Ολυμπιακός: Ο πρώτος έλεγχος των «ερυθρολεύκων»

Ευτυχώς ή δυστυχώς, στο ποδόσφαιρο οι ομάδες χτίζονται, δεν αγοράζονται. Υλικά μπορείς να αγοράσεις, αρχιτέκτονα και μηχανικό μπορείς να επιλέξεις, αλλά όπως το σπίτι δεν υψώνεται σε ένα 24άωρο, το ίδιο περίπου ισχύει και για τις ομάδες που αποτελούν και ζωντανούς οργανισμούς. Υπό την έννοια ότι σε ένα σύνολο 40-50 ανθρώπων, τη μία μέρα μπορεί κάποιος να είναι ασθενής, άλλος κουρασμένος, άλλος… τρελαμένος και δεν συμμαζεύεται.

Το πιο ενθαρρυντικό θεωρώ στον φετινό Ολυμπιακό είναι ότι επαναπροσδιορίστηκαν οι εργοστασιακές ρυθμίσεις. Η διοίκηση έφερε στη χώρα μας έναν από τους κορυφαίους αθλητικούς διευθυντές που κυκλοφορούν εκεί έξω, του έδωσε τα κλειδιά και το γενικό πρόσταγμα κι εκείνος –με σύνεση, γνώση και λογικό σχέδιο- άρχισε το χτίσιμο, επιλέγοντας αρχικά τον προπονητή.

Μου έκανε πολύ θετική εντύπωση το γεγονός ότι ο Ντιέγκο Μαρτίνεθ καταχειροκροτήθηκε την ώρα που πάτησε το πόδι του στο Καραϊσκάκης. Πριν τη σέντρα του αγώνα, όχι μετά το 1-0. Δεν έχει προλάβει να δείξει και πολλά ο Ισπανός τεχνικός. Πέντε φιλικά, πολλές δοκιμές, ανακατατάξεις. Ο κόσμος, όμως, τον στηρίζει. Γιατί; Επειδή βλέπει προοπτική στο όλο project. Έχει ωριμάσει πλέον η ιδέα ότι για να δημιουργηθεί μια νέα κι ελκυστική ομάδα, δεν φτάνουν μόνο τα ακριβά υλικά. Απαιτούνται, όμως, τα κατάλληλα.

Ο Ολυμπιακός νίκησε το βράδυ της Πέμπτης όχι επειδή έπαιξε σπουδαίο ποδόσφαιρο, στο πρώτο του επίσημο παιχνίδι, αλλά επειδή οι παίκτες του πάτησαν  σε ένα σωστό σχέδιο και έδωσαν τα πάντα για να το υπηρετήσουν. Ως ομάδα κι όχι ως μονάδες. Βασική προϋπόθεση για να γίνει το επόμενο βήμα. Όπως είναι πολύ βασική προϋπόθεση ότι ο προπονητής έπεισε τους παίκτες να ακολουθήσουν το πλάνο και να τα δώσουν όλα για να το υλοποιήσουν…

Σαν έτοιμος από καιρό…

Για τον Παναγιώτη Ρέτσο γράψαμε πολλά τις δύο τελευταίες μέρες και σε τούτη τη σελίδα και στο SportDay.gr. Τι είδαμε, όμως, από τους υπόλοιπους; Έναν Πασχαλάκη να συνεχίζει από εκεί που σταμάτησε πέρυσι, να εμπνέει εμπιστοσύνη και να έχει πολύ καλή συνεργασία με τους αμυντικούς του. Έναν Ροντινέι να δημιουργεί το πρώτο γκολ, να έχει καλές επιλογές κυρίως στην επίθεση, να ζορίζεται λίγο στην άμυνα.

Είναι δεδομένο ότι ο Βραζιλιάνος θα χρειαστεί βοήθειες κι εκτιμώ ότι θα τους τις δώσει ο Κίνι, από τη στιγμή που έρχεται και νέο αριστερό μπακ που θα καλύψει το κενό του Ρέαμπτσιουκ. Για να κλείσουμε με την άμυνα, ο Νικολάς Φρέιρε τα πήγε περίφημα στην πρώτη του αποστολή. Χωρίς καλά καλά να ξέρει τα ονόματα των νέων του συμπαικτών, όχι απλά στάθηκε, αλλά έκανε πολύ σοβαρό και μεστό παιχνίδι. Μακάρι να συνεχίσει έτσι… Όσο για τον Κίνι, έκανε ορισμένα λάθη στο ξεκίνημα, αλλά ανέβαινε όσο έβρισκε τα πατήματά του κι έκανε τη δουλειά με θετικό πρόσημο.

Ο Μαντί και ο Ιμπόρα

Το έγραψα τη μέρα του αγώνα με τη Γκενκ, θα το επαναλάβω. Στα δικά μου μάτια κορυφαίος του γηπέδου ήταν ο Μαντί Καμαρά. Για τον απλούστατο λόγο ότι σε μια ομάδα που ακόμη δεν έχει αποκτήσει χημεία και αυτοματισμούς, ήταν ο μοναδικός που πέρα από τη γνωστή του δουλειά να κόβει και να ράβει, κράτησε μπάλα, κέρδισε φάουλ, έδωσε πολλές μάχες και ανάσες σε όλη την ομάδα τη στιγμή που χρειάζονταν.

Θεωρώ ότι είναι μεγάλη δουλειά να μείνει στο ρόστερ, ιδιαίτερα τώρα με τις τάσεις… αυτοκτονίας του Χουάνγκ, επειδή είναι έτοιμος από κάθε άποψη κι όπως φάνηκε, αρκετά ορεξάτος. Από τον Ιμπόρα είδα ό,τι ακριβώς περίμενα. Έναν έμπειρο πολεμιστή, έναν ηγέτη, ο οποίος θα δώσει ό,τι έχει και δεν έχει για την ομάδα.

Μασούρας για όλες τις χρήσεις

Για μία ακόμη φορά είναι να… υποκλίνεσαι ποδοσφαιρικά στον Γιώργο Μασούρα. Πάντα στην πρώτη γραμμή, έτοιμος να κάνει ό,τι μπορεί για να ανταποκριθεί στο πλάνο του προπονητή. Ως δεξιός μεσοεπιθετικός πάλεψε όσο πιο πολύ μπορούσε. Μπήκε στη φωτιά, «σκοτώθηκε» με τους αντιπάλους του, έτρεξε ατελείωτα, πάτησε περιοχή, μοίρασε μπάλα, λίγο έλειψε να σκοράρει κιόλας.

Για ένα διάστημα έπαιξε και σεντερ φορ, από τη στιγμή που μπήκε στο γήπεδο ο Μπιέλ. Ο Φορτούνης ήταν πολύ ποιοτικός με τη μπάλα, έκανε λίγα χωρίς αυτήν. Ο Καρβάλιο ήταν ο πιο συνεπής από την επιθετική τετράδα στο αμυντικό transition, πολύ φιλότιμος, με λάθη σε κάποιες επιλογές, αλλά εκτιμώ πως μέχρι τα τέλη του μήνα θα έρθει άλλος παίκτης για να συγκεκριμένα τετραγωνικά του γηπέδου…

Υ.Γ.1: Ο Γκουστάβο Σκάρπα έμεινε χθες εκτός αποστολής από το ματς της Φόρεστ. Εδώ και 20 μέρες όλο… πάει στη Φλαμένγκο ή την Παλμέιρας, αλλά ακόμη είναι στο Νότιγχαμ. Μάλιστα…

Υ.Γ.2: Παρότι σαφώς ανέτοιμος ο Ελ Καμπί μπήκε… φουριόζος και διψασμένος στο τερέν. Καλός οιωνός. Όσο για τον Αλεξανδρόπουλο, μόλις ρόλαρε, έδειξε ότι είναι έτοιμος για πολλά.

Υ.Γ.3: Ο Μαρτίνεθ πιστεύει περισσότερο τον Ντόη ως κόφτη παρά ως στόπερ. Προφανώς επειδή εκτιμά ότι δεν είναι ιδιαίτερα γρήγορος. Στα λεπτά που έπαιξε, πάντως, κόντρα στη Γκενκ ως 6άρι, μια χαρά τα πήγε ο νεαρός άσος κι έδωσε πολύτιμες ανάσες. Το ότι δεν μπήκε ο Μπουχαλάκης σημαίνει πιθανότατα πως θα ξαναφύγει…

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News