Μήτσος Δημητρίου: Η γκολάρα που έστειλε τον Παναθηναϊκό στον τελικό του Κυπέλλου το 1977
Ο επεισοδιακός ημιτελικός Κυπέλλου της 8ης Ιουνίου 1977 ανάμεσα στον Παναθηναϊκό και τον Ολυμπιακό, μνημονεύεται κυρίως για το απίθανο γκολ του Μήτσου Δημητρίου στην παράταση, που χάρισε στο «τριφύλλι» τη νίκη-πρόκριση με 2-1.
Ντάλα καλοκαίρι με ζέστη, ματς υπό το φως των προβολέων, τρεις κόκκινες στα πρώτα λεπτά και ένταση μέχρι τις καθυστερήσεις της παράτασης. Δεν χρειαζόταν κάτι παραπάνω για να γίνει θρυλικός ο ημιτελικός Παναθηναϊκός-Ολυμπιακός 2-1, στις 8 Ιουνίου 1977.
Αυτό το «κάτι παραπάνω» το πρόσφερε, όμως, ο Μήτσος Δημητρίου στο 13ο λεπτό της παράτασης. Ο διεθνής δεξιός μπακ πέτυχε με ένα απίθανο «ξερό» σουτ από απόσταση τριάντα μέτρων το νικητήριο γκολ του «τριφυλλιού», χαρίζοντας τη νίκη που έμελλε να αποδειχθεί κομβικής σημασίας για το δεύτερο νταμπλ στην ιστορία του συλλόγου του.
Το γεγονός ότι ο Παναθηναϊκός δεν είχε νικήσει ποτέ έως τότε τον «αιώνιο» αντίπαλό του για το Κύπελλο Ελλάδας (αν εξαιρεθεί ο τελικός του 1969, όπου είχε ευνοηθεί στην κλήρωση) έχει προσδώσει ακόμα μεγαλύτερη σημασία σ’ εκείνο τον αγώνα. Ήταν και μία δικαίωση του «παππού» Κάζιμιρ Γκόρσκι, ο οποίος είχε αναλάβει τους «πράσινους» τον Δεκέμβριο του 1976 (αντικαθιστώντας τον Βραζιλιάνο Αϊμορέ Μορέιρα) και σταδιακά τους μεταμόρφωσε.
Ο Δημητρίου δεν ήταν μόνο ο σκόρερ του νικητήριου γκολ, αλλά και ο παίκτης που κέρδισε στο 13′ την αποβολή του Μάικ Γαλάκου. Ο διεθνής κυνηγός του Ολυμπιακού τον χτύπησε αναίτια εκτός φάσης, λίγο μετά την επανέναρξη του αγώνα λόγω της έντασης που είχε προκαλέσει η αποβολή του Γιώργου Γονιού των «πράσινων» για παρόμοιο παράπτωμα στο 8′. Ο Μπόρα Τζόρτζεβιτς αντέδρασε χτυπώντας τον Γαλάκο κι όταν τα πνεύματα ηρέμησαν ο διαιτητής Κολυρόπουλος απέβαλε και τους δύο παίκτες, αφήνοντας τον Παναθηναϊκό με εννιά και τον Ολυμπιακό με δέκα!
Ο Παναθηναϊκός είχε κατέβει εξ αρχής «λαβωμένος», μια και απουσίαζαν λόγω τραυματισμών ο Μίμης Δομάζος, ο Κώστας Ελευθεράκης και ο Άνθιμος Καψής και το αριθμητικό μειονέκτημα τόσο νωρίς, έμοιαζε με χαριστική βολή. Οι παίκτες του Γκόρσκι, όμως, δεν πτοήθηκαν και διατήρησαν πρωτοβουλία των κινήσεων, παρότι στο 32′ στάθηκαν λίγο τυχεροί όταν ένα σουτ του Γιώργου Δεληκάρη κατέληξε (με τη συνδρομή και του Βασίλη Κωνσταντίνου) στο δοκάρι.
Το γήπεδο της Λεωφόρου Αλεξάνδρας πήρε… φωτιά με την έναρξη του δευτέρου ημιχρόνου (46′), όταν ο Σπύρος Λιβαθηνός άνοιξε το σκορ για το «τριφύλλι» με κοντινό σουτ. Ο Παναθηναϊκός με καλά οργανωμένη άμυνα της οποίας ηγούνταν πλέον ο Δημητρίου ως κατά συνθήκην σέντερ μπακ, κράτησε μακριά τους κινδύνους και κυνήγησε το δεύτερο γκολ στις αντεπιθέσεις. Όμως, ο Όσκαρ Αλβαρέζ και ο Αντώνης Αντωνιάδης έχασαν τις ευκαιρίες που τους παρουσιάστηκαν και, όπως συνήθως συμβαίνει, η τιμωρία ήρθε στο 89′.
Ένα τυφλό γέμισμα προς την περιοχή των γηπεδούχων προκάλεσε αναμπουμπούλα, απ’ την οποία επωφελήθηκε ο προωθημένος Λάκης Γκλέζος και ισοφάρισε με κεφαλιά. Ο Ολυμπιακός είχε καταφέρει να στείλει το ματς στην παράταση και να έχει υπέρ του την ψυχολογία, παρότι δεν ήταν καλύτερος στο μεγαλύτερο διάστημα του αγώνα. Το ματς συνεχίστηκε με ένταση και εκατέρωθεν ευκαιρίες και στον έξτρα χρόνο, μέχρι που στο 103′ ο Δημητρίου έπιασε εκείνο το απίθανο σουτ, που δεν μπόρεσε να αποκρούσει ο σπουδαίος (και) εκείνη τη μέρα, Παναγιώτης Κελεσίδης.
Αντίπαλος του Παναθηναϊκού στον τελικό θα ήταν ο ΠΑΟΚ, ο οποίος νίκησε εύκολα τον Φωστήρα με 4-0 στον άλλο ημιτελικό. Οι δύο ομάδες έδιναν λίγες μέρες αργότερα (12 Ιουνίου 1977) κρίσιμο αγώνα και για το πρωτάθλημα στην Τούμπα, απ’ τον οποίο οι «πράσινοι» βγήκαν αλώβητοι και διατήρησαν το προβάδισμα του ενός βαθμού και κατέκτησαν τον τίτλο – αν και δεν κέρδισαν και τα δύο τελευταία παιχνίδια τους, ο «Δικέφαλος» έκανε κι εκείνος γκέλα.
Στον τελικό του Κυπέλλου που διεξήχθη στις 22 Ιουνίου στο «Γ. Καραϊσκάκης», η ομάδα του Γκόρσκι έδειξε ξανά τα δόντια της. Νίκησε 2-1 με τέρματα των Τάκη Παπαδημητρίου και Οδυσσέα Βακάλη και ολοκλήρωσε το πιο απρόσμενο, αλλά και το πιο «γλυκό» νταμπλ στην ιστορία του συλλόγου.
Έφτασε μέχρι τη Μικτή Ευρώπης
Ο Μήτσος Δημητρίου γεννήθηκε στις 20 Ιανουαρίου 1948 στα Σπάτα και άρχισε την ποδοσφαιρική του καριέρα στον τοπικό Αήττητο. Ξεχώρισε και σε ηλικία 16 ετών πήρε μεταγραφή στην ΑΕ Χαλανδρίου με την οποία έπαιξε δύο σεζόν στη Β’ Εθνική (1965-66 και 1966-67). Τότε τον εντόπισαν οι ανιχνευτές ταλέντων του Παναθηναϊκού και τον έφεραν στην ομάδα τους το 1968, μαζί με πολλούς ακόμα ταλαντούχους νεαρούς από τις χαμηλότερες κατηγορίες (Ελευθεράκης, Δεληγιάννης, Γονιός κ. ά.).
Στο ξεκίνημα της καριέρας του ήταν επιθετικός, όμως στους «πράσινους» καθιερώθηκε αρχικά στον ρόλο του αμυντικού χαφ, όπου ξεχώρισε λόγω της μαχητικότητάς του και της καλής τεχνικής του κατάρτισης. Στη θέση του δεξιού μπακ καθιερώθηκε τη σεζόν 1972-73, αφού είχε μεσολαβήσει ο σοβαρός τραυματισμός του Γιάννη Τομαρά στον πρώτο τελικό του Διηπειρωτικού Κυπέλλου με τη Νασιονάλ Μοντεβιδέο, αλλά και η αποχώρηση του αντικαταστάτη του, Βίκτωρα Μητρόπουλου.
Ο Δημητρίου δεν είχε αγωνιστεί καθόλου στην πορεία μέχρι τον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών το 1971, είχε όμως συμβολή στα δύο πρωταθλήματα του 1969 και του 1970, όπως και σε εκείνο του 1972 που ακολούθησε. Αγαπήθηκε από τον κόσμο τα κατοπινά χρόνια της θητείας του στον Παναθηναϊκό, αφού έδινε πάντοτε τον καλύτερο εαυτό του για την ομάδα.
Αποκορύφωμα της καριέρας του ήταν η συμμετοχή στη Μικτή Ευρώπης στις 31 Οκτωβρίου 1973. Επιλέχθηκε απ’ όλους τους Έλληνες ποδοσφαιριστές μαζί με τον Άνθιμο Καψή να εκπροσωπήσουν τη χώρα μας σε έναν αγώνα φιλανθρωπικού χαρακτήρα κόντρα στη Μικτή Νοτίου Αμερικής που διεξήχθη στο «Καμπ Νου» της Βαρκελώνης (4-4, 2-3 στα πέναλτι).
Εκλέκτορας της Μικτής ήταν ο Λάζλο Κουμπάλα, τον οποίο συνέδεε φιλία με τον τότε προπονητή του Παναθηναϊκού, Φέρεντς Πούσκας. Αν και ο τελευταίος είχε προτείνει αρχικά τους Δομάζο και Ελευθεράκη, κανείς απ’ τους δύο δεν μπόρεσε τελικά να κάνει το ταξίδι κι έτσι τις θέσεις τους κατέλαβαν ο Δημητρίου κι ο Καψής. Έτσι, ο νεαρός απ’ τα Σπάτα που είχε εξελιχθεί πλέον σε ώριμο ποδοσφαιριστή, βρέθηκε συμπαίκτης με θρύλους όπως ο Γιόχαν Κρόιφ, ο Τζιατσίντο Φακέτι και ο Εουσέμπιο και αντίπαλος με μεγαθήρια όπως ο Ρομπέρτο Ριβελίνο κι ο Τεοφίλο Κουμπίγιας!
Δυστυχώς, ο Δημητρίου στάθηκε άτυχος και στην καριέρα του και στη ζωή του. Το 1979 υποχρεώθηκε να κρεμάσει πρόωρα τα παπούτσια του λόγω ενός σοβαρού τραυματισμού στον αχίλλειο τένοντα. Στις αρχές της δεκαετίας του ’90 έπαθε σοβαρή οικονομική ζημιά λόγω μιας αποτυχημένης επιχειρηματικής επένδυσης (εταιρία εμφιαλωμένου νερού στην Αλβανία) που έκανε με τους αντιπάλους του στον ημιτελικό της 8ης Ιουνίου 1977, Δεληκάρη και Γκλέζο.
Αργότερα έδωσε μάχη με τον καρκίνο και παρότι πάλεψε σκληρά, δεν μπόρεσε να βγει νικητής όπως συνήθως κατάφερνε στα γήπεδα. Άφησε την τελευταία του πνοή στις 18 Απριλίου 2002, σε ηλικία μόλις 54 ετών, άφησε όμως πλούσια παρακαταθήκη με τα επιτεύγματά του με την πράσινη φανέλα. Αγωνίστηκε και 12 φορές με την Εθνική Ελλάδας (1969-75).
Άλλα γεγονότα στην Ελλάδα και τον κόσμο στις 8 Ιουνίου
2022: Ο ιστιοπλόος του Ν.Ο. Παλαιού Φαλήρου, Αντώνης Μπουγιούρης, κατακτά το χρυσό μετάλλιο στο παγκόσμιο πρωτάθλημα ILCA 7 Masters που διεξάγεται στο Πουέρτο Βαγιάρτα του Μεξικού.
2018: Οι Γκόλντεν Στέιτ Γουόριορς κατακτούν το πρωτάθλημα του ΝΒΑ για τρίτη φορά σε μία τετραετία. Επικρατούν με 108-85 των Κλίβελαντ Καβαλίερς και κάνουν το 4-0 στις νίκες στη σειρά των τελικών.
2012: Η Εθνική Ελλάδας αναδεικνύεται ισόπαλη 1-1 με την γηπεδούχο Πολωνία, στον εναρκτήριο αγώνα του Euro 2012 στη Βαρσοβία. Οι Πολωνοί ανοίγουν το σκορ στο 17′ με τον Λεβαντόφσκι και ο Σαλπιγγίδης ισοφαρίζει στο 51′, αν και η Εθνική μας παίζει με παίκτη λιγότερο από το 44′ λόγω αποβολής του Παπασταθόπουλου. Στο 69′ η Ελλάδα κερδίζει πέναλτι σε ανατροπή του Σαλπιγγίδη από τον Στσέζνι (ο οποίος αποβάλλεται), όμως ο Τίτον αποκρούει την εκτέλεση του Καραγκούνη.
2005: Η Εθνική Ελλάδας γνωρίζει οδυνηρή ήττα με 1-0 από την Ουκρανία στο «Γ. Καραϊσκάκης» (82′ Γκούσιν) και μένει πολύ πίσω στην προσπάθειά της για πρόκριση στα τελικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2006.
2002: Ο Λένοξ Λιούις διατηρεί τον τίτλο του παγκόσμιου πρωταθλητή στα βαρέα βάρη μια και νικά με νοκ άουτ στον όγδοο γύρο τον Μάικ Τάισον, στην Pyramid Arena του Μέμφις.
1998: Ο Ελβετός, Γιόζεφ Μπλάτερ διαδέχεται τον Βραζιλιάνο, Ζοάο Χαβελάνζ, στην προεδρία της FIFA, αφού επικρατεί του Σουηδού, Λέναρτ Γιόχανσον, στις εκλογές που διεξάγονται στο Παρίσι με ψήφους 111-80. Ο Γιόχανσον θα παραμείνει πρόεδρος της UEFA μέχρι το 2007.
1997: Ο Βραζιλιάνος Γκουστάβο Κίρτεν κερδίζει το πρώτο από τα τρία Ρολάν Γκαρός της καριέρας του, νικώντας στον τελικό τον Ισπανό Σέρχι Μπρουγκέρα με 3-0 σετ (6-3, 6-4, 6-2).
1996: Εκπέμπει για πρώτη φορά ο αθλητικός ραδιοφωνικός σταθμός ΣΠΟΡ FM, με επικεφαλής τους Μπάμπη Χριστόγλου, Χρήστο Σωτηρακόπουλο και Γιώργο Χελάκη.
1996: Ο Στόγιαν Βράνκοβιτς ανακοινώνει την αποχώρησή του από τον Παναθηναϊκό για να δοκιμάσει την τύχη του στο ΝΒΑ και τους Μινεσότα Τίμπεργουλβς.
1991: O αμυντικός της Άιντραχτ Φρανκφούρτης, Καρλ-Χάιντς Κέρμπελ, αγωνίζεται για 602η και τελευταία φορά στην Μπουντεσλίγκα, στον εκτός έδρας αγώνα με τη Ζανκτ Πάουλι (1-1). Πρόκειται για ρεκόρ συμμετοχών στην ιστορία της κορυφαίας κατηγορίας της Γερμανίας, το οποίο δεν έχει καταρριφθεί μέχρι σήμερα.
1990: Στον εναρκτήριο αγώνα του Παγκοσμίου Κυπέλλου της Ιταλίας, το Καμερούν νικά 1-0 την κάτοχο του τίτλου Αργεντινή. Το γκολ πετυχαίνει ο Φρανσουά Ομάμ-Μπιγίκ με κεφαλιά στο 67′, έξι λεπτά μετά την (άδικη) αποβολή του αδελφού του, Αντρέ Κανά-Μπιγίκ, από τον Γάλλο διαιτητή, Μισέλ Βοτρό. Οι Αφρικανοί τελειώνουν το ματς με εννιά παίκτες, αφού στο 88′ αποβάλλεται (σωστά) ο Μπέντζαμιν Μάσινγκ, για αντιαθλητικό φάουλ στον Κλαούντιο Κανίγια.
1986: Η Δανία συντρίβει με 6-1 την Ουρουγουάη και εξασφαλίζει την πρόκριση στους «16» του Παγκοσμίου Κυπέλλου του Μεξικού από τη δεύτερη αγωνιστική. Κορυφαίος παίκτης του αγώνα και σκόρερ δύο τερμάτων είναι ο Πρέμπεν Έλκιερ.
1985: Η Κρις Έβερτ κερδίζει για έκτη φορά το Ρολάν Γκαρός και φτάνει τους 17 τίτλους σε τουρνουά γκραν σλαμ, όταν επικρατεί στον τελικό της Μαρτίνα Ναβρατίλοβα με 2-1 σετ (6-3, 6-7, 7-5).
1983: Ο Κάρλος Βιέιρα ξεκινά μία κούρσα χωρίς διακοπή με το ποδήλατο από την Λεϊρία της Πορτογαλίας, που θα διαρκέσει 191 ώρες.
1968: Ισόπαλος με 1-1 λήγει ο τελικός του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος ανάμεσα στην Ιταλία και τη Γιουγκοσλαβία ύστερα και από την ημίωρη παράταση (80′ Ντομενγκίνι/39′ Τζάιτς) και, όπως προβλέπουν οι κανονισμοί, ο τίτλος θα κριθεί σε επαναληπτικό. Στον επαναληπτικό που θα διεξαχθεί δύο ημέρες αργότερα, η Ιταλία θα επικρατήσει με 2-0 (12′ Ρίβα, 31′ Αναστάζι) και θα κατακτήσει το τρόπαιο για πρώτη φορά στην ιστορία της.
1958: Αρχίζει το 6ο Παγκόσμιο Κύπελλο ποδοσφαίρου, το οποίο φιλοξενείται στα γήπεδα της Σουηδίας. Στα ματς της 1ης αγωνιστικής των ομίλων, τα οποία διεξάγονται όλα την ίδια ημέρα, ξεχωρίζει η νίκη της Βραζιλίας επί της Αυστρίας με 3-0, με δύο γκολ του Ζοζέ Αλταφίνι (38′, 90′) και ένα του Νίλτον Σάντος (49′). Η κάτοχος του τίτλου, Δυτική Γερμανία, επικρατεί με 3-1 της Αργεντινής (32′, 89′ Ραν, 42′ Ζέελερ/3′ Κορμπάτα).
1947: Με χατ τρικ του Γιάννη Βάζου (13′, 30′, 78′) ο Ολυμπιακός συντρίβει με 5-0 τον Ηρακλή στον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδας. Τα άλλα δύο γκολ πετυχαίνουν οι Νίκος Βασιλείου (17′) και Αλέκος Χατζησταυρίδης (79′).