Ολυμπιακός: Οι «αθάνατοι» σκόρερ της ιστορικής νίκης επί της Σάντος

Όλοι γνωρίζουν για τη νίκη του Ολυμπιακού επί της Σάντος του Πελέ με 2-1, στο περίφημο φιλικό παιχνίδι της 4ης Ιουλίου 1961 στο γήπεδο της Λεωφόρου Αλεξάνδρας. Πόσοι, όμως, θυμούνται απ’ έξω ποιοι είχαν πετύχει τα γκολ;

Δεν ήταν ούτε ο Γιώργος Σιδέρης ούτε ο Θανάσης Μπέμπης, ο οποίος άλλωστε δεν έπαιξε καν λόγω τραυματισμού. Ούτε ο αρχηγός Μπάμπης Κοτρίδης ούτε ο Μίμης Στεφανάκος ούτε φυσικά ο Κώστας Πολυχρονίου, που είχε επικεντρώσει όλη την προσοχή του στο μαρκάρισμα του Πελέ. Αν δεν τους ξέρετε, δύσκολα θα πάει το μυαλό σας σ’ αυτούς. Σκόρερ της ιστορικής νίκης των «ερυθρόλευκων» ήταν ο Αντώνης Ποσειδών στο 10′ και ο Τάσος Σουρούνης στο 43′.

Προφανώς και δεν ήταν τυχαίοι ποδοσφαιριστές. Δεν έφτανε όποιος κι όποιος στο σημείο να παίξει σ’ εκείνον τον Ολυμπιακό, που προερχόταν από την κατάκτηση έξι διαδοχικών πρωταθλημάτων από το 1954 έως και το 1959 κι είχε συνδυάσει τα τέσσερα από αυτά με το Κύπελλο Ελλάδας. Θα ασχοληθούμε λίγο παραπάνω μαζί τους σήμερα, μια και οι υπόλοιπες λεπτομέρειες του ιστορικού αγώνα είναι λίγο-πολύ γνωστές. Είχαμε γράψει κι εμείς σχετικά, πέρυσι τέτοια ημέρα.

Ο Ποσειδών (τον βλέπετε αριστερά στην κεντρική μας φωτογραφία, αγκαλιά με τον Πολυχρονίου) γεννήθηκε στις 30 Μαρτίου 1938 στον Νέο Κόσμο κι άρχισε να παίζει ποδόσφαιρο σε μία από τις ομάδες της γειτονιάς του, τη Δόξα Αθηνών (η οποία συγχωνεύτηκε το 1967 με τον συντοπίτη Φοίβο και προέκυψε ο Θρίαμβος Αθηνών). Αγωνιζόταν στη θέση του έξω δεξιά και το καλοκαίρι του 1955, σε ηλικία μόλις 17 ετών, πήρε μεταγραφή στον Ολυμπιακό. Μάλιστα, οι «ερυθρόλευκοι» τον είχαν φυγαδεύσει σε άγνωστο κρησφύγετο μακριά απ’ την Αθήνα μαζί με τον Στέλιο Ψύχο του Έσπερου Καλλιθέας, αφού φοβούνταν ότι βρίσκονταν στο στόχαστρο άλλων μεγάλων ομάδων!

Την πρώτη χρονιά έπαιξε μόνο με τους εφεδρικούς και κατέγραψε τις πρώτες του συμμετοχές με την πρώτη ομάδα την περίοδο 1956-57. Ήταν αναπληρωματικός του Κώστα Παπάζογλου και είχε συμβολή στα τρία τελευταία πρωταθλήματα της «χρυσής» εξαετίας, ενώ ανήκε στο δυναμικό του Ολυμπιακού και στις τέσσερις πρώτες σεζόν του πρωταθλήματος της Α’ Εθνικής. Το 1961, λίγο καιρό πριν το γκολ επί της Σάντος, είχε κάνει και το ντεμπούτο του με την Εθνική Ελλάδας, στη νίκη με 2-1 επί της Βορείου Ιρλανδίας για τα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου.

Έπαιξε άλλες δύο φορές με την Εθνική, αλλά από το μέσον της σεζόν 1961-62 ο χρόνος συμμετοχής του περιορίστηκε. Τον Μάρτιο του 1963, χολωμένος από το γεγονός ότι δεν υπολογιζόταν (προπονητής τότε ήταν ο Γιάννης Χέλμης), αποφάσισε να μεταναστεύσει στη Νέα Υόρκη μαζί με τον φίλο του, Νίκο Καμπόλη, συμπαίκτη του στο 2-1 επί της Σάντος, ο οποίος εκείνη την περίοδο αγωνιζόταν στην Προοδευτική. Εκεί εντάχθηκε στον σύλλογο των ομογενών, Γκρικ-Αμέρικαν, όπου είχε μεταγραφεί μερικά χρόνια νωρίτερα και ο Αλκέτας Παναγούλιας.

Ο Ποσειδών «ρίζωσε» στις ΗΠΑ και αγωνίστηκε ακόμα στον Γκρικ-Αμέρικαν του Σαν Φρανσίσκο και την Χελένικ της Νέας Υόρκης. Παράλληλα με το ποδόσφαιρο ανέπτυξε και επιχειρηματικές δραστηριότητες και συνέχισε τη ζωή του στον «Νέο Κόσμο» (τι σύμπτωση που το παλιό προσωνύμιο της Αμερικής ήταν ίδιο με το όνομα της γειτονιάς που μεγάλωσε). Έκανε οικογένεια και επισκεπτόταν την Ελλάδα μόνο για διακοπές. Μόνο το 2015, όταν έχασε την αγαπημένη του σύζυγο, επέστρεψε για μόνιμη εγκατάσταση στην Αθήνα, όπου πέθανε στις 12 Φεβρουαρίου 2019.

Η τραγική μοίρα του Σουρούνη

Ο Τάσος Σουρούνης έπαιξε στον αγώνα με τη Σάντος λόγω της απουσίας του Θανάση Μπέμπη και πέτυχε το δεύτερο και πιο εντυπωσιακό γκολ. Με ένα δυνατό σουτ από το ύψος της μεγάλης περιοχής, κάρφωσε την μπάλα στο «Γ» του τερματοφύλακα Λαέρτσιο, προκαλώντας πανζουρλισμό στους Έλληνες φιλάθλους στην κερκίδα.

Γεννήθηκε το 1936 και άρχισε την καριέρα του στην Προοδευτική, η οποία ήταν η τρίτη δύναμη του πρωταθλήματος του Πειραιά πίσω από τον Ολυμπιακό και τον Εθνικό. Μεταγράφηκε στους «ερυθρόλευκους» την 1η Αυγούστου 1958, την ίδια μέρα με τον συμπαίκτη του στους «βυσσινί», Πέτρο Χριστοφίδη και τον γνωστό μας Νίκο Αλέφαντο της ΑΕ Χαλανδρίου.

Έκανε συμμετοχές στην πρώτη ομάδα από την παρθενική του σεζόν, όμως δεν κατάφερε ποτέ να μονιμοποιηθεί στο βασικό σχήμα. Αποχώρησε το καλοκαίρι του 1962 και δεν έπαιξε ξανά στην Α’ Εθνική. Αξίζει να σημειωθεί ότι την εποχή που αγωνιζόταν στον Ολυμπιακό, ο μικρότερος αδελφός του Λευτέρης Σουρούνης αγωνιζόταν στην αναπληρωματική ομάδα του Παναθηναϊκού (αργότερα πέρασε για λίγο κι από τον Πανιώνιο).

Η μοίρα στάθηκε σκληρή για τον Τάσο Σουρούνη, μια και τις πρώτες πρωινές ώρες της 24ης Απριλίου 1977 έχασε τη ζωή του σε τροχαίο δυστύχημα στη Βάρη. Για την ακρίβεια, είχε μόλις κατέβει από το αυτοκίνητό του όταν ένα διερχόμενο φορτηγάκι που έτρεχε με ιλιγγιώδη ταχύτητα, τον παρέσυρε και τον σκότωσε ακαριαία. Ο ασυνείδητος οδηγός, μάλιστα, δεν ενδιαφέρθηκε για το θύμα του και έφυγε πατώντας γκάζι.

Στην κηδεία του 41χρονου παλαίμαχου άσου παρέστησαν οι περισσότεροι συμπαίκτες του στον Ολυμπιακό της «χρυσής» εποχής, ενώ ο Κώστας Πολυχρονίου και ο Ηλίας Υφαντής μετέφεραν το φέρετρό του στην τελευταία του κατοικία.

Άλλα γεγονότα στην Ελλάδα και τον κόσμο στις 4 Ιουλίου

2015: Πεθαίνει σε ηλικία 79 ετών ο Παντελής Δέδες, παλαίμαχος μπασκετμπολίστας της ΧΑΝΘ και του Παναθηναϊκού και επί δεκαετία αντιπρόεδρος της ΕΟΚ. Είχε γίνει γνωστός και ως ένας από τους πρωτεργάτες του αθλητικού δικαίου στην Ελλάδα.

2014: Η Βραζιλία νικά με 2-1 την Κολομβία και προκρίνεται στους «4» του Παγκοσμίου Κυπέλλου που διοργανώνεται στα εδάφη της. Τα γκολ πετυχαίνουν οι Τιάγκο Σίλβα (7′) και Νταβίντ Λουίζ (69′), ενώ για την Κολομβία μειώνει ο Χάμες Ροντρίγκες (80′ πέν.), ο οποίος φτάνει τα έξι τέρματα και μένει μόνος στον πίνακα των σκόρερ της διοργάνωσης. Αντίπαλος της «σελεσάο» θα είναι η Γερμανία, η οποία νικά 1-0 τη Γαλλία στον άλλο προημιτελικό (13′ Χούμελς).

2006: Η Ιταλία νικά με 2-0 τη Γερμανία στην παράταση στον πρώτο ημιτελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου στο Ντόρτμουντ. Ο Φάμπιο Γκρόσο στο 119′ και ο Αλεσάντρο Ντελ Πιέρο στις καθυστερήσεις, πετυχαίνουν τα γκολ που στέλνουν τους «Ατζούρι» στον τελικό για πρώτη φορά μετά το 1994.

2004: Στο διεθνές μίτινγκ «Τσικλητήρεια» που φιλοξενείται στο Παγκρήτιο Στάδιο, σημειώνονται δύο παγκόσμια ρεκόρ από Ρωσίδες αθλήτριες μέσα σε διάστημα μισής ώρας. Το πρώτο στα 3.000 μ. στιπλ από την Γκουλνάρα Σαμίτοβα με 9:01.59 και το δεύτερο στο επί κοντώ από τη Σβετλάνα Φεοφάνοβα με 4.88 μ.

1999: Ο Πιτ Σάμπρας νικά με 3-0 σετ τον Αντρέ Άγκασι στον τελικό του Γουίμπλεντον (6-3, 6-4, 7-5) και φτάνει τις έξι κατακτήσεις του λονδρέζικου γκραν σλαμ μέσα σε επτά χρόνια, καταρρίπτοντας παράλληλα και το ρεκόρ των πέντε τίτλων του Μπιορν Μποργκ στην open era.

1998: Χάρη σε ένα υπέροχο γκολ του Ντένις Μπέργκαμπ στο 89ο λεπτό, η Ολλανδία νικά με 2-1 την Αργεντινή και προκρίνεται στα ημιτελικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου της Γαλλίας. Ο Μπέργκαμπ είχε δώσει και την ασίστ στον Κλάιφερτ για το 1-0 στο 12′, πριν ισοφαρίσει στο 17′ ο Λόπες. Στον άλλο προημιτελικό της ημέρας, η Κροατία συντρίβει με 3-0 τη Γερμανία (45′ Γιάρνι, 80′ Βλάοβιτς, 85′ Σούκερ) και προκρίνεται στους «4» στην παρθενική συμμετοχή της σε Παγκόσμιο Κύπελλο.

1994: Η Βραζιλία νικά με 1-0 τη γηπεδούχο ομάδα των ΗΠΑ (73′ Μπεμπέτο) και προκρίνεται στους «8» του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Το γεγονός του αγώνα είναι η αποβολή του Λεονάρντο στο 44′ για αγκωνιά στον Ράμος, η οποία θα κοστίσει ποινή τεσσάρων αγωνιστικών στον Βραζιλιάνο άσο.

1993: Η Γερμανία στέφεται πρωταθλήτρια Ευρώπης στο μπάσκετ για πρώτη φορά στην ιστορία της, αφού νικά στον τελικό του Μονάχου τη Ρωσία με 71-70. Προπονητής της είναι ο Σέρβος, Σβέτισλαβ Πέσιτς και πολυτιμότερος παίκτης αναδεικνύεται ο Κρίστιαν Βελπ. Η Ελλάδα καταλαμβάνει την τέταρτη θέση, αφού μία ημέρα νωρίτερα έχει γνωρίσει τη συντριβή από την Κροατία στον μικρό τελικό (99-59).

1990: Στον συγκλονιστικό δεύτερο ημιτελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου της Ιταλίας, η Δυτική Γερμανία αποκλείει την Αγγλία με 4-3 στα πέναλτι και κλείνει ραντεβού στον τελικό με την Αργεντινή, τέσσερα χρόνια μετά την αντίστοιχη κόντρα τους στο Μεξικό. Ο κανονικός αγώνας λήγει ισόπαλος 1-1 (59′ Μπρέμε/80′ Λίνεκερ) και στη διαδικασία των πέναλτι αποτυγχάνουν να σκοράρουν οι Πιρς (αποκρούει ο Ίλγκνερ) και Γουόντλ (άουτ). Πρόσωπο του αγώνα είναι ο Πολ Γκασκόιν, ο οποίος ξεσπά σε κλάματα όταν δέχεται κίτρινη κάρτα στο 9ο λεπτό της παράτασης, με συνέπεια να χάσει τη δυνατότητα να αγωνιστεί στον τελικό (αν προκρινόταν η Αγγλία).

1988: Ανήμερα της 112ης επετείου της ανεξαρτησίας των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής, η FIFA αναθέτει στη χώρα τη διοργάνωση του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1994.

1982: Η Γαλλία (4-1 τη Βόρεια Ιρλανδία) και η Πολωνία (0-0 με τη Σοβιετική Ένωση) παίρνουν την πρόκριση από τους ομίλους της προημιτελικής φάσης στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Ισπανίας και κλείνουν ραντεβού για τον πρώτο ημιτελικό που θα διεξαχθεί στο «Καμπ Νου» της Βαρκελώνης.

1982: Ο Τζίμι Κόνορς κατακτά το Γουίμπλεντον νικώντας με 3-2 τον Τζον ΜακΕνρο (3-6, 6-3, 6-7, 7-6, 6-4) , στον μεγαλύτερο σε διάρκεια τελικό στην ιστορία του τουρνουά (4 ώρες και 16 λεπτά).

1981: Ο Τζον ΜακΕνρο κατακτά το Γουίμπλεντον για πρώτη φορά στην καριέρα του, νικώντας στον τελικό τον Μπιορν Μποργκ με 3-1 σετ (4-6, 7-6, 7-6, 6-4). Ο Σουηδός τενίστας αποτυγχάνει να κερδίσει το τρόπαιο για έκτη συνεχή χρονιά και να ισοφαρίσει το ρεκόρ του Γουίλιαμ Ρένσο (1881-86), το οποίο αντέχει μέχρι σήμερα.

1975: Η Αμερικανίδα Μπίλι Τζιν Κινγκ κατακτά τον έκτο τίτλο της στο μονό του Γουίμπλεντον, νικώντας στον τελικό την Αυστραλή Ίβον Γκούλαγκονγκ με 2-0 σετ (6-0, 6-1).

1954: «Το Θαύμα της Βέρνης»: Η Δυτική Γερμανία κατακτά το 5ο Παγκόσμιο Κύπελλο, μια και νικά με 3-2 στον τελικό την επί τετραετία αήττητη Ουγγαρία. Αν και οι Μαγυάροι προηγούνται 2-0 με γκολ των Φέρεντς Πούσκας (6′) και Ζόλταν Τσίμπορ (8′), οι Δυτικογερμανοί ισοφαρίζουν γρήγορα με τους Μαξ Μόρλοκ (10′) και Χέλμουτ Ραν (18′). Στο δεύτερο ημίχρονο ο αγώνας είναι μοιρασμένος μέχρι το 84′ οπότε ο Ραν διαμορφώνει το τελικό 3-2 με συρτό σουτ.

1938: Πεθαίνει σε ηλικία μόλις 39 ετών η Γαλλίδα Σουζάν Λανγκλέν, η πρώτη μεγάλη σταρ του τένις.

1925: Ο Γάλλος τενίστας Ρενέ Λακόστ κατακτά το Γουίμπλεντον νικώντας στον τελικό τον συμπατριώτη του, Ζαν Μποροτρά, με 3-1 σετ (6-3, 6-3, 4-6, 8-6).

1919: Ο Τζακ Ντέμσι στέφεται για πρώτη φορά παγκόσμιος πρωταθλητής στα βαρέα βάρη, νικώντας τον κατόχο του τίτλου, Τζες Γουίλαρντ, που εγκαταλείπει στον τρίτο γύρο.

1914: Η Βρετανίδα τενίστρια Ντορόθια Λάμπερτ Τσέιμπερς κερδίζει τον έβδομο και τελευταίο τίτλο της στο μονό του Γουίμπλεντον (ρεκόρ που κατέρριψε το 1938 η Έλεν Γουίλς-Μούντι), νικώντας τη συμπατριώτισσά της Έθελ Λάρκομπ με 2-0 σετ (7-5, 6-4).

1912: Η Μεγάλη Βρετανία κατακτά το χρυσό μετάλλιο στο ποδόσφαιρο στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Στοκχόλμης, νικώντας στον τελικό τη Δανία με 4-2. Τα γκολ των Βρετανών πετυχαίνουν οι Γουόλντεν (10′), Χόουρ (22′, 41′) και Μπέρι (43′) και των Δανών ο Όλσεν (27′, 81′).

Στη σχεδόν τρίωρης διάρκειας ταινία που κινηματογράφησαν οι Σουηδοί διοργανωτές, υπάρχει κι ένα απόσπασμα 4 λεπτών και 36 δευτερολέπτων από εκείνον τον τελικό. Πρόκειται για ένα από τα παλιότερα ντοκουμέντα με στιγμιότυπα επίσημου διεθνή ποδοσφαιρικού αγώνα.

1910: Ο Τζακ Τζόνσον, ο πρώτος μαύρος παγκόσμιος πρωταθλητής της πυγμαχίας, διατηρεί τον τίτλο του νικώντας τον Τζέιμς Τζέφρις στον επονομαζόμενο «Αγώνα του Αιώνα». Το αποτέλεσμα ενοχλεί πολλούς υπέρμαχους της ιδέας περί ανωτερότητας της λευκής φυλής, οι οποίοι επιτίθενται σε μαύρους που πανηγυρίζουν τη νίκη του Τζόνσον στους δρόμους. Τις επόμενες δύο ημέρες ξεσπούν σε πολλές πόλεις των ΗΠΑ ταραχές κατά τις οποίες υπολογίζεται ότι σκοτώνονται 19 άνθρωποι (κατά άλλες πηγές 11 και κατά άλλες 26) και τραυματίζονται εκατοντάδες.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News