Νίκος Σαρίδης

Η φανέλα με το 5

Προτού κλείσω τα 18, πέρασα στη Νομική Αθηνών και χάρη στο πάσο μπήκα με φοιτητικό εισιτήριο σε κάμποσα γήπεδα. Εντούτοις, ο απώτερος στόχος ήταν το απόλυτο τζάμπα. Άρχισε να υλοποιείται όταν -λίγο πριν απ' τα 21- διέβην πρώτη φορά το κατώφλι εφημερίδας κι απέκτησα δημοσιογραφική ταυτότητα, με τη νομική επιστήμη να το αποδέχεται ασμένως... Σε άλλα νέα, στο σπίτι έχουμε έναν σκύλο (λούτρινο - σουβενίρ απ' το μαιευτήριο...) κι έναν γιο (κανονικό, όχι... λούτρινο, φοιτητή -ελπίζω καλύτερο από εμένα). Το μότο μου δεν είναι... Καζαντζάκης ή άλλο βαρύγδουπο, αλλά κάτι από Λούκυ Λουκ: «Κουάντο σε κόμε άκι;» (¿Cuándo se come aquí?=Πότε θα φάμε;).