύ πιο εφικτό να φτάσει σε αυτό που ήθελε, έχοντας «χτίσει» την τελευταία διετία τις αντιστάσεις που απαιτούνται για τα παιχνίδια εκείνα που κρίνονται στην κόψη του ξυραφιού.

Για να πανηγυρίσει ο Παναθηναϊκός σε αυτό το ματς θα έπρεπε να έχει νικήσει στην κανονική διάρκεια. Τότε που για παραπάνω από είκοσι λεπτά διατηρούσε τον έλεγχο της κατάστασης. Λίγο πιο συνεπής να ήταν, και λιγότερο βιαστικός ενδεχομένως, θα είχε τελειώσει τη δουλειά κι ο Εργκίν Αταμάν δεν θα αισθανόταν εξουθενωμένος.

Του Σλούκα η σειρά

Ποιος ξέρει, ενδεχομένως ήταν γραφτό να κυλήσει έτσι. Να βρεθεί δηλαδή ο Κώστας Σλούκας στη θέση να ορίσει το αποτέλεσμα του αγώνα. Να πρέπει να ευστοχήσει για να χαρίσει τη νίκη στο Τριφύλλι.

Το ήθελε πολύ αυτό το σουτ ο 33χρονος γκαρντ. Θα μπορούσε εύκολα να έχει πασάρει στο αριστερό «φτερό» και να γίνει από εκεί η εκτέλεση της buzzer beater προσπάθειας. Ούτε που το σκέφτηκε, ούτε που κοίταξε δεξιά ή αριστερά για να ξεφορτωθεί την μπάλα. Ένιωθε πως είναι δική του η ευθύνη.

Έκανε την κατεβασιά από τον κεντρικό διάδρομο, πήγε όσο πήγαινε, εκτέλεσε από την κορυφή, αστόχησε σημαδεύοντας το σίδερο. Διάλεξε τον δύσκολο δρόμο και στο τέλος έμεινε στη μέση.

Εκείνη τη στιγμή αισθάνθηκε λίγο Βασίλης Σπανούλης. Τότε ο Λαρισαίος γκαρντ, ως πρωτάρης στον Ολυμπιακό, κυνηγούσε μανιωδώς ν’ αποδείξει πως είναι ικανός να κερδίσει μόνος του ολάκερο τον Παναθηναϊκό. Αναπόφευκτο ήταν στο τέλος να πέφτει μονίμως σε τοίχο. Και στις άμυνες του Πεδουλάκη!

Ο Σλούκας ήταν υπερ-παραγωγικός με 20 πόντους σε 31 λεπτά, σουτάροντας μάλιστα στο όριο του 50% (7/15). Ήταν όμως λιγότερο δημιουργικός απ’ όσο συνήθως (3 ασίστ) και αρκετά επιπόλαιος (7 λάθη).

Εξέπεμπε, εξ αρχής, στις αντιδράσεις του όλη αυτήν την πίεση που πλημμυρίζει τον παίκτη που πιστεύει πως πρέπει ν’ αποδείξει, άνευ λόγου και αιτίας, πράγματα μετά μάλιστα από μια κακή συνολικά εμφάνιση. Όπως έγινε με τον Παναθηναϊκό στο Σούπερ Καπ. Ψάχνει πάντα την εξιλέωση αυτός ο παίκτης.

Το παν για τον Σλούκα είναι να μην εγκλωβιστεί σ’ αυτόν τον άχαρο και μη ωφέλιμο ρόλο. Να λειτουργήσει απελευθερωμένα, να μείνει πιστός στον εαυτό του και να βελτιώσει όλη την ομάδα που ηγείται.

Ο Σπανούλης είχε αργήσει ν’ αντιληφθεί αυτήν την πραγματικότητα, αλλά στην πορεία κατάλαβε ότι μόνο έτσι λειτουργεί. Κι έγινε πολύ πιο αποδοτικός. Το επόμενο ντέρμπι των δύο, για διαπιστώσεις, είναι σε λιγότερο από ένα μήνα. Για το πρωτάθλημα πλέον.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News