Όσκαρ Φούρλονγκ: Ο ύψους 1,92 μ. σέντερ που κυριάρχησε στο πρώτο Μουντομπάσκετ

Μια ιδέα για το πόσο διαφορετικό άθλημα ήταν το μπάσκετ στα πρώτα μεταπολεμικά χρόνια, πήρατε στο πρόσφατο αφιέρωμά μας για τον σκόρερ του πρώτου καλαθιού στο ΝΒΑ.

Πώς θα σας φαινόταν, όμως, αν σας λέγαμε ότι ο βασικός σέντερ της πρώτης νικήτριας του Παγκοσμίου Κυπέλλου, του Μουντομπάσκετ όπως έχουμε συνηθίσει να λέμε εδώ και δεκαετίες, είχε ύψος μόλις 1,92 μ.; Ο λόγος για τον Όσκαρ Φούρλονγκ, ο οποίος στις 3 Νοεμβρίου 1950 οδήγησε την εθνική ομάδα της Αργεντινής στη νίκη με 64-50 επί των ΗΠΑ στον ουσιαστικό τελικό της διοργάνωσης. Ένας παίκτης-θρύλος για το αργεντίνικο μπάσκετ, του οποίου αποτέλεσε συνώνυμο μέχρι την εμφάνιση του Μανού Τζινόμπιλι, μισό αιώνα αργότερα.

Ο Φούρλονγκ σημείωσε 20 πόντους στον καθοριστικό αγώνα που διεξήχθη στη Luna Park Arena του Μπουένος Άιρες μπροστά σε 20.000 θεατές και ανακηρύχθηκε MVP της διοργάνωσης, ενώ με μέσο όρο 11,2 πόντους ανά αγώνα ήταν και ο πρώτος σκόρερ του τελικού γύρου. Τότε, άλλωστε, δεν υπήρχε ακόμα το τρίποντο και οι περισσότερες επιθέσεις εκδηλώνονταν από τους ψηλούς – αν και εκείνος δεν ήταν τόσο ψηλός, ακόμα και για τα δεδομένα της εποχής.

Όπως είχε δηλώσει σε μια παλιά συνέντευξή του ο τότε προπονητής της «αλμπισελέστε», Χόρχε Καναβέζι, «ο Φούρλονγκ δεν ήταν πλούσια σωματικά προσόντα, ήταν όμως ο σέντερ μας κι ο ψηλότερος παίκτης μας παρότι είχε ύψος μόλις 1,92 μ. Είχε εξαιρετική αντίληψη μες στο γήπεδο κι έκανε προσποιήσεις με εξαιρετική δεξιοτεχνία. Ήταν εξαιρετικός πασέρ και εξαιρετικός ριμπάουντερ, ένας παίκτης μπροστά από την εποχή του. Κι όταν μιλούσε, η γνώμη του τύχαινε εκτίμησης και σεβασμού από τους συμπαίκτες του».

Ο Φούρλονγκ πρωταγωνίστησε στη νίκη με 56-40 επί της Γαλλίας στον προκριματικό γύρο, ενώ ήταν ο πρώτος σκόρερ με 15 πόντους και στη δύσκολη νίκη επί της Βραζιλίας με 40-35, στην πρεμιέρα του ομίλου της τελικής φάσης. Στη συνέχεια η Αργεντινή νίκησε άνετα τη Χιλή (62-41), ξανά τη Γαλλία που είχε προκριθεί μέσω ρεπεσάζ (66-41) και την Αιγύπτο (68-33), προτού αντιμετωπίσει τις ΗΠΑ στον ουσιαστικό τελικό.

Εκεί μίλησε πάλι η κλάση του ύψους 1,92 μ. σέντερ, ο κόσμος, ίσως και… οι διαιτητές. Οι Αμερικανοί (που είχαν κατεβάσει ατόφια την ομάδα των Ντένβερ Σεβρολέ, «αστέρι» των οποίων ήταν ο γκαρντ, Τζον Στάνιτς) έχασαν αρκετούς παίκτες τους με πέντε φάουλ στο δεύτερο ημίχρονο, ενώ οι 32 από τους 64 πόντους των νικητών προήλθαν από ελεύθερες βολές! Οι Ρικάρντο Γκονζάλες και Ούγκο Ντελ Βέκιο ήταν επίσης πολύ καλοί κι έτσι η Αργεντινή πήρε ρεβάνς από τις ΗΠΑ για την οριακή ήττα στο ολυμπιακό τουρνουά του 1948 (57-59).

Το εγκώμιο του Φούρλονγκ έπλεξε και ο ελληνικός Τύπος, που έδειχνε από τότε ενδιαφέρον για το άθλημα της καλαθοσφαίρισης. Η «Αθλητική Ηχώ» ανέφερε τα παρακάτω στο πρωτοσέλιδο ρεπορτάζ που δημοσίευσε στο φύλλο της 5ης Νοεμβρίου 1950:

«Ο περίφημος κεντρικός κυνηγός της Αργεντινής, Φούρλονγκ, επεκράτησε επί των αντιπάλων και συναδέλφων του και ήτο ο καλύτερος παίκτης του γηπέδου. Ψύχραιμος, ακριβής, ταχύς και εξαιρετικός στο μοίρασμα, ο υψηλόσωμος Αργεντινός εύρισκε πάντα τον τρόπο να διαφεύγη του μαρκαρίσματος των Αμερικανών και να οδηγή την ομάδα του προς την νίκη».

Ο «διαβολάκος» που κατέκτησε τον κόσμο

Ο Όσκαρ Φούρλονγκ ήταν απόγονος Ιρλανδών μεταναστών που είχαν κάνει περιουσία στον τομέα των μεταφορών εμπορευμάτων από το λιμάνι του Μπουένος Άιρες στην ενδοχώρα της Αργεντινής. Γεννήθηκε στις 22 Οκτωβρίου 1927 σε μια γειτονιά της πρωτεύουσας, τη Βίγια ντελ Πάρκε κι από μικρός έδειξε την κλίση του στον αθλητισμό.

Εντάχθηκε στη Χιμνάσια Ι Εσγκρίμα, έναν σύλλογο που είχε ιδρυθεί το 1922 με πρωτοστάτες τον πατέρα του και τον θείο του κι έδειξε αρχικά ενδιαφέρον για το τένις. Δεν άργησε, όμως, να τον κερδίσει το μπάσκετ, όπου έχοντας ως συμπαίκτη και κόουτς τον Χόρχε Καναβέζι (ο ίδιος άνθρωπος που θα ήταν προπονητής του και στο Μουντομπάσκετ του 1950) κατέκτησε τέσσερα διαδοχικά πρωταθλήματα Μπουένος Άιρες, από το 1945 έως και το 1948. Τότε δεν είχε καθιερωθεί ακόμα το εθνικό πρωτάθλημα Αργεντινής, όμως οι καλύτερες ομάδες μπάσκετ της χώρας έδρευαν στην πρωτεύουσα και ο τίτλος είχε αντίστοιχη αξία.

Το παρατσούκλι του ήταν «διαβολάκος» (pillín), λόγω της έμφυτης τάσης του να κάνει αστεία, αλλά και λόγω των δαιμόνιων κινήσεών του στο παρκέ. Το 1947 κλήθηκε για πρώτη φορά στην Εθνική Αργεντινής και έναν χρόνο αργότερα, πριν ακόμα κλείσει τα 20 του χρόνια, ήταν βασικό στέλεχός της στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου. Η «αλμπισελέστε» έχασε οριακά την πρόκριση στους «8» από τις ΗΠΑ και την Τσεχοσλοβακία και τελικά αρκέστηκε στη 15η θέση.

Ωστόσο, οι εμφανίσεις του Φούρλονγκ στο ολυμπιακό τουρνουά ήταν τόσο καλές, που προκάλεσαν τα ευμενή σχόλια ακόμα και του προπονητή των Αμερικανών, Όμαρ Μπράουνινγκ. Λίγο καιρό αργότερα δύο ομάδες του ΝΒΑ, οι Μινεάπολις Λέικερς και οι Μπάλτιμορ Μπούλετς, του πρόσφεραν επαγγελματικά συμβόλαια, ενώ κρούση του έκανε και ο Έιντολφ Ραπ, ο καταξιωμένος προπονητής της ομάδας του Πανεπιστημίου του Κεντάκι. Όμως, ο Αργεντινός άσος έδωσε αρνητική απάντηση σε όλους. Δεν ένιωθε έτοιμος να αφήσει την πατρίδα του και να ασχοληθεί επαγγελματικά με το μπάσκετ.

Το 1951 κατέκτησε άλλο ένα πρωτάθλημα Μπουένος Άιρες με την ομάδα της Βίγια ντελ Πάρκε, καθώς και το ασημένιο μετάλλιο με την εθνική ομάδα στους Παναμερικανικούς Αγώνες που διεξήχθησαν εντός έδρας (οι ΗΠΑ πήραν ρεβάνς νικώντας 57-51 στον τελικό). Το 1952 μετείχε και στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ελσίνκι, όπου η Αργεντινή κατετάγη τέταρτη γνωρίζοντας άλλη μία ήττα από τους Αμερικανούς στον ημιτελικό (85-76). Το 1953, όμως, πανηγύρισε την κατάκτηση του χρυσού μεταλλίου στην Πανεπιστημιάδα του Ντόρτμουντ.

Χάρη στις καλές εμφανίσεις του σ’ αυτήν την τελευταία διοργάνωση, ο Φούρλονγκ κέρδισε υποτροφία στο Πανεπιστήμιο Southerh Methodist του Ντάλας όπου σπούδασε Διοίκηση Επιχειρήσεων κι έπαιξε με την ομάδα του στην πρώτη κατηγορία του NCAA. Η εμπειρία ήταν πολύτιμη, αφού έμαθε νέες τεχνικές όπως το jump shoot, το οποίο εφάρμοσε πρώτος στην Αργεντινή, όταν επέστρεψε από τις ΗΠΑ το 1956. Την ίδια χρονιά κατέκτησε άλλο ένα πρωτάθλημα Μπουένος Άιρες με τη Χιμνάσια Ι Εσγκρίμα (το έκτο και τελευταίο του).

Το 1955 είχε πανηγυρίσει με την εθνική ομάδα σε άλλη μία νίκη επί των ΗΠΑ (54-53) στο πλαίσιο των Παναμερικανικών Αγώνων της Πόλης του Μεξικού. Όμως, η ήττα από τη Βραζιλία (57-61) και η τριπλή ισοβαθμία που προέκυψε, άφησε την «αλμπισελέστε» και πάλι στη δεύτερη θέση και το ασημένιο μετάλλιο.

Η χούντα του έκοψε το μπάσκετ

Ο Φούρλονγκ δεν μπορούσε να φανταστεί ότι το στρατιωτικό πραξικόπημα που ανέτρεψε τον πρόεδρο, Χουάν Περόν, το φθινόπωρο του 1955, εκτός από τους περιορισμούς που επέβαλε στην καθημερινότητα του λαού, θα στεκόταν αιτία να σταματήσει πρόωρα το μπάσκετ.

Κι όμως, αυτό συνέβη. Στις 8 Ιανουαρίου 1957, η χουντική κυβέρνηση του Πέδρο Εουχένιο Αραμπούρου αποφάσισε να αποβάλει διά βίου από το μπάσκετ όλους τους διεθνείς παίκτες που είχαν κατακτήσει το Παγκόσμιο Κύπελλο επτά χρόνια νωρίτερα. Ο λόγος; Το αυτοκίνητο που είχε δωρίσει σε κάθε έναν από τους πρωταθλητές ο Περόν (ο οποίος είχε παίξει μπάσκετ στα νιάτα του και το λάτρευε) μετά το τέλος της διοργάνωσης. Οι άνθρωποι του καθεστώτος ισχυρίστηκαν ότι με την αποδοχή του δώρου οι διεθνείς καλαθοσφαιριστές είχαν παραβιάσει τον κανονισμό της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής περί ερασιτεχνισμού!

Κάποιος κακεντρεχής θα έλεγε ότι επρόκειτο για εκδικητική πράξη. Οι χουντικοί τιμωρούσαν κάθε άνθρωπο που μπορεί να είχε την παραμικρή συναναστροφή με τον Περόν και δεν λυπήθηκαν ούτε τους εθνικούς ήρωες του 1950. Ούτε ο λαός, πάντως, ούτε τα θύματα της υπόθεση τόλμησαν να αρθρώσουν λέξη περί αδικίας. Αποδέχθηκαν τις ποινές τους για να συνεχίσουν να ζουν και να ελπίζουν σε κάτι καλύτερο στο μέλλον.

Ο Φούρλονγκ ήταν μόλις 30 ετών τότε και αποφάσισε να ασχοληθεί ξανά με την παλιά του αγάπη, το τένις. Αποδείχθηκε αρκετά καλός και κάποια στιγμή έφτασε στην έβδομη θέση της εγχώριας κατάταξης. Στη συνέχεια δραστηριοποιήθηκε και ως παράγοντας του αθλήματος και κατόπιν ως προπονητής, αναλαμβάνοντας μάλιστα και το γενικό πρόσταγμα στην Εθνική Αργεντινής στο Davis Cup. Μάλιστα στην τελευταία του χρονιά (1977) οδήγησε τον σπουδαίο Γκιγέρμο Βίλας και τους υπόλοιπους παίκτες της ομάδας μέχρι τα ημιτελικά της διοργάνωσης.

Παράλληλα, είχε δραστηριοποιηθεί μαζί με τους αδελφούς του, Εδουάρδο και Κάρλος, στην οικογενειακή επιχείρηση Transportes Furlong, που είχαν ιδρύσει οι παππούδες τους στα τέλη του 19ου αιώνα. Η εταιρία ειδικεύτηκε από το 1959 στη μεταφορά αυτοκινήτων και παραμένει έως και τις μέρες μας μία από τις μεγαλύτερες του είδους στη Νότια Αμερική.

Ο Φούρλονγκ πέθανε στις 11 Ιουνίου 2018 σε ηλικία 90 ετών, όχι όμως προτού δει την προσφορά του στο μπάσκετ να αναγνωρίζεται. Έντεκα χρόνια νωρίτερα, ήταν ένας από τους πρώτους εισαχθέντες στο Ηall of Fame της FIBA, μαζί με άλλα θρυλικά ονόματα όπως ο Μπιλ Ράσελ, ο Ραντιβόι Κόρατς, ο Κρέζιμιρ Τσόσιτς, ο Ντράζεν Πέτροβιτς, αλλά και ο δικός μας, Νίκος Γκάλης.

Πηγές: fiba.basketball («On this day 70 years ago: Argentina win the inaugural FIBA Basketball World Cup»),about.fiba.basketball («Oscar Furlong»), basket-retro.com («Oscar Furlong, première étoile argentine»), elgrafico.com.ar («Cuando la fama es cuento: Furlong»), basketplus.com («A 70 años de una hazaña única: ¡Argentina campeón mundial!»), Wikipedia («Oscar Furlong»), Αθλητική Ηχώ (φύλλο 5ης Νοεμβρίου 1950).

Άλλα γεγονότα στην Ελλάδα και τον κόσμο στις 3 Νοεμβρίου

2023: Πεθαίνει σε ηλικία 86 ετών ο δημοσιογράφος, Βασίλης Γεωργίου.

2010: Στον αγώνα Ολυμπιακός-Μάλαγα 93-66, ο Θοδωρής Παπαλουκάς γίνεται ο δεύτερος παίκτης που πιάνει τις 200 συμμετοχές στην Ευρωλίγκα. Προηγήθηκε ο Τζέι Αρ Χόλντεν, στην πρεμιέρα της ίδιας περιόδου.

2006: Πεθαίνει σε ηλικία 68 ετών ο παλαίμαχος επιθετικός της Πενιαρόλ, Αλμπέρτο Σπένσερ.

2004: Με γκολ του Σούρερ στο 84′ ο Ολυμπιακός νικά με 1-0 τη Μονακό στο «Γ. Καραϊσκάκης» και διατηρεί ακέραιες τις ελπίδες του για πρόκριση στους «16» του Champions League.

1999: Για πρώτη φορά στην ιστορία του Champions League μία γυναίκα, η 37χρονη Γαλλίδα Νέλι Βινί, ορίζεται βοηθός διαιτητή στην συνάντηση Μόλντε-Ρεάλ Μαδρίτης (0-1).

1997: Αποσύρεται από τις ιπποδρομίες ο Γουίλι Σουμέικερ, ένας από τους μεγαλύτερους αναβάτες όλων των εποχών.

1996: Ο 18χρονος Κόμπι Μπράιαντ κάνει ντεμπούτο στο ΝΒΑ με τους Λος Άντζελες Λέικερς στη νίκη με 91-85 επί των Μινεσότα Τίμπεργουλβς.

1991: Ο Άιρτον Σένα κατακτά τον τρίτο και τελευταίο παγκόσμιο τίτλο του στη Formula 1, τερματίζοντας πρώτος στο γκραν πρι της Αδελαΐδας, στην Αυστραλία.

1989: Ο Σαρούνας Μαρτσουλιόνις κι ο Αλεξάντρ Βολκόφ γίνονται οι πρώτοι μπασκετμπολίστες από τη Σοβιετική Ένωση που αγωνίζονται στο ΝΒΑ. Ο Μαρτσουλιόνις σημειώνει 19 πόντους στην ήττα των Γκόλντεν Στέιτ Γουόριορς από τους Φίνιξ Σανς με 136-106. Ο Βολκόφ δεν καταφέρνει να σκοράρει στην ήττα των Ατλάντα Χοκς από τους Ιντιάνα Πέισερς με 126-103.

1985: Ο Αλέν Προστ ανακηρύσσεται και τυπικά παγκόσμιος πρωταθλητής στη Formula 1 για πρώτη φορά στην καριέρα του. Αν και δεν τερματίζει στο τελευταίο γκραν πρι, στην Αδελαΐδα, ο Γάλλος πιλότος καταλαμβάνει την πρώτη θέση στη γενική κατάταξη των οδηγών με 23 βαθμούς διαφορά από τον Ιταλό, Μικέλε Αλμπορέτο.

1982: Πεθαίνει ο δημοσιογράφος Νίκος Γκούμας, ένας από τους καλύτερους γνώστες της αθλητικής ιστορίας του τόπου με θητεία στην εφημερίδες «Ακρόπολις» και «Αθλητική Ηχώ».

1976: Με κορυφαίο παίκτη τον τερματοφύλακα Λάκη Στεργιούδα, η ΑΕΚ νικά με 3-2 την Ντέρμπι Κάουντι στο «Μπέιζμπολ Γκράουντ» και προκρίνεται στους «16» του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ, μια και είχε νικήσει με 2-0 και στη Νέα Φιλαδέλφεια. Πρόκειται για την πρώτη νίκη ελληνικής ομάδας στην Αγγλία για τα Κύπελλα Ευρώπης.

1968: Ο Βρετανός πιλότος της Formula 1, Γκρέιαμ Χιλ, κερδίζει τον τίτλο του παγκόσμιου πρωταθλητή για δεύτερη φορά στην καριέρα του (η πρώτη ήταν το 1962). Με τη νίκη του στο τελευταίο γκραν πρι της χρονιάς στο Μεξικό, καταλαμβάνει την πρώτη θέση της γενικής κατάταξης με δώδεκα βαθμούς διαφορά από τον Τζάκι Στιούαρτ.

1965: Η ΑΕΚ νικά σε φιλικό αγώνα στη Νέα Φιλαδέλφεια την πρωταθλήτρια Ευρώπης Ίντερ με 2-1. Τα τέρματα σημειώνουν μέσα σε δύο λεπτά ο Ανδρέας Σταματιάδης (70′) κι ο Κώστας Νικολαΐδης (71′), ενώ η ιταλική ομάδα είχε προηγηθεί με τον Χοακίν Πεϊρό (11′).

1962: Ο Γουίλτ Τσάμπερλεν σημειώνει 72 πόντους στην ήττα των Σαν Φρανσίσκο Γουόριορς από τους Λος Άντζελες Λέικερς με 127-115.

1929: Η Πρόβιντενς γίνεται η πρώτη ομάδα του NFL που φιλοξενεί αγώνα υπό το φως προβολέων, εναντίον των Κάρντιναλς.

1926: Ολοκληρώνεται το 10ο Κόπα Αμέρικα, που έχει βρει νικήτρια από την 1η Νοεμβρίου την Ουρουγουάη για έκτη φορά στην ιστορία της. Στον τελευταίο αγώνα που δεν έχει βαθμολογικό ενδιαφέρον η Χιλή συντρίβει με 5-1 την Παραγουάη με χατ τρικ του Νταβίδ Αρεγιάνο, ο οποίος αναδεικνύεται πρώτος σκόρερ της διοργάνωσης με επτά γκολ.

1899: Ο Τζέιμς Τζέφρις νικά στα σημεία, ύστερα από 25 γύρους, τον Τομ Σάρκι και διατηρεί τον τίτλο του παγκόσμιου πρωταθλητή στα βαρέα βάρη της πυγμαχίας.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News